سال هاست که چشمانش تار می بیند با این
وجود خللی در زندگی روزمره اش ایجاد نشده است؛ این تصویر شاید زندگی بسیاری
از مادربزرگ ها و پدربزرگ ها باشد اما آیا این مساله خطری برای آنان
ندارد؟تار شدن دید، دیدن لکه، دیدن هاله در اطراف لامپ، از دست دادن لحظه
ای دید در هنگام نور شدید این ها می تواند نشانه ای باشد برای این که فرد
دچار آب مروارید یا بیماری کاتاراکت (cataract) شده باشد.
آب
مروارید کدورتی است که در بخشی از عدسی چشم ایجاد می شود. عدسی چشم در
وضعیت طبیعی شفاف است اما هنگام بروز آب مروارید، تاری مختصر تا کدورت
شدیدی در دید بروز پیدا می کند. شیوع آب مروارید تقریبا بین زنان و مردان
به یک میزان است و در بیشتر موارد هر دو چشم به این بیماری مبتلا می شوند
اما یکی از آنان وضعیت وخیم تری دارد.
شایع ترین علت بروز آب مروارید
آب
مروارید، کدورت عدسی چشم است و زمانی که منجر به کاهش دید شود به آن آب
مروارید اطلاق می شود.شایع ترین علت بروز آب مروارید، سن است؛ مردم با
افزایش سن به آب مروارید مبتلا می شوند همانگونه که با افزایش سن، موها
سفید می شوند با افزایش سن نیز چشم ها مبتلا به آب مروارید می شوند.عدسی
چشم در آب مروارید تغییر کرده و شفافیت آن از بین رفته و دچار کدورت می
شود.بسیاری از افراد با شنیدن اسم مروارید در بیماری آب مروارید، می خواهند
بدانند که آیا طی این بیماری مرواریدی داخل چشم، پدید می آید.
پاسخ
به این سوال هم بله و هم نه است؛ به گفته مدیر گروه چشم پزشکی دانشگاه
علوم پزشکی شهید بهشتی در موارد بسیار پیشرفته آب مروارید، دانه ای مانند
مروارید داخل چشم قابل مشاهده است. البته این دانه شبیه مروارید فقط ظاهری
شبیه مروارید دارد و واقعا مروارید نیست.
آب مروارید از نوع شیرین
فقط
افزایش سن موجب بروز آب مروارید نمی شود؛علل دیگری مانند بیماری های زمینه
ای موجب بروز آب مروارید می شوند از بین این بیماری ها، بیش از همه قند یا
همان بیماری دیابت علت اصلی بروز آب مروارید است.آب مروارید ممکن است
مادرزادی باشد به آن معنا که نوزادی ممکن است در لحظه تولد دچار آب مروارید
باشد.آب مروارید ممکن است جنبه تکاملی داشته باشد به آن معنا که از دو تا
چهار سالگی به بعد ایجاد می شود.
در 30 درصد موارد ابتلا به آب
مروارید، سابقه خانوادگی بیماری، نقش دارد. وی تاکید کرد: پس آب مروارید یا
در بزرگسالان و یا در کودکان ایجاد می شود.ضربه ها می توانند علت دیگری
برای بروز آب مروارید باشند.ضربه ممکن است یا نافذ باشد به آن معنا که بطور
مثال سوزن داخل چشم رفته باشد یا اینکه ضربه ممکن است غیرنافذ باشد و ضربه
ای به سطح قرنیه وارد شود.
مراحل اولیه آب مروارید، وضعیت بینایی
با استفاده از عینک، عدسی های بزرگ نما و نورهای قوی تر بهبود می یابد. اما
اگر این تدابیر کمک کننده نباشد، جراحی تنها راه درمان است که شامل خارج
کردن عدسی کدر شده و جایگزینی آن با عدسی مصنوعی است. دارو، قطره، ورزش یا
عینک مانع بروز یا بهبود آب مروارید نمی شوند.
