امام خمینی رحمه الله : این هم (مواد مخدر) یک توطئه است که قدرتهای بزرگ به این وسیله به ما ضربه می زنند
مقام معظم رهبری : هر کدام از شما جوانان به تنهایی یک سرمایه اید، عزیزان من این سرمایه را حفظ کنید
بیماران دیابتی باید در هنگام ورزش کردن نکات زیر را مد نظر داشته باشند :
1- انتخاب ورزش مورد علاقه
2- شروع آهسته ی فعالیتهای ورزشی
3- ورزش روزانه
4- پوشیدن جورابهای نخی
5- بررسی میزان قند خون در صورت امکان قبل و بعد از انجام فعالیتهای ورزشی سنگین
6- همراه داشتن غذا برای نگه داشتن قند خون در سطح فعالیت، در طول فعالیت ورزشی.
در صورتی که احساس کاهش قند خون کردید، (لرزش، عرق کردن، سستی زانوها، تپش قلب،...) موادی مثل آب پرتقال یا هر نوع آب میوه (1لیوان) و یا 1قطعه آب نبات مصرف کنید و این احساس را به هیچ عنوان نادیده نگیرید.
7- نوشیدن آب و مایعات غیرقندی در طی ورزش و بعد از آن.
8- زمانی که دچار درد قفسه سینه یا درد شدید در ناحیه پا شدید، ورزش را متوقف کنید.
9- پاها را قبل و بعد از هر ورزش، از نظر بریدگیها، قرمزی و تاول کنترل کنید.
10- از پیاده روی طولانی و پیمودن مسافتهای زیاد که خطر تاول زدن و سایر آسیبها به پا را افزایش می دهد، خودداری کنید.
11- به خاطر داشته باشید در هنگام ورزش، بهخصوص پیاده روی و دویدن از کفشهای راحت استفاده کنید تا احتمال آسیب رساندن به پاها را به حداقل برسانید.
12- توصیه میشود ورزش را روزانه در ساعتهای معین، به ویژه زمانی که سطح قند خون در حداکثر میباشد، انجام دهید. بهترین برنامه، نرمش صبحگاهی بعد از صبحانه به مدت حداقل 10دقیقه در فضای آزاد یا در اتاق با پنجره باز میباشد.
13- قبل از برنامه ورزشی یک غذای سبک مانند یک عدد میوه یا یک ساندویچ پنیر میل نمایید. این عمل در ورزشهای سبک مثل نرمشهای کوتاه مدت لازم نیست.
14- در صورتی که ورزش بیش از نیم ساعت طول بکشد، خوردن غذایی ساده مثل یک عدد میوه، یک لیوان آب میوه، یک ساندویچ کوچک ضروری است.
15- اگر میزان قند خون بیش از 250 میلی گرم در دسی لیتر باشد، ورزش نکنید، زیرا فعالیت ورزشی در این حالت، سبب تشدید افزایش سطح قند خون میشود.
انجام ورزش در افرادی که قند خون کنترل شده ندارند، موجب افزایش بیشتر قند خون آنان میشود، زیرا بدون انسولین کافی در بدن، در عضلهای که در حال ورزش میباشد، مصرف قند خون افزایش نمییابد، علاوه بر آن تولید قند در کبد بالا میرود و باعث وخیم شدن وضعیت دیابت شما میشود. اما در افرادی که قند خون آنها کم تر از 250 میلیگرم در دسی لیتر باشد، ورزش منجر به کاهش مطلوب قند خون خواهد شد.
16- چنانچه پیش از شروع ورزش دچار خستگی بیعلت، کسالت، گیجی، تنگی نفس یا تپش قلب هستید، ورزش نکنید.
17- در صورتی که قصد دارید ورزشهای شدید و سنگین انجام دهید، با پزشک خود مشورت کنید.
1- سعی کنید به تنهایی مسافتهای طولانی در کوه را طی نکنید.
2- اطرافیان را در جریان دیابت خود قرار دهید.
