سلامت روان، حاصل رضایت شغلی

کار کردن اگرچه لذت بخش است اما هستند آدم‌هایی که یک درد مشترک دارند و درد این‌ها، نارضایتی از شغل و لذت‌نبردن از محیط کار است.

یکی مدام آه می‌کشد، یکی دست را زیر چانه می‌زند و روی کاغذهای چیده‌شده روی میز خط‌های کج و معوج می‌کشد و وقت می‌کُشد، یکی مرتب از پشت میز کار بلند می‌شود و با همکاران بخش‌های مختلف درِ گوشی حرف می‌زند و از هر دری گلایه می‌کند، یکی رفتن به جهنم از آمدن به محل کار برایش خوشایندتر است، دیگری تا مشغول کار است، مدام خودخوری می‌کند و به امید تمام‌شدن زمان کار، ساعت را نگاه می‌کند، آن دیگری زیاد از حد غرغر می‌کند و آن یکی تا فرصتی بیابد از محل کار جیم می‌شود و شاید هم هفته‌ای چند بار با دیگران بگو مگو می‌کند.

همه این آدم‌ها یک درد مشترک دارند و درد این‌ها نارضایتی از شغل و لذت‌نبردن از محیط کار است.

اگر آدم‌ها کارشان را با علاقه انتخاب کرده باشند و از روی اجبار به سمت شغلی نرفته باشند، حتی اگر محیط کار، ناملایماتی هم برایشان داشته باشد آن‌ها به جای ابراز نارضایتی، با شرایط سازگار می‌شوند.

استعدادهای ناشناخته

ضرورت کشف استعدادها و توانایی‌هایی که هر فرد با آن‌ها زاییده می‌شود، فقط تبلیغ شرکت‌های کشف استعداد و متخصصان استعدادیاب نیست، بلکه شناخت هر فرد از توانایی‌هایش نیازی جدی است که اگر به آن اهمیت داده نشود، می‌تواند به نارضایتی شغلی منجر شود.

نارضایتی شغلی بدون علت به وجود نمی‌آید، گاهی ممکن است این نارضایتی به خاطر انتخاب شغلی باشد که تناسبی با توانایی‌های فرد ندارد.

نارضایتی شغلی بدون علت به وجود نمی‌آید، گاهی ممکن است این نارضایتی به خاطر انتخاب شغلی باشد که تناسبی با توانایی‌های فرد ندارد، مثلاً کسی برای انجام کارهای هنری خلق‌شده، اما به اجبار خانواده یا شرایط اجتماعی در رشته حسابداری تحصیل می‌کند، یا برعکس کسی به حسابداری علاقه دارد و این رشته را با عشق ادامه داده، اما وقتی نوبت انتخاب شغل می‌شود، به علت محدودیت‌های بازار کار در شغلی غیر مرتبط مشغول می‌شود. پس طبیعی است که این دو گروه، هر دو به ویژه اگر آدم‌های حساسی باشند، در محیط کار احساس نارضایتی می‌کنند و هر روز با فشارهای روانی ناشی از این نارضایتی روبه‌رو می‌شوند.

مدیران ناکارآمد، همکاران معترض

برخی مدیران، مدیریت را با ریاست و تدبیر را با داد و فریاد و تنبیه اشتباه می‌گیرند؛ این‌ها در هر محیط کاری که باشند حس نارضایتی را به نیروی انسانی تزریق می‌کنند.

این دسته از مدیران سلامت روانی کارمندان شان را به خطر می‌اندازند، چون شاغلان در یک محیط کار، نیاز به حس احترام و به دست آوردن جایگاه متناسب با شأن خود دارند و باید مطمئن باشند بیشتر کار کردن آن‌ها مترادف با رسیدن به مراتب بالاتر است.

داشتن همکاران معترض و ناراضی را نیز منشأ اختلال در سلامت روان افراد می‌دانند و همنشینی ‌با آن‌ها را ابزار تولید استرس و سرمنشأ دچار شدن به بیماری‌های جسمی تلقی می‌کنند.

در تمام محیط‌های کاری، کسانی هستند که تیپ شخصیتی‌شان معترض است. آن‌ها نسبت به همه چیز اعتراض دارند و حتی اگر همه‌ چیز روبه‌راه باشد، باز هم موضوعی برای اعتراض و گله پیدا می‌کنند. طبیعی است اگر افراد در محیط کار با چنین کسانی همکاری نزدیک داشته باشند، منفی‌گرا شده و برخوردهای نادرست شان بر آن‌ها نیز تأثیر می‌گذارد و حس نارضایتی را به آن‌ها منتقل می‌کند. بی‌شک، ایجاد استرس در افراد و داشتن تنش‌های درونی و اضطراب، پیامد حتمی همنشینی با چنین آدم‌هایی است.