جراحی آب مروارید در کودکان باید با نظر
متخصص مربوطه و در اسرع وقت انجام شود.به ویژه کودکان کمتر از 7 یا 9 سال
در سریع ترین زمان ممکن باید عمل کنند زیرا خطر تنبلی چشم آنان را تهدید می
کند.آب مروارید به خودی خود، خطری ایجاد نمی کند فقط موجب کاهش دید می شود
و نیاز به جراحی آن بستگی به نیاز فرد به دید برای اداره زندگی دارد.بطور
مثال آب مروارید در جوانی که رانندگی می کند، موجب بروز اختلال در زندگی
روزمره او می شود اما یک فرد بازنشسته با دید کمتر نیز می تواند زندگی خود
را اداره کند.
چنین نتیجه گرفته می شود که زمان عمل با توجه به نیاز
و شرایط هر فرد متفاوت است؛ در افراد مسن که نیاز چندانی به دید کامل
ندارند ممکن است دیرتر نیاز به انجام جراحی باشد. به هرحال افراد با کمک
چشم پزشک در این زمینه تصمیم خواهند گرفت.شایع ترین علامت بیماری آب
مروارید، تاری دید است.
تاری دید دو نوع تظاهر دارد به آن معنا که
ممکن است هر دو دید نزدیک و دور با هم تار شوند و فرد زودتر به عمل نیاز
پیدا کند یا اینکه ممکن است در افرادی به ویژه افراد حدود 75 سال، دید
نزدیک بهتر شده و دید دور تار شود.میزان نیاز دید در دو گروه جوان و پیر،
یکسان نیست؛ به ندرت ممکن است که آب مروارید فردی تا آن اندازه پیشرفت کند
که به آب سیاه منجر شود. آب مروارید فقط موجب تاری دید شده و ربطی به سوزش،
اشک ریزش و خارش چشم ندارد.
صرف داشتن آب مروارید، دلیلی نمی شود که
فرد عمل جراحی کند.تصمیم عمل جراحی آب مروارید در کودکان کاملا به عهده
پزشک و متخصص است اما در افراد بالغ و مسن، تصمیم برعهده خودشان است.حتی
فرد می تواند فقط یک چشم مبتلا را عمل کند و با چشم دیگر به راحتی زندگی
روزمره خود را داشته باشد و اجباری برای عمل جراحی نیست.
جراحی آب
مروارید، شایع ترین عمل چشم در جهان و ایران به شمار می رود.خوشبختانه بر
اساس مطالعات CSR (میزان عمل آب مروارید)، انجام این جراحی در ایران مطابق
با استانداردهای بین المللی بوده و مردم به این جراحی دسترسی دارند.درمورد
شیوع آب مروارید بایدگفت هر کسی درجاتی از آب مروارید را دارد به آن معنا
که یک فرد 35 ساله هم ممکن است درجه ای از آب مروارید را داشته باشد.
عوامل دخیل در ایجاد زنگ گوش
از آن جا که هزاران سلول مغزی انسان در گوش مسئول دریافت و انتقال صداها به مغز هستند در صورتی که آسیب ببیند فرد شنیدن اکثر صداها را همیشگی فرض کرده و همین موضوع سبب رنجش او خواهد شد، زنگ زدن گوش تنها به آسیبزایی خود به خودی فرد مربوط نمیشود بلکه عوامل دیگری همچون حساسیت به صداهای بلند بالا یا پایین بودن فشارخون، تومورها، بیماری دیابت، غده تیروئید و یا حتی جراحات سروگردن نیز در بروز این رویداد مؤثرند، تاکنون مشاهده شده فردی به دلیل زنگ زدن گوشها جانش را از دست بدهد، اما آمارها حاکی از آن است که میلیونها نفر در سراسر جهان از این شبه بیماری در رنج و عذاب هستند.
