اغلب بیماران با کوچکترین احساس بهبودی، مصرف داروهای خود را قطع میکنند در حالی که نمیدانند نخوردن همین چند قرص باقیمانده، موجب میشود که دوره درمانی آنان کامل نشود و با عواقب خطرناکتری مواجه شوند.همواره از خطرات مصرف و تجویز بیرویه دارو گفته شده است و شاید همین امر موجب شده تا اغلب بیماران به محض اینکه احساس بهبودی کنند، داروهای خود را قطع میکنند.توجیه آنان برای قطع دارو این است که مصرف دارو، عوارض خاص خود را دارد و هر چه کمتر مصرف شود، بهتر است.از سوی دیگر برخی بیماران مانند مبتلایان به دیابت و فشار خون از اینکه هر روز باید تا آخر عمر، دارو مصرف کنند راضی نیستند و گاهی سر خود داروهای خود را قطع میکنند.
این درحالی است که این نیمه کاره گذاشتن مصرف داروها، بدن را در مقابل بیماری مقاوم میکند.تکمیل دوره درمانی با هدف بهبودی اهمیت دارد در غیر این صورت باکتریها بهطور کامل از بین نمیروند و باکتریهای باقیمانده نیز عفونت مجدد را به دنبال خواهد داشت و حتی ممکن است این بار بیشتر مقاوم شده و دیگر به آنتیبیوتیکهای مصرفی جواب ندهند. اکنون روز به روز نسلهای جدیدی از آنتیبیوتیکها وارد بازار میشود زیرا آنتیبیوتیکهای قبلی دچار مقاومت دارویی شدهاند.
شرایط بهگونهای شده که دیگر نسل سوم
سفالوسپورینها و حتی پنیسیلینها پاسخگوی درمان عفونتها نیست و متاسفانه
هزینههای زیادی نیز برای تامین این اقلام دارویی صرف میشود.هنگامی که
بیماری، دارو را کمتر از میزان تجویز شده، مصرف میکند، طبیعتا بیماری او
کنترل نمیشود و ممکن است بیمار در ماههای ابتدایی متوجه عوارض آن نشود،
اما سرانجام با پیشرفت بیماری، دیگر داروهای سادهای که قبلا تجویز میشد
برای درمان او پاسخگو نخواهد بود.حتی این احتمال وجود دارد که بیمار به
مداخلات پزشکی بیشتر و جراحی نیاز پیدا کند که طبیعتا هزینه و عارضه آن
برای بیمار بیشتر خواهد بود.
در یکی از موارد فردی 45 ساله مبتلا به
فشار خون، داروی خود را سرخود قطع کرد و اکنون به تخت دیالیز متصل شده
است.اگر احساس کنیم که حالمان خوب است نباید سرخود داروها را قطع یا دوز آن
را کم یا زیاد کنیم زیرا عارضه آن را ممکن است چند سال بعد ببینیم.در پی
قطع یا کم کردن دوز دارویی مرگ و میر بیشتر میشود، این مرگ و میرها ناشی
از مقاومت دارویی است.اگر دوره مصرف آنتیبیوتیک تجویز شده تمام نشود،
میکروب بیماری مقاوم خواهدشد و بار دوم بدن دیگر به آن آنتیبیوتیک جواب
نمیدهد و مجبور به استفاده از آنتیبیوتیکهای قویتر میشویم.
این در حالی است که تعداد آنتیبیوتیکها در کشور و حتی در دنیا، بینهایت نیست و محدود هستند.بنابراین باید در مورد مصرف داروها، اصول درمانی را رعایت کنیم تا تجویز دارو منجر به اثربخشی شود.البته همواره این احتمال وجود دارد که داروها در کنار اثرات مثبت و درمانی، عوارض جانبی، واکنشهای حساسیتی و تداخل با غذاها، نوشیدنیها یا سایر داروها را ایجاد کنند که در این صورت حتما باید به پزشک اطلاع داده شود تا داروی مناسبتری برای بیماری تجویز کند.اما اینکه بهطور کلی دارویی قطع شود میتواند پیامدهای خطرناکی برای بیمار رقم بزند.