3- هر گونه علائم قند خون را جدی بگیرید و سریع وارد عمل شوید.
4- همیشه مواد قندی به همراه داشته باشید.
5- از خستگی بیش از حد در کوهنوردی خودداری کنید.
6- از کفشهای مناسب جهت کوهنوردی استفاده کنید.
7- پاهای خود را قبل از شروع کوهنوردی مورد بررسی قرار دهید.
8- قبل از شروع کوهنوردی مقداری مواد قندی مصرف کنید.
9- با پزشک خود در خصوص کاهش انسولین تزریقی در روز کوهنوردی و روز بعد از آن مشورت نمایید.
ادامه مطلب ...ورزش در درمان دیابت بسیار موثر است، زیرا نه تنها باعث پایین آوردن قند خون و کاهش مقاومت بدن به انسولین می شود، بلکه خطر بیماری های قلبی عروقی و نیاز به دارو در دیابت نوع 2(دیابت غیر وابسته به انسولین)را کاهش می دهد.
هنگامی که یک فرد غیر دیابتی ورزش می کند، سطح انسولین خون، تحت تأثیر افزایش هورمون های ضدانسولین (خصوصاً گلوکاگون) کاهش می یابد. به این ترتیب، افزایش مصرف گلوکز توسط ماهیچه، با افزایش تولید گلوکز توسط کبد مطابقت می یابد.
در افراد دیابتی که انسولین یا داروهای کاهنده قند خون مصرف می کنند، هیپوگلیسمی(کاهش قند خون) مشکلی است که با ورزش پیش می آید. این هیپوگلیسمی (HYPOGLYCEMIA) بیشتر بعد از ورزش اتفاق می افتد، زیرا بعد از ورزش، کبد و ماهیچه نیاز به استفاده از گلوکز برای بازسازی گلیکوژن دارد که این بازسازی 30-24 ساعت طول می کشد. برای جلوگیری از این افت قند خون یا باید غذای بیشتری قبل از ورزش یا در حین یا بعد از آن مصرف کرد و یا دوز انسولین را با افزایش فعالیت ورزشی کاهش داد.
از طرفی اگر در حالی که قند خون بیشتر از 300-250 میلی گرم در دسی لیتر است، ورزش شروع شود، هیپوگلیسمی و کتوز در اثر کمبود انسولین رخ می دهد، در این حالت ورزش باید متوقف شود.
تست قند خون قبل و بعد از ورزش، به تعیین نوع برنامه ورزشی شخص دیابتی بسیار کمک می کند.
در کل به ازای هر یک ساعت ورزش، خوردن 15گرم کربوهیدرات اضافه تر قبل یا بعد از ورزش، احتیاج می شود. برای ورزش های شدیدتر، 30 گرم کربوهیدرات در هر یک ساعت ممکن است نیاز شود. ورزش با شدت متوسط و مدت کمتر از 30 دقیقه ندرتاً احتیاج به مصرف کربوهیدرات یا انسولین اضافه تر دارد، ولی با این وجود اگر قند خون کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر باشد، مصرف یک وعده غذای کوچک و کم حجم لازم می شود.
اغلب برای جلوگیری از هیپوگلیسمی ، باید دوز انسولین را مطابقت داد و این تطابق بیشتر در مورد ورزشی که 60-45 دقیقه طول می کشد، اهمیت پیدا می کند. در بیشتر افراد دیابتی، کاهش متوسط (تقریباً 20-10 درصد) دوزانسولین تزریقی، برای جلوگیری از هیپوگلیسمی کافی است. برای ورزش های طولانی تر و شدیدتر کاهش بیشتری در کل دوزانسولین روزانه ممکن است نیاز شود.