زنگ گوشها ممکن است به دلایل ناشناخته بروز کند
شنیدن صدای وزوز گوش یا سوت گوش یا زنگ زدن گوش بسیار آزار دهنده است، به طوریکه انگار جیرجیرکی در گوش گرفتار شده و مدام آواز میخواند، این صدا از درون گوش است و شدت و بسامد آن در افراد مختلف متفاوت است در برخی موارد این رویداد با سرگیجه، کمشنوایی و علائم دیگر همراه است که باید جدی گرفته شود علت دقیق این عارضه به خوبی مشخص نیست، اما به نظر میرسد مشکلات عروقی، عضلانی و عصبی در برخی انواع آنها دخالت داشته باشد در عین حال ممکن است به دلایل ناشناخته مختلفی بروز کند.لازم به ذکر است که کاهش یکباره شنوایی و همزمان شنیدن صدای سوت و وزوز در گوش، بیماری نادری به نام سکته گوش یا کری ناگهانی است که با موارد دیگر همراه است و باید اورژانسی و در زمانی کمتر از 24 ساعت درمان شود در غیر این صورت به کاهش دائم شنوایی یک یا هر دو گوش میانجامد.
برخی باورها در دامنه شنیداری انسان نیست
سوت گوش یا زنگ نوایی گوش که هنوز دانش پزشکی در شناسایی کافی و درمان آن کامل نشده است برخی بسامدها در صداهایی که به گوش ما میخورد، ممکن است این بسامدها در دامنه شنیداری انسان نباشد دامنه شنیداری از چند صد هرتز تا چهار هزار هرتز میباشد پس بالای 80 هزار هرتز را به خوبی نمیشنویم.
در محیطهای بالای 85 هزار دی سی بل قرار نگیرید
صداهای بسیار بلند، کار کردن در فضاهایی که بالای 85 هزار دسی بل سروصدای محیطی است که ما به آنها آلودگی صوتی میگوییم برخورد با صداهای شدید، لگد صوتی یا ضربه صوتی مثلاً شلیک گلوله، بوقهای بلند، صدای ترقه، موج انفجار این ضربه صوتی میتواند باعث ایجاد ضربه به صورتی گذرا یا حتی دائمی شود.بلند گوش کردن به صداهای تلویزیون و غیره یا صدای موبایل و گوش کردن به موسیقی با صدای بلند با هدفون، همآسیب به گوش میزند و هم سوت یا همان زنگ در گوش ایجاد میکند.متأسفانه داروهای آشکار و توانمندی در رابطه با سوت گوش فراهم شده است که آن را کاهش دهیم اما تأکید میشود برخی اقدامات و تغییر رفتارها با صدای بلند میتوانند سوت گوش را بهتر کنند، انجام دهند، پرهیز از نگرانی، افسردگی و دلهره که میتوانند سوت گوش را بدتر کنند، این گونه سوتهای گوش در سکوت زمان خوابیدن یا زمانی که صدای زمینهای وجود ندارد بدتر میشوند.گونهای سوتهای گوش داریم که همانند ضربان قلب است با فعالیت، افزایش فشارخون حرص خوردن و تقلا بیشتر میشود، سوت گوش دیگرهمانند ضربه است به صورت تق تق روی میز ضربه زدن که به یک صورت اسپاسمهای ظریف گوش میانی است که پرده را میکشد و اگر دراز مدت ادامه پیدا کند باید با پزشک متخصص مشورت شود.
آیا ممکن است وزوز گوش پیشرفت کند و منجر به ناشنوایی شود؟
در برخی موارد ممکن است وزوز گوش شدیدتر شود اما معمولاً شدت آن بدون تغییر باقی میماند از جمله عواملی که سبب بدتر شدن وزوز میشوند استعمال دخانیات، مصرف الکل و قرارگیری در معرض اصوات بلند است، بنابر این در صورتی که محل کار شما پر سروصدا است، از پلاکهای محافظ گوش استفاده کنید، اما به هر حال وزوز گوش مگر در موارد بسیار شدید با شنوایی تداخل ایجاد نمیکند.
سن شایع زنگ گوشها
وزوز گوش تقریباً شایع است و در یک بررسی یک پنجم افراد 55 تا 65 سال آنها درگیر این مشکل میشوند.
در حال حاضر، عوامل بسیاری از ژنتیک گرفته تا عوامل ناشی از سن در سلامت بینایی دخالت دارند. به عنوان مثال در کودکی تنبلی چشم، در نوجوانی و جوانی رخ دادن حوادثی مانند تصادف و در میانسالی عواملی مانند آبمروارید، نقش تعیینکنندهای در سلامت بینایی دارند. در این بین، برخی عوامل و باورهای نادرست هم وجود دارد که ما به اشتباه تصور میکنیم در سلامت بینایی ما دخالت دارد.