کسانی که می‌بینند اگر شغل شان چند ایراد دارد، اما در عوض منبعی برای درآمد است، یا این شغل باعث ایجاد وجهه و جایگاه اجتماعی برایشان می‌شود، پس با ایرادات آن کنار می‌آیند تا با استفاده از محسنات شغل، به درجات بالاتر برسند.

برخی اختلال شخصیت دارند

برخی آدم‌های منفی‌گرا که همه‌چیز را با عینک بدبینی می‌بینند، اختلال شخصیت دارند. این افراد را در زمره شخصیت‌های ضد اجتماعی (که افرادی همواره ناراضی‌اند)  جا می‌دهند. برخی معترضان نیز بیماران پارانوییدی هستند که ذهن شان مملو از افکار بدبینانه و منفی است و منفی نشان دادن محیط کار و حتی بد جلوه دادن اتفاقات خوب، از ویژگی‌های آن‌هاست. دوری کردن از چنین اشخاصی بهترین راه برای نجات روان و حرکت به سمت سلامت جسمی و روانی است.

به خاطر سلامت روان، سازگار شو

«یا زنگی زنگ یا رومی روم»؛ شاید بشود این نسخه باستانی را برای افراد شاغل که در معرض نارضایتی شغلی قرار دارند، پیچید.

روان‌شناسان عقیده دارند آدم‌های باهوش و با درایت کسانی هستند که شرایط موجود را می‌سنجند و بر اساس واقعیت‌ها تصمیم می‌گیرند. مثلاً کسانی که می‌بینند اگر شغل شان چند ایراد دارد، اما در عوض منبعی برای درآمد است، یا این شغل باعث ایجاد وجهه و جایگاه اجتماعی برایشان می‌شود، پس با ایرادات آن کنار می‌آیند تا با استفاده از محسنات شغل، به درجات بالاتر برسند.

به بیان دیگر، دیدن جلوه‌های مثبت یک شغل، بهترین روش برای سازگار شدن با محیط کار است، همان‌طور که تعریف کردن یک هدف برای خود و تلاش برای رسیدن به آن نیز بهترین انگیزه برای پذیرش ادامه شغل در محیط مورد نظر است.

این نسخه برای همه افراد تجویز نمی‌شود، چون برخی شرایط کاری از حد تحمل برخی افراد خارج است و می‌تواند به تشدید استرس و در نهایت افسردگی و بیماری‌های جسمی ناشی از آن منتهی شود. به همین علت به چنین افرادی که حاضرند به خاطر استرس‌های شغلی، عطای آن را به لقایش ببخشند، توصیه می‌کنند در صورت امکان، هر چه سریع‌تر آن محیط را ترک کنند و به متعادل کردن کفه سلامت روانشان بیندیشند.

موبایل و رایانه وخطرات ناشی از آنها

موبایل وتومور

محققان بر اساس تحقیقات خود هشدار دادند که اعتیاد به تلفن همراه باعث بروز رفتار غیرارادی در افراد می‌شود. معتادان به موبایل روزی بیش از ۱۰۰ پیامک ارسال می‌کنند و کودکانی که از تلفن همراه استفاده می‌کنند 5 برابر بیشتر در خطر ابتلا به تومور‌های مغزی قرار دارند. به گزارش خبرگزاری mena، تحقیقات پزشکی هشدار داد: اعتیاد به استفاده از تلفن همراه اعم از گفت‌وگوی چند ساعته یا ارسال پیامک باعث بروز رفتار‌های بی پروا و غیرارادی در افراد می‌شود.بر اساس این تحقیقات، اعتیاد به استفاده از تلفن همراه همچنین باعث پدیده معروف به خرید غیر ارادی اشیاء می‌شود.بر اساس جدیدترین گزارش مجله اعتیاد رفتاری، تحقیقات نشان داده که جوانان (معتاد به تلفن همراه) به طور میانگین روزانه بیش از 109 پیامک و ماهانه بیش از 3 هزار پیامک می‌فرستند.تحقیقات همچنین نشان داده است که این جوانان در مقابل روزانه حدود 113 پیامک دریافت می‌کنند و گوشی خود را حدود 60 بار در روز برای آگاهی از دریافت مکالمه یا پیامک جدید وارسی می‌کنند.دانشجویان دانشگاهها نیز نزدیک به هفت ساعت روزانه خود را با تکنولوژی اطلاعات وارتباطات می‌گذرانند.پژوهشگران همچنین اعلام کرده‌اند کودکانی که از گوشی‌‌های تلفن همراه استفاده می‌کنند 5 برابر بیشتر در خطر ابتلا به انواع تومور‌های مغزی قرار دارند.پژوهشگران علوم پزشکی در موسسه ملی بهداشت آمریکا نیز اعلام کرده‌اند استفاده طولانی مدت از تلفن‌‌های همراه موجب مصرف قند (سوخت اصلی مغز) می‌شود.درهمین حال، محققان آمریکایی درباره زیان ‌های استفاده از تلفن همراه هشدار داده‌اند که استفاده مادران باردار از تلفن همراه چه بسا نوزادان آنها را در آینده با خطر مشکلات رفتاری روبه‌رو کند.