یکی از بیشترین موارد سوءمصرف داروهای کورتون، استفاده آنها به صورت خوراکی برای افزایش اشتها و چاقی است. عارضه دیگر این نوع داروها، احتباس آب و نمک و نیز تغییر در توزیع چربی است که منجر به پف کردن و گرد شدن صورت میشود. این وضعیت به عنوان چاقی تلقی شده که موجب افزایش سوءمصرف این داروها میشود؛ در حالی که این افزایش کاذب اشتها و پف کردن ظاهری صورت با عوارض جبرانناپذیر در مصرف طولانیمدت همراه است.نازک شدن و تحلیل رفتن پوست، افزایش فشار درون چشم، آب مروارید، افزایش فشار خون، پوکی استخوان، ضعف عضلانی، بالا رفتن قند خون، آسیب در فرایند ترمیم بافتها و اختلال در فرایندهای سیستم ایمنی بدن، افزایش امکان بروز عفونتها و نارسایی ثانویه غده فوق کلیوی از جمله عوارض مصرف خودسرانه و نادرست داروهای کورتون هستند.
دگزامتازون، بتامتازون، هیدروکورتیزون،پردنیزولون، متیل پردنیزولون، فلورومتولون و کلوبتازول از جمله داروهای کورتونی موجود در بازار دارویی کشور هستند.
نکاتی درباره قرصهای زیرزبانی فشار خون
سازمان جهانی بهداشت در گزارش جدیدی به تازگی اعلام کرده که فشار خون بالا فاکتور خطرزای درجه یک و عامل 12/4 درصد وقوع مرگ و میرهای زودرس در سراسر جهان است.محققان، این گزارش را با استفاده از اطلاعات سازمان جهانی بهداشت و سایر مطالعات علمی برای محاسبه 24 فاکتور خطرزای جهانی و مؤثر در بروز بیماری ها و مرگ و میر براساس منطقه، سن، جنسیت و درآمد کشورها تنظیم کردهاند.
این گزارش نشان داده سایر فاکتورهای مهم توأم با فشار خون بالا که خطر بروز بیماری های مزمن از جمله بیماری قلبی، دیابت و سرطان ها را افزایش می دهند، شامل استعمال دخانیات، عدم تحرک و چاقی و اضافه وزن هستند.این فاکتورهای خطرزا در واقع در تمام طبقات جوامع کشورهای دنیا به لحاظ درآمد از جمله گروههای کم درآمد، ثروتمند و با درآمد متوسط وجود دارند. اما سهم کشور ما از مرگ و میر 12/4 درصدی ناشی از فشار خون بالا چقدر است؟
براساس آمارهای به دست آمده یک پنجم مردم ایران به بیماری فشار خون بالا مبتلا هستند. به عبارت دیگر 18/6 درصد افراد بالای 15 سال به این مشکل دچار هستند که به گفته کارشناسان این آمار رقم بسیار بالایی است.
خودسرانه درمان نکنید
اما در میان کسانی که از بیماری فشار خون رنج می برند، بیمارانی هم هستند که علاوه بر تحمل رنج ناشی از فشار خون بالا، متحمل بیماری های دیگری نیز خواهند شد که همگی به خاطر مصرف نابجای قرص های زیرزبانی پایین آورنده فشار خون، می باشد.برای همین است که کارشناسان هشدار می دهند مصرف قرص های زیرزبانی حتما باید با تجویز پزشک باشد چون مصرف نابجای آن ها هم روی سیستم قلبی- عروقی اثر می گذارد و هم روی سیستم مغز.
قرص های زیرزبانی، فشار خون را خیلی سریع پایین می آورند و اگر در هنگام مصرف این قرص ها، فشار خون تا حدی پایین هم باشد، بیمار حالاتی از سرگیجه، تپش قلب، عرق کردن وسردی اندام را تجربه خواهد کرد؛ چون وقتی فشار خون افت کند، خون دیگر به اندام های حیاتی نخواهد رسید.
