نگرانی از پیر شدن جمعیت کشور

آمارها بیانگر این است که جمعیت کشور به سمت کهنسالی در حال حرکت بوده و باید کارشناسان و مسئولان فکری برای تنظیم رشد جمعیت کشور کنند. با توجه به آمارهای ارائه شده، جمعیت ایران کاهش پیدا کرده و بحران ناشی از

کم شدن جمعیت نیز کشور را تهدید می‌کند. این مسئله از منظر اجتماعی و سیاسی به نفع کشور نیست و باید هر چه سریعتر سیاست‌های کنترلی در این زمینه بازنگری شود. سیاست‌های غلط در زمینه کنترل جمعیت از سال 71 آغاز شده است. در آن سال جمعیت ایران به تعداد مطلوبی رسیده بود و از آن زمان باید سیاست‌های جمعیتی برپایه رشد طبیعی جمعیت اعمال می‌شد.در دیداری که رهبر معظم انقلاب با مسئولان و نمایندگان مجلس داشتند،تاکید فرمودند که با وضعیت فعلی رشد جمعیت، در آینده جمعیت جوان کشور کاهش یافته و میزان افراد سالمند در سطح جامعه افزایش خواهد یافت که این فرمایشات کارشناسانه و حکیمانه باید مورد توجه مسئولان و سیاستگذاران قرار بگیرد.در یک مقطع زمانی این نگرانی وجود داشت که رشد شدید جمعیت مشکلاتی را به وجود آورد؛ از همین‌رو مسئولان کشور به این نتیجه رسیدند تا قوانینی را به جهت کاهش جمعیت تصویب و اجرا کنند، اما در حال حاضر منحنی رشد جمعیت به گونه‌ای حرکت می‌کند که نگرانی کارشناسان و مسئولان از پیر شدن جمعیت کشور در آینده بسیار نزدیک را رقم زده است.تنظیم جمعیت کشور باید به گونه‌ای باشد که در سال‌های آینده با کمبود نیروی توانمند و جوان مواجه نشویم. در حال حاضر در کشورهایی که رشد جمعیت منفی است مشکلی به نام نبود قدرت و قابلیت نیروی جوانی وجود دارد و نباید اجازه دهیم در آینده این اتفاق در کشور ما نیز رخ دهد.برای رسیدن به هدف کنترل جمعیت باید مباحثی مانند سلامت مادران، تسهیل ازدواج، کاهش طلاق‌ها و تقویت پیوندها و روابط زوج‌ها نیز در نظر گرفته شود. همچنین نبود اشتغال و مسکن مناسب از مهم‌ترین دلایل بالا رفتن سن ازدواج و به دنبال آن کاهش جمعیت است، بنابراین باشعار نرخ جمعیت کشور افزایش نمی یابد. یکی از بهترین روش های جلوگیری از تحقق رشد منفی جمعیت می تواند رفع مشکلات ازدواج جوانان باشد. افزایش سن ازدواج در میان دانشگاهیان و تحصیلکرده‌ها بیشتر به چشم می‌خورد، به نحوی که سن ازدواج از 25 سال بالاتر رفته و در بعضی موارد تا 35ـ30 سال هم رسیده است، بنابراین مشکل اصلی در کاهش ازدواج جوانان و بالا رفتن سن ازدواج، عدم اشتغال است که دولت باید به شکل جدی به این موضوع بپردازد تا شغل پایدار در کشور ایجاد شود.آنچه از تحلیل های علمی و استراتژیک بر می آید این است که روند فعلی جایگزینی جمعیتی در کشور به هیچ عنوان راضی کننده و منطقی نیست و باید دولت از بسته های تشویقی خود در این زمینه استفاده کند هر چند در نگاه کلان تر تنها استفاده از مشوق ها نمی توانند کار ساز باشند و باید مدیران اجرایی با همت و کار بیشتری زمینه های رفاهی،اجتماعی،اقتصادی را در سراسر کشور به وجود آورند تا دیگر بهانه ای از سوی خانوار ها برای کنترل درونی موالید وجود نداشته باشد.چرا که نمونه های نامتوازن تشویقی دولت های نهم و دهم در این زمینه را شاهد بودیم که تاثیر چشم گیری نداشت. اگر روال برهمین منوال پیش رود باید تبعات سنگین اقتصادی،سیاسی،نظامی و امنیتی را در دراز مدت تمام ملت ایران بپردازند و در این قضیه تمام مردم ایران مقصرند. بهتر است که مدیران اجرایی کاری را که باید انجام دهند با جدیت بیشتری در دستور کار قرار دهند که این مسئله تبعات بسیار گسترده ای دارد.