1- یکی از موضوعاتی که اغلب مردم اطلاع کافی از آن ندارند، این است که آیا مطالعه در نور ضعیف به چشم صدمه میزند یا خیر؟ لطفا در این خصوص توضیح دهید.
نور کم و ضعیف، اختلالی در عملکرد بینایی ایجاد نمیکند و باعث بالا یا پایینرفتن شماره عینک نمیشود. مطالعه در نور کم تنها زندگی آدم را سختتر میکند و دید افراد را تیره و تارتر خواهد کرد، چرا که اغلب افرادی که در نور ضعیف مطالعه میکنند، مجبورند فشار بیشتری به چشم وارد کنند تا بتوانند مطالب را راحتتر بخوانند. همچنین مطالعه در نور کم به نیاز افراد بستگی دارد. بسیاری از افراد تمایل دارند به علت حساسیت به نور زیاد، در نور کم مطالعه کنند یا کارهای روزمرهشان را انجام بدهند.
2- گاهی اوقات دیده میشود افراد بر حسب عادت، به پهلو یا ایستاده مطالعه میکنند. آیا اینگونه مطالعهکردن، آسیبی به چشم وارد نمیکند؟
اینگونه خوابیدن هیچگونه مشکلی برای چشم به وجود نمیآورد. قطعا زمانی که فرد به صورت خوابیده اقدام به مطالعه میکند، دستش بیش از چشمش خسته خواهد شد.
بنابراین به پهلو خوابیدن یا ایستاده بودن فرد مهم نیست، بلکه فاصله چشم با هدف (کتاب) مهم است. اگر چنانچه فردی به همان حالت فاصله چشم تا کتاب را حفظ کند، مشکلی چشمی از قبیل آستیگمات، نزدیکبینی یا دوربینی ایجاد نخواهد شد.
در مجموع شمارههای چشم مانند آستیگماتیسم، دوربینی یا نزدیکبینی به اصل اولیه (همان ژن) بستگی دارد، اما افرادی که کار نزدیک طولانیمدت دارند یا افرادی که مطالعه بسیاری دارند هم میتوانند مستعد ابتلا به نزدیکبینی باشند.
معمولا برای مطالعه، فاصله نرمال بین 33 تا 40 سانتیمتر در نظر گرفته میشود. این فاصله ممکن است به علت فردی یا مشکلات عیوب انکساری چشم، 10 سانتیمتر اضافهتر یا کمتر شود. قطعا هر چه کتاب نزدیکتر به چشم باشد، فرد نیاز بیشتری به تطابق دارد و زودتر خسته میشود. هر چه تصاویر دورتر باشد، فرد نمیتواند بوضوح تصاویر را ببیند و این امر هم موجب خستگی چشم میشود.
نکته مهم و اساسی این است که معمولا افراد بالای 40 سال به علت کاهش تطابق، تمایل بیشتری به دور نگه داشتن کتاب دارند. به همین دلیل باید برای این افراد عینک تجویز شود.
4- خیلی از والدین از نزدیک شدن کودکانشان به تلویزیون گلایه دارند. آیا این عمل لطمهای به چشم میزند؟ درباره دیدن تصاویر سهبعدی چطور؟
بر حسب اینچ تلویزیون، فاصله فرد تا تلویزیون تعیین میشود. مثلا گفته میشود اگر تلویزیون 46 اینچی باشد، باید حداقل 3 تا 5/3 متر از تلویزیون فاصله داشته باشیم تا چشم خسته و اذیت نشود یا اگر تلویزیون 20 اینچ باشد، باید فاصله حداقل 5/1 تا 2 متر باشد، اما گاهی افراد به علت نزدیکبینی یا مشکلات عیوب انکساری فواصل مختلفی را برای خود انتخاب میکنند.
اغلب نزدیکنشستن روبهروی تلویزیون مربوط به کودکان است، زیرا کودکان دوست دارند تمام هوش و حواس خود را معطوف به برنامه یا بازی مورد علاقه خود کنند.