همچنین با توجه به تاثیر مستقیم این داروها روی سیستم قلب و عروق، مصرف بی موقع آن ها باعث عدم تپش قلب یا کم و زیاد شدن ضربان قلب می شود؛ به علاوه این که این داروها روی سیستم خونی هم اثر می گذارند و باعث مقاومت قلب در برابر مصرف داروهای حیاتی می شوند.
قرصهای زیرزبانی و خطر وقوع سکته قلبی
کنترل فشار خون بالا در مراحل حاد توسط قرص های زیرزبانی به خصوص اگر بیمار در مراحل حاد سکته قلبی باشد، توصیه نمی شود چون این داروها با تند کردن ریتم قلب، احتمال سکته قلبی را بالا خواهند برد.
گاهی اوقات این داروها فشار خون را بیش از حد پایین می آورد، این اتفاق برای کسی که سال ها فشار خون داشته و فشار خونش با درجه بالای 16 و 17 می تواند خون را به مغز برساند، خطرناک خواهد بود چون در چنین فردی رگ های مغز به دلیل فشار خون بالا تنگ شده است.
متأسفانه به علت اینکه درصد زیادی از مردم به بیماری فشار خون مبتلا هستند، برای همین ما شاهد هستیم که مردم یا در مواقع غیرضروری خود اقدام به مصرف آن ها می کنند یا به علت این که این داروها اغلب توسط پزشکان تجویز می شود، در خیلی از موارد مردم آن ها را به اطرافیان هم توصیه می کنند و این در حالی است که اغلب داروخانه ها هم این داروها را بدون نسخه به بیماران می فروشند.با این اوصاف، در این میان قرص هایی هم هستند که جزوداروهای ایمنی محسوب می شوند و در کنترل فشار خون می توان آن ها را به کار برد ، بنابراین، همه قرص های زیرزبانی فشار خون هم خطرناک نیستند و قرص هایی که فشار خون را تا حد قابل قبولی پایین می آورند، برای استفاده بیمار مناسب هستند.
ترامادول یک داروی ضد درد است. که با نام های مختلفی از جمله بایومادول در داروخانه ها عرضه می شود. از ترامادول برای تسکین درد های متوسط تا شدید استفاده می شود. با اینکه تاکنون مکانیسم اثر ترامادول دقیقا مشخص نشده است ولی این دارو مانند مورفین عمل می کند. ترامادول مانند مورفین در مغز به گیرنده های اپیوئیدی متصل شده، باعث ایجاد تسکین می گردد. این دارو بصورت آمپول، قرص یا کپسول های 50 و 100 میلیگرمی در بازار دارویی کشور وجود دارد و در داروخانه ها عرضه می شود. بالاترین دوز روزانه آن 400 میلیگرم است. خوردنش با غذا یا بدون غذا تاثیری در میزان جذب آن ندارد.
تداخلات داروییداروهایی مانند کاربامازپین و کینیدین مانع از خنثی شدن ترامادول در بدن شده، غلظت آنرا در خون بالا می برند! استفاده همزمان ترامادول با داروهای مهار کننده مونوآمینواکسیداز و مهارکننده انتخابی گیرنده های سروتونین مانند فلوکستین منجر به عوارض جانبی شدیدی از جمله تشنج می شود. این دارو در صورتیکه با الکل، داروهای بیهوشی، مواد مخدر، داروهای آرام بخش یا خواب آور استفاده شود خطر ایست تنفسی را به شدت افزایش می دهد.سالم بودن آن برای زنان حامله یا در مرحله شیردهی هنوز ثابت نشده است.عوارض جانبی آن عبارتند از: تهوع، یبوست، سردرد، خواب آلودگی، خارش، اسهال، خشکی دهان، بثورات جلدی، اختلالات بینایی، سرگیجه واقعی، تشنج
و اما ارتباط ترامادول با اعتیاد و سوء مصرف مواد....