بازیهای رایانه‌ای سالهای زیادی نیست که در جامعه ما رایج شده‌اند اما در همین مدت کوتاه توانستند با سرعت عجیبی جای خود را در پر کردن اوقات فراغت نوجوانان پیدا کنند. بازیهایی که اوایل به طور محدود وارد بازار ایران شدند اما امروز تنوع حیرت‌انگیز آنها مراجعه‌کنندگان به بازار این بازی‌ها را شگفت‌زده می‌کند. ورود این بازی‌ها به کشور کم‌کم باعث ایجاد مکان تفریحی جدیدی برای نوجوانان و جوانان شد، گیم‌نت‌ها.کودکان با فرارسیدن فصل تابستان، ساعات زیادی را صرف بازی رایانه ای می کنند و والدین بی توجه به نوع بازی ها و عوارض جسمی و روانی نشستن پشت رایانه و بازی های رایانه ای نامناسب، فقط می خواهند کودکانشان ساعاتی آرام و ساکت باشند.برخی دیگر از والدین نیز تلاش دارند بازی های رایانه ای کودکان خود را کنترل کنند اما در نهایت تسلیم خواست کودکانشان می شوند.این درحالی است که هرچند بازی های رایانه ای، می تواند میزان سطح اطلاعات کودکان و نوجوانان را افزایش دهد اما از سوی دیگر می تواند بر تمایلات و گرایش های آنان تاثیرگذار باشد.تنوع و محتوای تولیدات بازی های دیجیتالی همیشه والدین و متصدیان امر تربیت و پرورش کودکان را نگران و متوجه تاثیرات این بازی ها اعم از تاثیرات مخرب و سازنده آن می کرد، تا آنجا که تحقیقات گسترده ای در زمینه رابطه بین خشونت در کودکان و بازی های خشن کامپیوتری صورت گرفته است و این نظریه در دوران کنونی مخالفان و موافقان بسیاری دارد که بین خشونت زا بودن یا خشونت زدا نبودن بازی های کامپیوتری اختلاف نظر دارند.کودکان به تدریج به اینترنت و بازی های رایانه ای، معتاد می شوند و مانند یک معتاد به مواد مخدر، هنگام دسترسی نداشتن به اینترنت و بازی های رایانه ای به هردلیلی، احساس می کنند که چیزی کم دارند.این کودکان برای فراهم آوردن امکانی برای ورود به سایت و بازی های مورد نظر برمی آیند و در این مسیر ممکن است حتی قراردادهای عرفی خانواده و جامعه و قوانین جاری را زیر پا بگذارند. کودکانی که با اینترنت و بازی های رایانه ای انس گرفته اند کم کم بر دنیای مجازی شخصی خود متمرکز می شوند،از دیگران دوری و ارتباطات خود را محدود می کنند.این گونه کودکان مانند معتادان به مواد مخدر، انزواطلبی پیشه کرده و همه وقت هم و غم خود را صرف اینترنت و بازی های رایانه ای و تهیه بازی های جدیدتر و مهیج تر و کشف سایت های جالب تر می کنند. برخی از کودکان در ساعات تحصیل در مدرسه برای تعطیل شدن و بازگشت به منزل لحظه شماری می کنند تا هر چه زودتر خود را در عالم بازی های رایانه ای غرق کنند.گاهی حتی از رفتن به مهمانی های فامیلی یا دوستانه مرسوم سرباز می زنند تا برای بازی و وبگردی وقت کم نیاورند. بی تردید استفاده بیمارگونه از بازی های رایانه ای یا اینترنت ، کودکان و نوجوانان را از فعالیت های مفید و سازنده ای مانند فعالیت های درسی، ورزش کردن و ارتباط با دوستان و والدین، باز می دارد.اما نباید از این نکته غافل شد که با توجه به تولیدات روز افزون بازی های کامپیوتری و جایگاه خاصی که این بازی ها بین کودکان و نوجوانان پیدا کرده تا آنجا که مطلع بودن از این بازی ها و تجربه کردن آنها برای نوجوانان بخصوص پسران شرکت در یک فعالیت اجتماعی محسوب می شود،نمی توان محدود کردن را تنها راه حل برای کاهش این نوع بازی ها دانست.

با پیاده‌روی تند از سرماخوردگی جلوگیری کنید

کلید مصون ماندن از سرماخوردگی در طول ماه‌های سرد سال،‌ ممکن است تنها ورزش منظم باشد.

بررسی‌ها نشان داده‌اند افرادی که چهار بار یا بیشتر در هفته و هر بار حداقل 45 دقیقه ورزش می‌کنند، 25 تا 50 درصد کمتر به علت مریضی، از رفتن به سر کار باز می‌مانند.