- 10 درصد برای ورزش یا فعالیت سبک
- 20 درصد برای ورزش یا فعالیت متوسط
- 40-30 درصد برای ورزش یا فعالیت شدید
- 30 درصد کاهش برای ورزش کمتر از یک ساعت
- 40 درصد کاهش برای ورزش 2-1 ساعته
- 50 درصد کاهش برای ورزش 3 ساعته و بیشتر
قبل از انجام ورزش، گرم کردن لازم است تا ماهیچه برای فعالیت هوازی آمادگی پیدا کند. بطور ایده آل، در یک ورزش 40-30 دقیقه ای، قسمت هوازی ورزش تقریباً 20 دقیقه باید ادامه یابد.
باید دانست که حتی 3 بار ورزش 10 دقیقه ای در طول روز به جای یک بار ورزش 30 دقیقهای، هم می تواند همان اثرات مفید را داشته باشد.
انجام ورزش بعد از خوردن غذا مفید است و باعث کاهش هیپرگلیسمی(افزایش قند خون) بعد از غذا (که در دیابت نوع 2 رایج است) می باشد.
ادامه مطلب ...در ادامه ی مطلب قبلی در مورد تاثیر ورزش در کاهش وزن و افزایش مصرف انرژی، در این مطلب درباره ی چگونگی اثر ورزش در پیشگیری از بیماری ها، عقب انداختن فرآیند پیر شدن و حفظ سلامتی دستگاه های مختلف بدن از جمله سیستم قلب و عروق، تنفس، گوارش، اسکلتی و ایمنی بدن برای شما صحبت می کنیم.
مشخص شده است که تقویت سیستم اسکلتی بدن و متراکم بودن آن ارتباط مستقیمی با میزان فعالیت بدنی و فشارهای مکانیکی دارد.
به طور مثال در فضانوردانی که به مدت طولانی در فضا به سر میبرند،به دلیل بیوزنی و یا در بیماران مزمن که به مدت طولانی بستری شده یا پایشان گچ گرفته شده و تحرکی ندارند، تراکم استخوانی به شدت کاهش یافته و بسیار مستعد شکستگی میشود.
این همان پدیده ای است که به آن « پوکی استخوان» می گویند و در افراد سالمند به طور شایع دیده میشود. پوکی استخوان منجر به دردهای متوسط تا شدید و مزمن اسکلتی میشود و زندگی عادی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد.
با افزایش سن، مصرف انرژی پایه کاهش مییابد. به ازای هر 10 سال افزایش سن در بزرگسالی، میزان مصرف انرژی پایه حدود 2 تا 3 درصد کاهش مییابد، که گفته میشود به دلیل از دست دادن تودهی عضلانی بدن و افزایش بافت چربی است.
این تغییرات در ترکیب بدن را میتوان با ورزش کاهش داد. ورزش سبب حفظ تودهی عضلانی بدن و افزایش مصرف انرژی پایه میگردد. همچنین از یبوست و بیماریهای قلبی- عروقی جلوگیری می کند که بعداً به آن اشاره خواهد شد و بدین ترتیب پدیدهی سالمندی را به تأخیر میاندازد.
میدانیم که اکثر بافتهای بدن از گلوکز (قند خون) به عنوان سوخت اصلی خود استفاده میکنند.
یکی از وظایف دستگاه گوارش و کبد این است که مواد غذایی دریافت شده را هضم و جذب کرده و در نهایت، قسمتی از آن را به شکل گلوکز برای مصرف بافتها و سلولهای بدن وارد خون کند.
برای ورود گلوکز به درون سلول و مصرف آن، وجود هورمون انسولین ضروری است. انسولین هورمونی است که از افزایش قند خون جلوگیری میکند. این هورمون از آب شدن چربی بدن و آزاد شدن اسیدهای چرب از بافت چربی جلوگیری می کند. حتی در صورت مصرف زیاد غذا، به ذخیره شدن انرژی به صورت چربی نیز کمک میکند.
اما عضلات در حال فعالیت از این امر مستثنی هستند و میتوانند بدون نیاز به انسولین، انرژی خود را علاوه بر گلوکز از اسیدهای چرب نیز تأمین کنند. این امر باعث میشود سطح انسولین خون کاهش یابد و باعث ذوب شدن تودهی چربی و آزاد شدن اسیدهای چرب از آن می شود که به نوبهی خود توسط عضلات به مصرف خواهند رسید.