این دارو از بدو ورودش به بازار دارویی کشور مورد توجه بیماران معتاد به مواد مخدر قرار گرفت. و آوازه آن تا جایی پیش رفته است که متاسفانه گروه ها و خواننده های رپی وجود دارند که نام ترامادول را برای خود انتخاب کرده اند!تجربه نویسنده در زمینه مدیریت سایت های مشاوره درمان اعتیاد ، نشان می دهد که نام ترامادول بعد از کراک دومین نامی است که کاربران اینترنت با جستجوی آن به چنین سایت هایی راه پیدا می کنند. و سئوالی که همیشه چنین کاربرانی مطرح می کنند اینست که:
آیا ترامادول باعث اعتیاد به مواد مخدر می شود؟
آیا ترامادول داروی مناسبی برای ترک اعتیاد است؟
آیا ترامادول باعث ایجاد تشنج می شود؟
در پاسخ به این سئوالات باید بگوییم که: با توجه به اینکه مکانیسم کنترل درد در ترامادول مشابه مورفین است. مصرف مداوم آن منجر به وابستگی فیزیکی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر می شود. و مصرف طولانی مدت ترامادول منجر به اعتیاد به آن شده و درمانی کاملا مشابه با درمان سوء مصرف مواد مخدری چون تریاک، کراک و هروئین دارد! باز هم تجربه نویسنده نشان می دهد که: بیمارانی که در مراکز بستری جهت ترک ترامادول بستری می شوند علایم خماری یا ترک غیر قابل تحمل تری نسبت به سایر بیماران وابسته به مواد مخدر از خود نشان می دهند!
از جمله علایم ترک ترامادول عبارتند از: عصبانیت، تعریق، بی خوابی، تهوع، اسهال، لرزش اندام ها و توهم معتادان به مواد مخدر در مواردی که امکان تهیه یا استفاده از مواد مخدر را ندارند از این دارو جهت جایگزین کردن مواد مخدر استفاده می کنند. عده ای نیز به غلط آنرا برای ترک اعتیاد مورد استفاده قرار می دهند!
در حقیقت تعداد کسانیکه بواسطه مصرف ترامادول وارد وادی اعتیاد شده اند کمتر از کسانی است که این دارو را جهت جایگزینی مواد مورد استفاده قرار می دهند. اینها معمولا کسانی هستند که به خاطر درد، ترامادول را طولانی مدت مصرف کرده اند و از عواقب اعتیاد به آن غافل مانده اند!
پس اگر شخصی به کلینیک مراجعه کند و بگوید که اعتیادش را با ترامادول شروع کرده و در ابتدا از آن برای نئشه بازی و سرخوشی استفاده کرده است کمی غیر معمول می نماید! همچنانکه گفته شد افراد وابسته به ترامادول بیشتر مصرف کنندگان مواد مخدری هستند که جهت جلوگیری از علایم ناخوشایند ترک یا خماری از این دارو به عنوان جایگزین استفاده می کنند.
بر اساس مقالات معتبر پزشکی ترامادول در دوز 200 تا 400 میلیگرم می تواند علایم ترک مواد مخدر را از بین ببرد و تجویز آن به مقدار کمتر از این دوز فرقی با تجویز دارونما در کنترل علایم ترک ندارد!
شخصی که از این دارو جهت ترک اعتیاد استفاده می کند وقتی دوز دارو را به کمتر از 200 میلیگرم برساند علایم ترک مواد مخدر را از خود نشان خواهد داد و دوباره به مصرف ترامادول یا مواد مخدر رو می آورد حال چنین شخصی چگونه می تواند دوز دارو را به فرضا 2.5 میلیگرم در روز کاهش دهد؟! در حالیکه این قضیه در مورد داروهای مناسب ترک اعتیاد مانند متادون صدق نمی کند.
پس می توان نتیجه گرفت ترامادول داروی مناسبی برای ترک اعتیاد نیست! بعلاوه اکثر قریب به اتفاق بیماران وابسته به مواد مخدر در کنار مصرف مواد مخدر از داروهای اعصاب، آرامبخش و خواب آور نیز استفاده می کنند و همچنانکه در قسمت تداخلات دارویی عنوان شد با مصرف همزمان ترامادول با این داروها خود را در خطر تشنج و ایست تنفسی قرار می دهند!