والدین باید توجه نمایند شاید نزدیکبینی یکی از علتهای نزدیکی کودکانشان به تلویزیون باشد بنابراین با انجام یک معاینه چشمپزشکی میتوان پی به علت برد. همچنین تا کنون اثبات نشده است که فرد نزدیکبین به علت نزدیکی بیش از حد به تلویزیون شماره چشمش تغییر کند.
دیدن تصاویر سهبعدی هم به دلیل این که چشم کار اولیه خود را انجام میدهد، مشکلی برای چشم ایجاد نمیکند، اما بر خلاف تصاویر تلویزیون، تصاویر سهبعدی، باعث خستگی چشم میشود. به طور عادی هر فرد میتواند سه تا چهار ساعت به طور مداوم برنامه تلویزیونی نگاه کند، در صورتی که در دیدن تصاویر سه بعدی این مدت تقریبا به نصف میرسد.
گفته شده است که افراد با پیشزمینه سردردهای میگرنی و دورهای در اثر دیدن تصاویر طولانیمدت سهبعدی دچار سردرد میشوند، اما تاکنون اثبات نشده است که این سردرد بر اثر دیدن طولانیمدت یا تصاویر سهبعدی تلویزیون ایجاد شده است.
5- به نظر شما قرار گرفتن بیش از حد در معرض صفحه مانیتور رایانه، صدمهای به چشم وارد نمیکند؟
استفاده از رایانه، طیف وسیعی از علائم چشمی و غیرچشمی را به علت نشستن طولانیمدت روی صندلی در بر میگیرد که به نام سندرم کار شناخته شده است.
احساس خستگی و قرمزی و خشکی چشم از جمله مهمترین علائم چشمی این سندرم است، به همین دلیل توصیه میشود افراد هنگامی که پشت میز رایانه مینشینند، هر از گاهی به طور عمد پلکهایشان را بر هم زنند تا اشک جابهجا شود.
نکته قابل توجه دیگر این است که فرد باید مانیتور مقابل خود را به گونهای تنظیم کند که گردن و دستها در حالت آرامش قرار داشته باشند. افراد باید برای مانیتور خود نور مناسب و دلخواهشان را انتخاب کنند؛ هرچه شفافیت و رزولیشن تصویر بهتر باشد، فرد راحتتر خواهد بود.
در ضمن نوشیدن مایعات فراوان برای پیشگیری از خشکی چشم هم توصیه میشود. همچنین گاهی به افرادی که پیشزمینه خشکی چشم دارند، توصیه میشود هنگام کار با رایانه از قطرههای اشک مصنوعی استفاده کنند تا خشکی چشمانشان به حداقل برسد.
6- صحبت از مایعات و نوشیدن فراوان آب کردید. این گفته صحت دارد که خوردن آب هویج یا مصرف ویتامین A باعث افزایش دید میشود؟
اصولا در جوامع ما با بالانس عضلهای تقریبا مناسبی که وجود دارد و همچنین مصرف درست میوهها و ویتامین، نیازی به خوردن ویتامین A اضافی نیست. فقط در موارد خاص، این ویتامین به برخی افراد توصیه میشود، مثلا کسانی که دچار رژیم غذایی خاصی هستند یا کسانی که دچار مشکلات گوارشی هستند، باید به صورت جداگانه این ویتامینها به آنها برسد.
7- آیا پرهیز از نور آفتاب هم برای سلامت چشم ضرورت دارد؟
بله، یکی از عوامل موثر برای سلامت چشم که در تمام سنین مهم است، پرهیز از نور آفتاب طبیعی و مصنوعی مانند سولاریوم برای برنزهکردن پوست است.
در مطالعات و شواهد علمی اثبات شده است که نور آفتاب باعث بیماریهایی مانند ناخنک چشم و استحاله بینایی ناشی از سن و ایجاد سلولهای بدخیم سرطانی پوست صورت بویژه پلک میشود، بنابراین توصیه اکید میکنیم هنگامی که افراد در معرض نور آفتاب قرار میگیرند، از عینک آفتابی مناسب استفاده کنند، چون عینک آفتابی علاوه بر محافظت چشم، باعث محافظت پلک و پیشگیری از ایجاد سلولهای سرطانی ناحیه پوست میشود.