در بیماران دیابتی نوع دو، انسولین وجود دارد اما قادر به عمل نیست که اصطلاحاً به آن «مقاومت به انسولین» گفته میشود.
مشخص شده است که بافت چربی، گیرندهی عمدهای برای انسولین ندارد و به طور بارزی باعث مقاومت به اثرات انسولین و در نتیجه بالا رفتن قند خون و عوارض ناشی از آن میشود.
ورزش با کاهش بافت چربی و افزایش میزان سوخت و ساز بدن، مقاومت به انسولین را کاهش داده و باعث بهبود عملکرد گیرندههای انسولین شده و سطح گلوکز خون را کاهش میدهد.
حتی در بیماران دیابتی نوع یک که در بدن آنها انسولین وجود ندارد یا به میزان کافی ترشح نمیشود، ورزش با افزایش میزان متابولیسم و مصرف انرژی، سطح گلوکز یا قند خون را کاهش می دهد و بدین ترتیب نیاز به انسولین تزریقی یا رعایت رژیمهای بسیار سخت و محدود از قند و انرژی را در این افراد کمتر می کند.
ورزش باعث کاهش اسیدهای چرب آزاد خون و افزایش کلسترول خوب یا HDL میشود. بدین طریق پدیدهی آترواسکلروز یا تنگ شدن عروق بدن از جمله عروق قلبی و مغزی به تأخیر میافتد و هیچگاه به حد بحرانی و انسداد (که در این صورت شاهد سکتههای مغزی یا قلبی خواهیم بود) نمیرسد.
همچنین باعث کاهش مقدار تری گلیسیرید و کلسترول بد یا LDL خون میشود که همگی آنها در آترواسکلروز یا تنگ شدن عروق نقش دارند.
فعالیت بدنی و تحریک زیاد باعث افزایش حجم گردش خون موثر و جلوگیری از رکود خون در سیاهرگ عمقی پا میگردد و جریان خون را در کل عروق بدن افزایش میدهد، از جمله بازگشت خون را زیاد میکند. بدین طریق احتمال ترومبوز یا لخته شدن خون در سیاهرگ عمقی پا، که خود میتواند منشاء لختههای آزاد خون(آمبولی) و گیر افتادن در رگهای دیگر بدن از جمله عروق مغز و قلب باشد، کاهش مییابد.
با افزایش فعالیت بدنی، نیاز بافتها و سلولهای بدن به اکسیژن و مواد مغذی افزایش مییابد. برای تأمین این نیاز و نیز برای دفع مواد زاید تولید شده ی بیشتر توسط سلولها، جریان خون و فعالیت قلب و تهویهی ریوی زیادتر میشود. همچنین عضلهی قلب با قدرت و سرعت بیشتری خون را پُمپ میکند و فعالیت دستگاه تنفس نیز با افزایش عمق و سرعت تنفس، افزایش مییابد.
در صورت داشتن برنامهی ورزشی مرتب در زندگی روزانه، به تدریج عضلهی قلب و دستگاه تنفس در اثر تمرین قویتر شده و سلامتی فرد را تضمین میکند.
همچنین با فعالیت بدنی، تعداد گلبولهای قرمز و سفید خون و بهطور کلی حجم خون و عناصر خونی دخیل در سیستم ایمنی بدن، افزایش مییابد و به عملکرد بهتر سیستم ایمنی بدن کمک میکند.
شناخته شدهترین اثرات ورزش در سیستم گوارشی بدن، افزایش حرکات روده و جلوگیری از یبوست مزمن است. به همین خاطر بیماران جراحی شده را در اولین فرصت پس از جراحی، به راه رفتن تشویق میکنند تا حرکات گوارشی سریعتر باز گردد و از یبوست جلوگیری شود. همچنین بیمار قادر به تحمل تغذیهی خوراکی باشد.