 "این کاهش در میزان بیماری، بسیار بیشتر از مقداری است که یک دارو یا قرص می‌تواند ایجاد کند."

 "تنها لازم است یک جفت کفش پیاده‌روی بخرید و به پیاده‌روی بپردازید تا باعث مصون ماندن شما از سرماخوردگی که یکی از بیماری‌های شایع زمستان است، شود."

اما اگر قبلا سرما خورده باشید، چه باید کنید. نیمن این پیشنهادات را برای شما دارد:

- اگر علائم سرماخوردگی، فقط در سرتان است، و به سینه‌تان سرایت نکرده است، می‌توانید به ورزش‌تان ادامه دهید.

- به خودتان بیش از حد فشار نیاورید. این امر به معنای آن است که ندوید: تنها پیاده‌روی کنید. بررسی‌ها نشان نداده‌اند که ورزش ملایم برای سرماخوردگی بد باشد.

- اگر علائم سرماخوردگی ‌تان شدید و بیشتر از حد آبریزش بینی است، در رختخواب بمانید. این توصیه برای مواردی است که سرماخوردگی به سینه‌تان ریخته است، بدن درد شدید و یا تب دارید.

- بزرگ‌شدن غدد لنفاوی هم مشکل جدی‌تری را نشان می‌دهد و بهتر است استراحت کنید.

- به جز موارد سرماخوردگی خفیف، در دوران بهبودی از بیماری هم بهتر است ورزش را کنار بگذارید. پیش از شروع دوباره ورزش یکی دو هفته استراحت کنید.

- و بالاخره آخرین توصیه اینکه، پیش از زدن واکسن آنفلوآنزا ورزش کنید، زیرا پژوهش‌ها نشان داده است که فعالیت بدنی در درازمدت، سیستم ایمنی بدن شما را تقویت خواهد کرد.

20 نکته برای یک پیاده‌روی سالم

تعداد زیادی از پزشکان مشوق هر نوع پیاده‌روی هستند. پیاده‌روی بروز بیماری‌های قلبی را کاهش می ‌دهد و راه مطمئنی برای حفظ تناسب اندام و در نتیجه سلامت بیشتر است. دیگر اینکه پیاده‌روی کاری است آسان که می ‌توانید به راحتی برای آن برنامه‌ریزی کنید.

در اینجا به چند نکته که شما را در مسیر پیاده‌روی صحیح قرار می ‌دهد، اشاره می‌ کنیم:

3 نکته درباره کفش مناسب برای پیاده‌روی

1) از یک جفت کفش راحت و کاملا اندازه شروع می‌ کنیم. می ‌توانید از یک فروشگاه مطمئن کفش ورزشی مناسب تهیه کنید. توجه کنید که کفش، کف طبی متناسب با گودی کف پا و کناره‌هایی محکم داشته باشد. از آنجایی که اغلب، یک پا کمی بزرگ تر از پای دیگر است، کفش خود را متناسب با اندازه پای بزرگ تر خود انتخاب کنید.

2) جوراب‌هایی را انتخاب کنید که بیشتر می‌ پسندید. ممکن است شما جوراب هایی با بافت متراکم و ضخیم انتخاب کنید که چسبان هستند و از میزان اصطکاک پا و کفش کم می ‌کنند و یا نوع نازک که جاذب رطوبت هستند و یا نوع نخی را ترجیح دهید.

3) لباس‌های آزاد و راحت بپوشید و اگر هوا سرد است، به جای یک پوشش ضخیم، از چند پوشش نازک و سبک استفاده کنید تا بتوانید پس از گرم شدن از تعداد آنها کم کنید.

8 نکته برای شروع حرکت

1) با یک میزان متناسب و نسبتا کوتاه، پیاده روی را شروع کنید، برای مثال 15 تا 20 دقیقه با سرعت متوسط راه بروید.

2) پیاده‌روی شما باید شامل سه بخش باشد: گرم کردن، طی کردن مسافت مورد نظر و خنک کردن بدن.

3) برای گرم شدن، پنج دقیقه اول را با سرعت کم، در حدود نصف سرعت عادی خودتان راه بروید. سپس مکث کنید و مقداری حرکات کششی انجام دهید. تمرکز حرکات‌تان روی مچ پا، ران‌ها و پشت ساق پا باشد. این کار موجب نرمی و انعطاف‌پذیری ماهیچه‌هایتان می ‌شود. اما توجه کنید که این کار تنها در صورتی مفید است که بدن‌تان را گرم کرده باشید. کشش‌ها باید آرام و با مکث باشد و فشار بیش از حد بر ماهیچه‌ها وارد نکند.

4) پس از حرکات کششی، با سرعت عادی شروع به راه رفتن کنید. سرعت و مسافت پیاده‌روی باید متناسب با سن و شرایط عمومی بدن‌تان باشد. هرگز از حد تعادل خارج نشوید. زمانی که قادر باشید بدون تنگی نفس هنگام راه رفتن گفتگو کنید، یعنی سرعت مناسبی دارید.