به همین دلیل کسانی که از آفتابهای مصنوعی مثل سولاریوم استفاده میکنند، دقت داشته باشند که حتما در زمان حمام آفتاب چشمانشان بسته باشد و از عینک مناسب استفاده کنند.
تقریبا 60 درصد مردم در طول زندگی خود حداقل یکبار دچار خونریزی از بینی شدهاند. هر چند خونریزی از بینی معمولا استرس زیادی به شخص وارد میکند، اما معمولا خطرناک نیست، مگر آنکه میزان خونریزی خیلی زیاد و مدت آن نیز طولانی باشد که در این صورت ممکن است باعث بروز شوک گردد.
خونریزی از بینی میتواند در قسمت جلویی (قدامی) یا عقبی (خلفی) بینی اتفاق بیافتد، ولی بیشترین محل خونریزی روی تیغه جلویی بینی است.
علل خون دماغ شدن
بینی انسان به صورت طبیعی هیچ گاه دچار خونریزی نمیشود، مگر آن که عوامل بیرونی باعث خونریزی شوند. علل خونریزی بینی عبارتند از :
- التهاب بینی به دنبال عفونتهای ویروسی یا باکتریایی یا عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی
- صدمه به دنبال دست کردن در بینی، ضربه، ورود جسم خارجی یا عوامل شیمیایی تنفسی به بینی
- هوای گرم یا هوای خشک
- ضایعات جسمی مثل پولیپ، توده یا ناهنجاریهای عروقی بینی
- بیماریهای کبدی، بیماریهای کمبود فاکتور یا پلاکت خون
- فشار خون بالا یا اختلالات انعقادی خون : به دنبال افزایش فشار خون ممکن است فرد دچار خون دماغ شود، در غیر این صورت ممکن است با افزایش فشار خون ، رگ مغز پاره شده و فرد سکته مغزی کند.
- تودهها که بیشتر زیر سن 2 سالگی و بین 30 تا 40 سالگی دیده میشوند.
- مشاغل مرتبط با گرد و غبار و مواد سمی
- عادت داشتن به دستکاری بینی در زمان تفکر و خشم و هیجان
- بیرون آوردن مخاط بینی (فین کردن) با فشار هوای زیاد
- عملهای جراحی بینی
- اضطراب و استرسهای ناگهانی
- انحراف بینی
- ناراحتیهای دریچه میترال قلب
- بیماری هوچکین، اسکوروی و تب روماتیسمی
- اختلالات خونی از جمله لوسمی و هموفیلی
- سیاه رنگ شدن مدفوع در اثر خون بلعیده شده
- احساس سرگیجه در اثر خونریزی زیاد از بینی
- تندی ضربان قلب، کوتاهی نفس و رنگپریدگی (تنها در موارد خونریزی زیاد)
- نشت خون از سوراخ بینی. اگر رگ آسیبدیده در نزدیک سوراخ بینی باشد، خون دفعی قرمز روشن است، ولی اگر رگ آسیبدیده مربوط به مناطق عمقیتر حفره بینی باشد، خون دفعی ممکن است قرمز روشن یا تیره باشد.
1- خونسردی خود را حفظ نمایید.
2- در حالت نشسته یا نیمه نشسته قرار گیرید.
3- بدن کمی به طرف جلو خم شود و دهان نیز باز باشد تا خون وارد حلق نشود.
4- با انگشتان سبابه و شست خود پرههای بینی را به مدت 5 تا 10 دقیقه به هم فشار دهید.
5- از فین کردن خودداری کنید.
6- در صورتیکه خونریزی متوقف نشد، به پزشک متخصص یا مرکز اورژانس مراجعه نمایید. در این مواقع معمولاً از روش کوتری یا سوزاندن رگ بینی توسط مواد شیمیایی یا تامپونهای قدامی و خلفی استفاده میشود. در صورت بند نیامدن خونریزی، عمل جراحی جهت بستن شریان استفاده میشود.