از عوارض نامطلوب یبوست میتوان به چاقی و بیماریهای رودهی بزرگ از قبیل دیورتیکولوز، بواسیر و حتی سرطان رودهی بزرگ اشاره کرد که به سادگی با ورزش قابل پیشگیری هستند.
شکستگی لگن یکی از شایعترین و جدیترین آسیبهای مرتبط با پوکی استخوان برای جمعیت سالمند محسوب میشود.
اگر بدانید شکستگی لگن عامل بسیاری از حوادث منجر به فوت در مورد سالمندان میشود، خودتان هم باور میکنید که این لگن، استخوانی که در مرکز بدن قرار میگیرد و ستونهای بدنتان روی آن نصب شدهاند، در واقع مثل شیشه عمر شما مهم است و نباید بشکند.
شکستگی لگن یکی از شایعترین و جدیترین آسیبهای مرتبط با پوکی استخوان برای جمعیت سالمند محسوب میشود.
بر اساس تحقیقات گروهی از محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیشتر سالمندان با شکستگی لگن، مورد جراحی قرار میگیرند و بسیاری از آنها با ناتوانی و عوارض شدیدی روبهرو میشوند.
این محققان آوردهاند: شایع بودن زمینخوردگی روی سطوح هموار در گروه سالمندان به تفاوت سبک زندگی مردم کشور ما با کشورهای غربی در استفاده از فرش بستگی دارد.
همچنین محققان بر لزوم رعایت استانداردهای فیزیکی در منزل و آموزش سالمندان و خانواده آنها از جمله عوامل موثر در جلوگیری و بهبود دادن شکستگیها تاکید کردند.
خوشبینی، لگنتان را جوش میدهد!
گرچه شکستگی لگن و بهبود آن، فرآیندی طولانی و دردناک است که طی آن مخاطرات زیادی در انتظار سالمند قرار دارد، یافتههای جدید پزشکی نشان میدهد بهبود شکستگی استخوان لگن در سالمندان خوشبین که دیدگاه مثبتی در زندگی دارند، بهتر از سالمندان افسرده است.
این تحقیق نشان داد سالمندان مثبتاندیش که دچار شکستگی استخوان لگن شدهاند، بهتر از بیمارانی که چندان خوشبین نیستند و علائم افسردگی دارند، بهبود مییابند.
طی دو سال انجام این تحقیق، سالمندان خوشبین که 36 درصد شرکتکنندگان را تشکیل میدادند، در مقایسه با 13 درصد سالمندانی که چندان خوشبین نبودند یا 51 درصد افرادی که علائم افسردگی داشتند، توانستند سریعتر راه بروند و زودتر از صندلی برخیزند.
هرچند تفاوت در سرعت راه رفتن این افراد اندک بود، اما همین توانایی نقش مهمی در فعالیتهای روزمره دارد.
بیمه شکستگی لگن با ویتامین ث
محققان دریافتهاند که میوه و سبزیجات میتواند از شکستگی استخوان لگن در مردان مسن جلوگیری کند. ویتامینC مردان مسن را در برابر کاهش توده استخوانی محافظت میکند.
مصرف میوه و سبزیجات میتواند به محافظت مردان مسن در برابر کاهش توده استخوانی که عامل اصلی شکستگی استخوان لگن است، کمک کند.
تحقیقات جدید نشان میدهد: تراکم مواد معدنی استخوانها، وضعیت کلی و خطر شکستگی آنها علاوه بر کلسیم به مواد مغذی متعددی بستگی دارد.
این محققان معتقدند: ویتامین C بدن را در برابر التهابات محافظت میکند. التهاب مزمن میتواند به کاهش توده استخوانی منجر شود.
گفتنی است، نتایج این تحقیقات تاثیر مشابهی را در زنان سالمند تایید نمیکند، این در حالی است که زنان زودتر و بیشتر از مردان دچار کاهش توده استخوانی و پوکی استخوان میشوند.