5) شانه‌های خود را عقب نگه دارید و عضلات خود را آزاد کنید. بگذارید دست‌هایتان آزادانه در کنارتان تاب بخورند.

6) قدم‌های خود را به صورت پاشنه – پنجه بردارید. کف پا را بر زمین نکوبید.

7) گام‌های منظم بردارید تا سرعت‌تان یکنواخت باشد.

8) در پنج دقیقه آخر پیاده‌روی، به تدریج گام‌هایتان را کوتاه و سرعت‌تان را کم کنید تا به سرعت اولیه زمان گرم کردن برسید. پیاده‌روی خود را با انجام تعدادی حرکت کششی تمام کنید. این کار ماهیچه‌ها را از انقباض خارج کرده و ضربان قلب را به حالت طبیعی برمی‌ گرداند.

5 نکته برای انتخاب سرعت مناسب

1) به تدریج به زمان پیاده‌روی خود اضافه کنید.  برای مثال، در طول یک هفته، پنج دقیقه به زمان آن بیفزایید.

2) هنگامی که زمان پیاده‌روی شما به 30 دقیقه یا بیشتر رسید، سعی کنید مسافت حرکت خود را در همین چارچوب زمانی افزایش دهید.

3) برای به دست آوردن بهترین نتیجه، حداقل چهار مرتبه در هفته و هر بار به مدت 20 دقیقه یا بیشتر پیاده‌روی کنید.

4) حرکات کششی را هرگز حذف نکنید.

5) از هر فرصتی برای بیشتر راه رفتن استفاده کنید، حتی اگر در این حد باشد که در مدت پخش تبلیغات از تلویزیون از جای خود بلند شوید و کاری انجام دهید (یادتان باشد که این کار رفتن به سراغ یخچال نباشد!)

4 نکته برای پیشگیری از صدمات احتمالی

1) بی‌ثباتی یکی از دلایل اصلی بروز صدمات بدنی در ورزش است. کلید موفقیت، در افزایش تدریجی شدت و مقدار (زمان و مسافت) است. ممکن است در جلسه اول پیاده‌روی در ماهیچه‌های خود احساس کوفتگی کنید، که طبیعی است و در عرض 24 تا 48 ساعت برطرف می ‌شود.

2) مراقب باشید که زودتر از موعد مناسب، زمان، سرعت و مسافت پیاده‌روی خود را افزایش ندهید.

3) اگر برای مدت چند هفته به دلیلی موفق به پیاده‌روی نشدید، انتظار نداشته باشید که بتوانید با همان سرعت و قدرت گذشته ادامه دهید، چون مدتی زمان برای بازگشت به حالت قبلی لازم است.

4) در صورتی که پاشنه کفش‌هایتان ساییده شده است، به خصوص اگر این ساییدگی نامنظم است، باید به فکر تهیه کفش جدید باشید.

با علائم پیش دیابت آشنا شوید

با علائم پیش دیابت آشنا شوید

عارضه پیش دیابت قابل پیشگیری است اما بی‌دقتی نسبت به آن و نادیده گرفتن این مشکل متابولیکی بلااستثناء به بروز دیابت منتهی می‌شود. پیش دیابت به وضعیتی گفته می‌شود که در آن میزان قند خون فرد در بالاترین حد مجاز و استاندارد است اما هنوز به حدی نرسیده که بتوان آن را دیابت نامید. عدم اقدامات پیشگیرانه و مراقبت‌های موثر در این شرایط باعث می‌شود که فرد هر چه زودتر از حالت پیش دیابت بیشتر رفته و به دیابت مبتلا شود. مهم‌ترین علائم پیش دیابت شامل احساس گرسنگی دائمی، کاهش یا افزایش غیرمعمول وزن، کندی در سرعت بهبود زخم‌ها، ضعف، تاری دید، عفونت لثه‌ها، پوست و مثانه هستند. علاوه بر انتخاب رژیم غذایی سالم، حفظ تناسب اندام و وزن مناسب از فاکتورهای موثر در پیشگیری از تبدیل اختلال پیش دیابت به بیماری دیابت است