تشنج شایع ترین عارضه ای است که بیماران از ترس ایجاد آن جهت درمان وابستگی به ترامادول به مراکز درمان سوء مصرف مواد مراجعه می کنند! علاوه بر تداخل دارویی منجر به تشنج، ترامادول با کاهش آستانه تشنج باعث ایجاد تشنج در کسانی می شود که به علت تشنج در حال درمان هستند یا اینکه درمان شده اند!پس بخاطر داشته باشیم که ترامادول باید بر اساس نسخه و توصیه پزشک مورد استفاده قرار بگیرد و مصرف خودسرانه آن عواقب غیر قابل جبرانی بدنبال خواهد داشت.
ترک خودسرانه و قطع ناگهانی ترامادول خطرناک است
ترک ترامادول بدونه اطلاع از روش ترک و مطالعه قبل از ترک آن خیلی خطرناک است و چه بساء در مواردی باعث مرگ شده است پس خود سرانه از قطع ناگهانی دارو بپرهیزید توجه داشته باشید چنان چه شما مدت طولانی از قرص ترامادول استفاده میکنید از قطع ناگهانی دارو جدأ خوداری کنید قطع یکباره دارو باعث درد شدید و تب و لرز و عرق سرد و لرزش و توهم شدید و کم سو شدن دید و اسهال و استفراق و بی خوابی و افسردگی و کم اشتهایی شدید و درد خیلی شدید در مفاصل همراه است که اگر دوز مصرف بیمار زیاد باشد و بطور ناگهانی قرص را قطع کند باعث تشنج و کما میشود پس قبل از ترک حتما عوارض قطع ناگهانی دارو را مطالعه کنید
روش ترک کردن ترامادول
ترک ترامادول:
جهت ترک مصرف ترامادول توصیه شده است که از روش کاهش دوز مصرف در طی چند هفته استفاده شود.و برای کاهش دادن علایم احتمالی ترک ترامادول ، مصرف داروهای ضد درد مانند ایبوبروفن بلامانع می باشد.زیرا قطع ناگهانی ترامادول پس از مصرف طولانی مدت آن سبب ایجاد علایم قطع مصرف(علائم شبیه ترک مورفین) در بدن مانند بی خوابی، تحریک پذیری، اضطراب، تعریق،تشنج، لرزش، تهوع، استفراغ،اسهال، رعشه، توهم، اختلال خواب و مشکلات تنفسی، درد عضلات و درد شکم و... می شود. بهترین راه همینه که کم کم با پایین اوردن دوز مصرف دارو موفق به ترکش بشی. و بهتره وقتی مصرفتو نهایتا به روزی 2 یا 3 تا رسوندی از مسکن دیگه ای به همراه دیکلوفناک و کلونیدیوم سی جهت جلوگیری از اسهال و مشکلات گوارش و کلوندین برای جلوگیری از بقیه علائم ترک ترامادول با دوز کم به جای مسکن ترامادوک استفاده کنی. سالم و تندرست باشید. داروهای ترک اعتیاد عبارتند از نالوکسان (به صورت تزریقی )و نالتروکسان (به صورت قرص)در بازار موجود میباشد.ولی در اثر مصرف انها سریعا علائم ترک در بدن ظاهر می شود که شامل ضعف شدید عضلانی و درد و کوفتگی بدن و لرزش دستها می باشد . در مراکز ترک اعتیاد قبل از تزریق این دارو ها شخص را بیهوش نموده که علائم درد را احساس نکند. داروی ترامادول جزو داروهای مخدر و اعتیاد آور می باشد که شما به آن وابسته شده اید.قطع ناگهانی آن پس از مصرف طولانی مدت آن سبب علائم ترک مورفین در بدن مانند بی خوابی، تحریک پذیری، تشنج، لرزش، تهوع، استفراغ، درد عضلات و شکم و... می شود.برای درمان به گفته دوستان میتوان از ترک تدریجی استفاده کرد یعنی هر وز میزان مصرف دارو را نسبت به روز قبل کاهش دهید ولی توصیه میکنم به مراکز معتبر درمان مراجعه نمایید تا بتوانید سلامت خود را بدست آورده و حفظ نمایید بدون مشاوه مستقیم امکان ترک آن خیلی کم است.
روش دیگر ترک ترامادول