همچنین محققان اعلام کردند: بر خلاف انتظار، ویتامینC در مردان سیگاری کارآیی کمتری دارد.
بانوان بیشتر مراقب باشند
شکستگی لگن یکی از مشکلات شایعی است که در دوران پیری به سراغ بسیاری از سالمندان میآید، اما زنان سالمند خصوصا در سالهای پس از یائسگی بیش از مردان در معرض خطر شکستگی لگن قرار میگیرند.
واضح است که این مشکل بر اثر کمبود ویتامین D ، کلسیم و پوک شدن استخوانها به وجود میآید. اخیرا نیز متخصصان اعلام کردهاند علاوه بر این، سابقه خانوادگی، استعمال سیگار و تحرک نداشتن احتمال دچار شدن به شکستگی لگن را افزایش میدهند؛ به همین منظور پزشکان توصیه میکنند تا افراد به میزان کافی ویتامین D و کلسیم دریافت کنند تا استخوانهای محکمی داشته باشند.
ورزش و پیشگیری
انجام ورزش و حرکات تعادلی که بانوان استقبال کمتری از آن میکنند، سبب کاهش شکستگی لگن در این جنس میشود. ورزش به منظور تناسب اندام و ایجاد تعادل در سالمندان ضروری است.
همچنین سالمندان باید از کفشهای مناسب و عاجدار استفاده کنند تا احتمال زمین خوردن آنها کاهش یابد.
در خانه نیز باید کف سرویس بهداشتی را به کفپوشهای مخصوص مجهز کرد تا مانع سر خوردن شود.
معمولا فرد مبتلا به پوکی استخوان از بیماری خود بیاطلاع است و زمانی متوجه میشود که در اثر یک ضربه کوچک مثل نشستن ناگهانی، لغزیدن و پیچ خوردن پا، زمین خوردن یا برخورد با اشیا، شکستگی استخوانهای قسمتهای مختلف بدن مثل استخوان لگن یا لهشدگی ستون فقرات کمری برای فرد پیش میآید.
با افزایش سن احتمال ابتلا به پوکی استخوان بیشتر می شود و افراد مسن باید برای اطلاع از سلامت استخوانهای خود به پزشک مراجعه کنند.
چون ورزش یکی از عوامل مهم قرار گرفتن کلسیم در داخل استخوانها و محکم شدن آنهاست، ورزش کمک بزرگی به پیشگیری از شکستگیها میکند. البته در صورت ابتلا به پوکی استخوان قبل از آغاز هر گونه تمرین ورزشی باید با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف مواد غذایی کلسیمدار مثل لبنیات کمچربی (شیر، ماست، پنیر، کشک و...) مفید است. اضافه کردن چای، پودر نسکافه، پودر کاکائو و قهوه به شیر باعث کاهش جذب کلسیم آن می شود.
شربتهای کاهشدهنده اسید معده مانع جذب کلسیم میشوند، بنابراین باید از مصرف خودسرانه آنها خودداری و با نظر پزشک مصرف نمایید.
نوشابههای گازدار مانع جذب کلسیم می شوند، پس باید تا حد امکان کمتر مصرف شوند.
استعمال دخانیات و مصرف الکل برای همه در هر سنی و در هر شرایطی مضر بوده و از جمله عوارض آنها تشدید پوکی استخوان است.
ویتامین D با افزایش جذب کلسیم از پوکی استخوان جلوگیری کرده و برای تامین آن باید هر روز در مقابل نور مستقیم خورشید قرار گرفت (تابش نور خورشید از پشت شیشه اثری ندارد).
در اثر ورزش، عروق خونی گشاد شده و سبب تسریع جریان خون می شود و ورزش مرتب مناسب ترین راه جهت پیشگیری از بروز بیماری فشارخون است.
ورزش می تواند میزان چربی خون را به حد متعادل برساند و میزان کلسترول خون در اثر تمرینات ورزشی به حد مطلوبی می رسد همچنین با تقویت عضله قلب تعداد ضربان قلب در دقیقه کم شده و قلب با نیروی بیشتری خون را ارسال می کند.