فواید ورزش در میانسالی

فواید ورزش در میانسالی

افزایش قدرت عضلات شکمی‌و پشتی، اصلاح وضعیت ستون فقرات و ایستادن صحیح از جمله فواید ورزش در میانسالانی است که مشکل جلو افتادگی شکم دارند قبل از انجام ورزش بررسی وضعیت ستون فقرات ضروری است اما به طور کلی ورزش در این گروه از میانسالان محدودیتی ندارد. تمرینات قدرتی عضلات شکمی، با شدت اضافه بار با 8 تا 12 تکرار و 2 یا 3 روز درهفته توصیه می‌شود. به این میانسالان ورزش‌هایی چون انقباض عضلات شکمی ‌به سمت ستون مهره‌ها و بلند کردن لگن توصیه می‌شود و این تمرین‌ها عضلات شکم را تقویت و به کاهش جلو افتادگی شکم کمک می‌کند. به پشت خوابیده و زانوها را خم کنید، عضلات شکم را منقبض کرده و لگن را به سمت عقب متمایل کنید، سعی کرده کمر را با زمین مماس کنید، در همین زمان، عضلات هیپ و ران را منقبض کرده و با ساق پاهایتان فشار ندهید، کمی‌نگاه داشته و عضلات را شل کنید، طی انقباض به شکل طبیعی نفس کشیده و نفستان را حبس نکنید. تمرین دراز و نشست در میانسالان: این تمرین عضلات بالایی شکم را تقویت کرده، به اصلاح جلوافتادگی شکم و گودی زیاد کمر و پیشگیری از کمردرد کمک می‌کند. برای انجام این تمرین باید روی زمین به پشت بخوابید، دست‌ها را یا صاف وموازی بدن قرار دهید یا کف دست‌ها را روی گوش‌هایتان بگذارید و یا پشت سر روی یکدیگر قرار دهیدسپس به طرف جلو خم شوید تا تیغه کتف‌ها از زمین بلند شوند بعد به وضعیت اول برگردیدو تمرین را تکرار کنید. اگر بخواهید تمرین را سخت‌تر کنید، می‌توانید ساق پاها را روی یک نیمکت بگذارید و اگر می‌خواهید تمرین راحت‌تر باشد، دست‌ها را درکناربدن قرار دهید و پشت سر روی هم نگذارید. اگر دست‌ها را بالاتر نگاه دارید، مقاومت در برابر حرکت بیشتر می‌شود. دراز نشست همراه با چرخش عضلات مایل شکمی‌را تقویت می‌کند و از جلو افتادگی شکم و گودی زیاد کمر و کمردرد پیشگیری می‌کند، به این منظور باید به پشت روی زمین دراز بکشید، پاهایتان را روی یک نیمکت قرار دهید به گونه‌ای که زانوها به اندازه 90 درجه خم شوند، دست‌ها را می‌توانید صاف در کنارتان قرار دهید ویا روی شانه‌ها یا روی گوش‌ها قرار دهید (مشکل‌ترین حالت) مثل دراز نشست ساده است فقط باید قسمت بالایی تنه را بچرخانید و با آرنج راست به سمت زانوی چپ بلند شوید، کمی‌نگاه دارید. به وضعیت اول بازگردید و با سمت مقابل تکرار کنید. تمرین پل زدن عضلات باز کننده هیپ به‌خصوص گلوتئال‌ها را تقویت می‌کند و به پیشگیری و درمان گودی زیاد کمر و افتادگی لگن کمک می‌کند.وی افزود: برای این کار به پشت بخوابید، زانوها خم شوند و کف پاها روی زمین نزدیک به باسن قرار بگیرند. عضلات گلوتئال‌ را منقبض کنید. باسن و پایین کمر را از روی زمین بلند کنید. کمی‌نگاه دارید. عضلات خود را شل کنید و تمرین را تکرار کنید اما به پایین کمر اجازه ندهید که قوس بردارد

.

نگرانی از پیر شدن جمعیت کشور

آمارها بیانگر این است که جمعیت کشور به سمت کهنسالی در حال حرکت بوده و باید کارشناسان و مسئولان فکری برای تنظیم رشد جمعیت کشور کنند. با توجه به آمارهای ارائه شده، جمعیت ایران کاهش پیدا کرده و بحران ناشی از