درمان خونریزی خلفی بینی
1- در صورتیکه فشارخون بالا باشد، داروی ضد فشار خون توسط پزشک تجویز میگردد.
2- در خونریزی شدید، سرم وریدی به بیمار وصل میگردد.
3- در خونریزی خلفی، علاوه بر تامپون قدامی دو طرفه، تامپون خلفی نیز گذاشته میشود.
4- تامپون خلفی بعد از 72 تا 84 ساعت و حداکثر بعد از 4 روز خارج میشود.
5- بعد از برداشتن تامپون خلفی، به مدت یک هفته روزی سه بار، پماد آنتیبیوتیک داخل بینی مالیده میشود.
6- به مدت یک هفته از بخور استفاده شود.
7- از فین کردن و دستکاری بینی خودداری نمایید.
در این شرایط به پزشک مراجعه نمایید:
- بروز تهوع یا استفراغ پس از خونریزی بینی
- بروز تب 3/38 درجه سانتیگراد یا بالاتر پس از گذاشتن گاز درون بینی به طور فشرده
جلوگیری از خون دماغ شدن
- از تخلیه بینی تا 12 ساعت پس از توقف خونریزی خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث کنده شدن لخته خون شده و خونریزی عود نماید.
- از بلعیدن خون خودداری کنید، زیرا این کار ممکن است باعث عق زدن و ورود خون به داخل ریهها گردد.
- برای چرب کردن بینی، از پماد ویتامین A استفاده کنید. به این ترتیب که بدون استفاده از دست، نوک پماد را در دهانه بینی گذاشته و با فشار ته تیوپ، مقداری از پماد را وارد بینی میکنید.
- برای مرطوب نگه داشتن داخل بینی، مقداری آب را به آرامی وارد بینی کرده و از بینی خارج کنید.
- هیچگاه آب وارد شده از بینی را نباید از دهان خارج کرد، چرا که فشار زیاد به مجرای بینی لطمه وارد کرده و گاهی منجر به خونریزی آن میشود.
- گاهی اوقات در اثر آلرژی یا انحراف بینی، مخاط بینی بیش از حد ترشح میشود کف برای درمان و کنترل آن باید از آنتیهیستامین استفاده شود. ولی اگر مقدار مصرف دارو بیش از اندازه باشد، باعث خشکی و خونریزی بینی میشود.
همه افراد به هنگام اتفاقات ناگوار از گریه کردن استفاده می کنند. حال این اشک هایی که بر روی گونه جاری می گردد و چشم ها را پف دار می کنند، چگونه می تواند دارای خاصیت باشد؟فرد قادر به ریختن 10 اونس اشک و 30 گالن در سال را دارد. این اشک ها می توانند اساسی، اشک رفلکسی و یا روانی و احساسی باشند. اگرچه اشک های حاصل از احساسات حجم بالایی از استرس را دارند، اما باعث آسودگی عنبیه و انتقال این احساس به دیگران را دارد. افراد از گریه کردن در عموم دچار خجالت می شوند، اما باید بدانندکه اشک ریختن باعث از بین رفتن احساسات منفی می شود.
1)دفع سموم
گریه علاوه بر
اینکه ذهن و احساس افراد را پاک می کند قادر به پاکسازی سموم نیز می
باشد. اشک هایی که توسط استرس تولید می شوندبه بدن کمک می کنند تا از
مواد شیمیایی افزایش دهنده کورتیزول خلاص شوند. گفتنی است که بسیاری از
مواد شیمیایی موجود در گریه های احساسی حاوی پرولاکتین پروتئین و هورمون
آدرنوکوتیکو هستند که در د را کاهش می دهد.
2)بهبود بینایی
اشک
هایی که توسط غدد اشکی تولید می شوند باعث باز شدن دید می گردند. زمانی
که غشای چشم دپار کم آبی می شود از کیفیت بینایی کاسته خواهد شد، لذا اشک
باعث شستشوی سطح چشم شده و مانع از دست دادن آب غشای آن می گردد.