کاهش تری گلیسرید، کاهش مختصر کلسترول با چگالی پایین، افزایش کلسترول با چگالی بالا فواید ورزش در بیماران مبتلا به چربی خون بالا محسوب می شود.
ورزش منظم موجب افزایش قدرت عضلانی و کاهش احتمال افتادن و شکستگی، افزایش ظرفیت هوازی و کاهش احتمال خطا در قدم برداشتن، افزایش انعطاف پذیری و تعادل و کاهش احتمال افتادن و همچنین ترس از افتادن را کم می کند و فرد زمین گیر نمی شود.
جلوگیری از افزایش وزن بیش از حد، کاهش ورم، یبوست و کمر درد، بهتر شدن
وضعیت خواب، افزایش انرژی، آمادگی برای انجام فعالیتهای روزانه و آمادگی
برای زایمان راحت از جمله فواید ورزش کردن در این دوران است.
انجام
ورزش های ساده مانند پیاده روی، یوگا، حرکات کششی و شنا از جمله
ورزشهایی استکه خانمهای باردار می توانند انجام دهند
خانم های باردار میتوانند 10 الی 30 دقیقه در روز را به ورزش اختصاص دهند.
خانمهایی که قصد ورزش کردن در
دوران بارداری را دارند، در صورتی که قبل از بارداری ورزشکار نبودند باید
با پزشک مشورت کنند و نباید بیماری های خاص مانند فشار خون، خونریزی وغیره
در این دوران داشته باشند
به نقل از نشریه روانشناسی بالینی، محققان با بررسی و جمعآوری اطلاعات
دادههای بیش از 7000 دانشآموز 11 تا 16 ساله توسط یک نظرسنجی معتبر با
هدف ارزیابی میزان فعالیت بدنی آنها، مشکلات روانی، چگونگی تصور و برداشت
از خود، اعتماد به نفس آنها و مشارکت در انجام ورزشهای سازمانیافته با
دخالت دادن عواملی مانند جنس و وضعیت اجتماعی و اقتصادی آنها دریافتند که
نوجوانانی که از نظر جسمانی فعالیتی ندارند بیشتر در معرض بروز مشکلات
روانی و عصبی قرار میگیرند.
براساس این گزارش محققان افزودند که در
این میان نوجوانان بیش از حد چاق و یا بیش از حد لاغر که ورزش نمیکنند در
معرض خطر بیشتری درخصوص بروز مشکلات درونی اعصاب شامل افسردگی و اضطراب و
مشکلات برونی اعصاب مانند پرخاشگری قرار داشته و نوجوانانی که در ورزشهای
سازمانیافته و گروهی شرکت میکنند در معرض خطر کمتری برای ابتلا به
ناراحتیهای روانی و ذهنی بودهاند.
نتایج حاصل از این گزارش
میافزاید: تائید مثبت فرضیه چگونه دیدن خود و فرضیه تعامل اجتماعی و درک
کافی از وزن خود (چاقی زیاد و لاغری زیاد) توسط نوجوانان حتی پس از در نظر
گرفتن پیشزمینههای آنها ارتباط بین فعالیت فیزیکی و سلامت ذهنی در
نوجوانان را به خود اختصاص داده است.
به گفته محققان این نتایج نشان
میدهند که برخی از عوامل روانی مانند برداشت مطلوب نوجوانان از بدن
خودشان و داشتن تعامل اجتماعی منجر به بازخورد مثبتی از هم سن و سالانشان
شده و در این میان انجام فعالیتهای فیزیکی با ایجاداثرات مطلوب روی وزن و
ساختار بدن موجب بالا بردن اعتماد به نفس شده و نیز حمایت متقابل اعضای تیم
در ورزشهای سازمان یافته و گروهی میتواند نتایج مثبتی را بر سلامت روان
نوجوانان داشته باشد