کم شدن جمعیت نیز کشور را تهدید می‌کند. این مسئله از منظر اجتماعی و سیاسی به نفع کشور نیست و باید هر چه سریعتر سیاست‌های کنترلی در این زمینه بازنگری شود. سیاست‌های غلط در زمینه کنترل جمعیت از سال 71 آغاز شده است. در آن سال جمعیت ایران به تعداد مطلوبی رسیده بود و از آن زمان باید سیاست‌های جمعیتی برپایه رشد طبیعی جمعیت اعمال می‌شد.در دیداری که رهبر معظم انقلاب با مسئولان و نمایندگان مجلس داشتند،تاکید فرمودند که با وضعیت فعلی رشد جمعیت، در آینده جمعیت جوان کشور کاهش یافته و میزان افراد سالمند در سطح جامعه افزایش خواهد یافت که این فرمایشات کارشناسانه و حکیمانه باید مورد توجه مسئولان و سیاستگذاران قرار بگیرد.در یک مقطع زمانی این نگرانی وجود داشت که رشد شدید جمعیت مشکلاتی را به وجود آورد؛ از همین‌رو مسئولان کشور به این نتیجه رسیدند تا قوانینی را به جهت کاهش جمعیت تصویب و اجرا کنند، اما در حال حاضر منحنی رشد جمعیت به گونه‌ای حرکت می‌کند که نگرانی کارشناسان و مسئولان از پیر شدن جمعیت کشور در آینده بسیار نزدیک را رقم زده است.تنظیم جمعیت کشور باید به گونه‌ای باشد که در سال‌های آینده با کمبود نیروی توانمند و جوان مواجه نشویم. در حال حاضر در کشورهایی که رشد جمعیت منفی است مشکلی به نام نبود قدرت و قابلیت نیروی جوانی وجود دارد و نباید اجازه دهیم در آینده این اتفاق در کشور ما نیز رخ دهد.برای رسیدن به هدف کنترل جمعیت باید مباحثی مانند سلامت مادران، تسهیل ازدواج، کاهش طلاق‌ها و تقویت پیوندها و روابط زوج‌ها نیز در نظر گرفته شود. همچنین نبود اشتغال و مسکن مناسب از مهم‌ترین دلایل بالا رفتن سن ازدواج و به دنبال آن کاهش جمعیت است، بنابراین باشعار نرخ جمعیت کشور افزایش نمی یابد. یکی از بهترین روش های جلوگیری از تحقق رشد منفی جمعیت می تواند رفع مشکلات ازدواج جوانان باشد. افزایش سن ازدواج در میان دانشگاهیان و تحصیلکرده‌ها بیشتر به چشم می‌خورد، به نحوی که سن ازدواج از 25 سال بالاتر رفته و در بعضی موارد تا 35ـ30 سال هم رسیده است، بنابراین مشکل اصلی در کاهش ازدواج جوانان و بالا رفتن سن ازدواج، عدم اشتغال است که دولت باید به شکل جدی به این موضوع بپردازد تا شغل پایدار در کشور ایجاد شود.آنچه از تحلیل های علمی و استراتژیک بر می آید این است که روند فعلی جایگزینی جمعیتی در کشور به هیچ عنوان راضی کننده و منطقی نیست و باید دولت از بسته های تشویقی خود در این زمینه استفاده کند هر چند در نگاه کلان تر تنها استفاده از مشوق ها نمی توانند کار ساز باشند و باید مدیران اجرایی با همت و کار بیشتری زمینه های رفاهی،اجتماعی،اقتصادی را در سراسر کشور به وجود آورند تا دیگر بهانه ای از سوی خانوار ها برای کنترل درونی موالید وجود نداشته باشد.چرا که نمونه های نامتوازن تشویقی دولت های نهم و دهم در این زمینه را شاهد بودیم که تاثیر چشم گیری نداشت. اگر روال برهمین منوال پیش رود باید تبعات سنگین اقتصادی،سیاسی،نظامی و امنیتی را در دراز مدت تمام ملت ایران بپردازند و در این قضیه تمام مردم ایران مقصرند. بهتر است که مدیران اجرایی کاری را که باید انجام دهند با جدیت بیشتری در دستور کار قرار دهند که این مسئله تبعات بسیار گسترده ای دارد.

۷ بـاور غـلـط دربـاره سـیـگـار

۷ بـاور غـلـط دربـاره سـیـگـار

کمتر کسی می تواند مایکل داگلاس، هنرپیشه معروف و دوست داشتنی هالیوود را بدون سیگارش تصور کند؛ سیگاری که اعتیاد به مصرف آن باعث سرطان حنجره اش شد...

وقتی پزشکان به داگلاس گفتند سرطان حنجره اش در مرحله ششم قرار دارد، یک مصاحبه مطبوعاتی ترتیب داد و به همه خبرنگاران گفت: «من خیلی خوش بین هستم و می دانم که می توانم از پس این بیماری بربیایم». روحیه او ستودنی بود، اما هیچ کس فکرش را هم نمی کرد که بعد از اتمام دوره های شیمی درمانی و رادیوتراپی، دوباره عکس داگلاس را سیگار به دست ببیند. پزشکان وی معتقدند که مایکل به مصرف سیگار اعتیاد فیزیکی پیدا کرده است و نه اعتیاد روانی. آنها می گویند که خود او نمی خواهد سیگارش را کنار بگذارد؛ حتی اگر به قیمت زندگی اش تمام شود.نظر خود داگلاس هم شنیدنی است: «زندگی من با سیگار عجین شده است و حتی اگر من بخواهم، سیگار نمی خواهد مرا ترک کند!» داگلاس باور دارد که دیگر نمی تواند سیگار را ترک کند و خیلی از سیگاری های دیگر هم باورهای عجیب و غریب زیادی درباره سیگار کشیدن دارند. باورهایی که ما ۷ مورد از رایج ترین آنها را در این بخش مورد بررسی قرار می دهیم.
● باور اول: چون من سالم زندگی می کنم، سیگار کشیدن مشکلی برایم به وجود نمی آورد