3)بهبود خلق
اشک
قادر است بهتر از هر گونه داروی ضد افسردگی خلق و خو را بهبود بخشد. طبق
مطالعات به عمل آمده گریه کردن باعث تسکین روح و خلق افراد می شود.
افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی و خلقی ممکن است کمتر اثرات مثبت گریه
را تجربه کنند.
انتروپیون به برگشت لبه پلک به سمت داخل چشم می گویند که اگر درمان نشود، باعث آسیب قرنیه و زخم آن می شود و در نتیجه منجر به کاهش بینایی می شود.
انتروپیون (Entropion) در اثر برگشتن پلک (معمولا پلک پایینی) به طرف داخل چشم ایجاد میشود. در این حالت مژه ها به سطح کره چشم (قرنیه) ساییده می شوند. انتروپیون بیشتر در پلک پایین دیده می شود.
انتروپیون به سه نوع تقسیم میشود:
1- انتروپیون مادرزادی
2- انتروپیون عودکننده یا انتروپیون اسپاستیک
3- انتروپیون سیکاتریکال (Cicatrical Entropion)
انتروپیون بیشتر در سنین 47 تا 69 سالگی بروز می کند و از نوع سوم است.
علایم
چسبندگی پلک ها
تولید چرک و ترشح در چشم
چسبندگی مژهها
التهاب چشم (ورم، قرمزی، درد، سوزش و اشکریزش) که در اثر ساییده شدن پلک و مژهها روی قرنیه ایجاد میشود.
اگر درمان نشود، باعث آسیب قرنیه و زخم آن می شود و در نتیجه منجر به کاهش بینایی می شود.
علل
- سست شدن بافت حمایت کننده از پلک، همراه با کشیده شدن عضلات پلک به سمت داخل
- التهاب مزمن چشم (از جمله آلرژی) که باعث ایجاد بافت جوشگاهی در پلک میشود.
تراخم بیماری شایعی در مناطق گرمسیری است و در گذشته در اکثر مناطق ایران بخصوص استان خوزستان شایع بوده است. این بیماری عفونی سطح کره چشم ها را درگیر کرده و باعث ناصافی و ایجاد بافت جوشگاه در سطح چشم شده و در نتیجه منجر به انتروپیون می شود.
درمان خانگی
اگر در معرض باد یا آلایندهها قرار میگیرید، از عینک یا چشمبندهای عینکمانند برای محافظت از چشم استفاده کنید.
روزانه چندین بار روی پلکها کمپرس گرم بگذارد تا التهاب و ناراحتی تخفیف یابد.
برای آماده کردن کمپرس این گونه عمل کنید:
ـ مقداری آب گرم را در یک ظرف تمیز بریزید.
ـ یک پارچه تمیز را در آب خیس کنید. آنقدر آن را بچلانید تا تقریبا خشک شود.
ـ پارچه گرم و مرطوب را به مدت 10 تا 15 دقیقه روی چشم بسته قرار دهید.
ـ پارچه را مرتباً خیس کنید و بچلانید تا مرطوب بماند.
درمان
- مصرف آنتیبیوتیک در صورت وجود عفونت
- استفاده از اشک مصنوعی
- عمل جراحی
بعضی موارد، فقط با استفاده از اشک مصنوعی و قطره آنتی بیوتیک بهبود می یابند، ولی انجام عمل جراحی توصیه شده است.
تا رسیدن نوبت عمل جراحی ممکن است از پمادهای نرم کننده سطح چشم استفاده گردد و یا با زدن چسب، پلک پایین را به سمت گونه کشیده شود تا از مالیدن بیشتر مژه ها بر روی سطح چشم جلوگیری شود.
با عمل جراحی، لبه پلک به محل طبیعی اولیه خود برگرداننده می شود و در نتیجه مژه ها دیگر به سطح چشم ساییده نمی شوند. درمان انتروپیون معمولا موفقیت آمیز است؛ گرچه ممکن است گهگاهی نیاز به عمل مجدد داشته باشد.
در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر یکی از موارد زیر پس از جراحی رخ دهد:
ـ درد چشم، قرمزی و حساسیت به نور
ـ تغییرات بینایی