بعضی از سیگاری ها فکر می کنند خوردن ۳ وعده غذای سالم در روز و ۳۰ دقیقه ورزش، می تواند آثار مخرب سیگار را بر سلامت آنها از بین ببرد در حالی که تحقیقات جدید نشان می دهند ورزش و تغذیه سالم، نمی توانند عوارض ناشی از مصرف سیگار را در افراد سیگاری کاهش دهند. هر پکی که به سیگارتان می زنید، می تواند روی بندبند وجودتان تاثیر منفی بگذارد و اینکه شما فکر کنید، می توانید با ورزش و تغذیه مناسب، جلوی این تاثیر منفی را بگیرید، یک فکر کاملا آرمان گرایانه است.
● باور دوم: استفاده از سیگارهای «لایت» برای سلامت من ضرر ندارد

افرادی که سیگارهای لایت می کشند، احساس می کنند نیکوتین کافی به مغزشان نمی رسد و این کاهش مقدار نیکوتین سیگار را با افزایش تعداد سیگارهایی که در طول روز می کشند، جبران می کنند بنابراین با افزایش تعداد سیگارهای مصرفی، احتمال ابتلا به سرطان ریه، سکته و حمله قلبی در آنها به مراتب بالاتر می رود. به یاد داشته باشید که مصرف هیچ یک از انواع سیگارها، نمی تواند برای بدنتان بی ضرر باشد.

● باور سوم: مدت هاست که سیگار می کشم، اگر قرار بود بلایی سرم بیاید، تا حالا آمده بود

گاهی عوارض مصرف سیگار، خود را سریع و به راحتی نشان نمی دهند. این عوارض می توانند طول سالیان، روی هم انباشته شوند و یک دفعه خود را به شکل سرطان یا حمله قلبی نشان دهند آن هم درست وقتی که کار از کار گذشته و دیگر امیدی باقی نمانده است بنابراین اگر از هر سنی و در هر شرایطی، سیگار کشیدن را کنار بگذارید، می توانید مطمئن باشید که بُرد کرده اید. هر چقدر سیگار را زودتر ترک کنید، اجازه نفس کشیدن بیشتری به ریه هایتان می دهید و احتمال ابتلا به حمله قلبی هم تا ۵۰ درصد کاهش می یابد. متخصصان جامعه سرطان آمریکا می گویند اگر بتوانید عادت به سیگار کشیدن را قبل از ۳۵ سالگی کنار بگذارید، خطر ابتلا به ناراحتی های قلبی در شما تا ۹۰ درصد کاهش خواهد یافت.
● باور چهارم: اگر سیگار را ترک کنم، دچار استرس می شوم

درست است که ترک مصرف تنباکو می تواند باعث استرس شود، اما در هیچ کتاب و منبعی گفته نشده که این استرس برای مدت طولانی با فرد باقی می ماند و زندگی او را تحت تاثیر قرارمی دهد. تحقیقات نشان می دهند ترک سیگار می تواند افراد را تشویق به بهتر غذا خوردن، ورزش و بودن در کنار خانواده بکند که تمام این کارها، استرس او را تا حد قابل قبولی کاهش می دهند. شرکت در کلاس های یوگا و مدیتیشن هم می تواند برای افرادی که به تازگی سیگار را کنار گذاشته اند، مفید باشند.

● باور پنجم: با ترک سیگار دچار اضافه وزن می شوم و این از سیگار کشیدن، برایم مضرتر است

افرادی که سیگار را ترک می کنند، معمولا برای غلبه بر استرسشان به غذا خوردن روی می آورند. به همین دلیل ممکن است در ماه اول، با ۵ تا ۷ کیلوگرم اضافه وزن مواجه بشوند. بهتر است بدانید عوارض ۷ کیلوگرم افزایش وزن، به مراتب کمتر از عوارض دود سیگار است و این افزایش وزن را می توان به راحتی و با کمی ورزش از بین برد.

● باور ششم: برای حفظ سلامتم کافی است تعداد سیگارهایی که می کشم، کم کنم

کم کردن تعداد سیگارهای مصرفی در طول روز، اقدام خوبی است اما این یک راهکار موثر برای از بین بردن عوارض سیگار نیست. حتی اگر روزی یک نخ سیگار بکشید، باز هم سموم آن وارد بدنتان می شود و سلامتتان به خطر می افتد بنابراین بهتر است به طور کلی دور سیگار را خط بکشید و برای ترک تدریجی هم به جای کم کردن تعداد سیگارها، از چسب یا آدامس های نیکوتین دار کمک بگیرید.

● باور هفتم: دود سیگار و عوارض ناشی از آن، فقط گریبان خودم را می گیرد

به هیچ وجه این طور نیست. جامعه متخصصان بیماری های ریوی آمریکا اعلام کرده است که سالیانه ۵۰ هزار نفر در این کشور، به دلیل استنشاق دود سیگار اطرافیان خود به کام مرگ کشیده می شوند. متخصصان معتقدند سموم وارد شده به بدن اطرافیان یک فرد سیگاری به مراتب بیشتر از سم هایی است که با سیگار کشیدن، وارد بدن خود او می شود.