چطور روی صندلی و زمین بنشینیم؟

نشستن صحیح کمترین فشار را روی ستون فقرات وارد می کند. ستون فقرات، مهم ترین بخش در حفظ سلامتی و ایستایی بدن، فرم طبیعی خود را حفظ کرده و در نتیجه مشکلات کمردرد و دردهای عضلانی کاهش می‌یابد.

بیایید با هم مروری بر نتایج قرارگیری صحیح بدن داشته باشیم:

- در یک وضعیت صحیح هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن، کمترین فشار روی عضلات پشتیبان و رباط‌های بدن شما بوجود خواهد آمد، در نتیجه ستون فقرات شما در حالت استراحت و خنثی قرار می‌گیرد.

- عملکرد دستگاه عصبی شما بهبود می‌‌یابد.

- دستگاه گوارش، تنفس، عضلات، رباط ها و استخوان های بدن در دراز مـدت سلامت خود را حفظ کرده و از سـایش و تحلیل نـابـهنـجار مفاصل و التهاب آنها جلوگیری می‌ کند.

- وضـعـیت قرارگیری صـحیـح استخوان ها و مـفاصـل، کـارایـی عضـلات را به حداکثر می رسانند.

- ستون فقرات، مهم ترین بخش در حفظ سلامتی و ایستایی بدن، فرم طبیعی خود را حفظ کرده و در نتیجه مشکلات کمردرد و دردهای عضلانی کاهش می‌یابد.

- استـفـاده درست از عضلات بدن، انرژی مصرفی بدن را کاهش و از خستگی آنها جلوگیری می‌کند، در نهایت برای حفظ ظاهر شما هم بسیار موثر است.

سعی نکنید بیش از نیم ساعت به یک حالت بنشینید. هر از چند گاهی برخاسته، راه بروید و یا چند حرکت کششی انجام بدهید

نشستن صحیح روی صندلی

- صاف و راست بنشینید. کمر راست و شانه ها به عقب باشد. پایین تنه بـاید با پشتی صندلی در تماس باشد. سـه قـوس طبـیـعی بـدن بـایـد حـین نـشسـتن حـفـظ شوند.

- استفاده از یک تکیه گاه مانند بالشتک کوچک در نـاحـیه کمر سودمند است. در صورت نبود بالشتک، با قرار دادن دو دست خود روی هم در پشت کمر به رفع خستگی آن کمک کنید.

- وزن بدن را به طـور مسـاوی روی دو سمت نشیمنگاه خود تـوزیع کنـیـد. زانوها باید هم‌سطح نشیمنگاه و یا کمی بـالاتـر از آن قرار گیرند. برای این کار می تـوانید از یک زیر پایی یا چهارپایه کوتاه استفاده کنید. هرگز پاها را روی هم نیندازید، زیرا برای زانو‌ها مضر است.

- سعی نکنید بیش از نیم ساعت به یک حالت بنشینید. هر از چند گاهی برخاسته، راه بروید و یا چند حرکت کششی انجام بدهید.

- هـنـگام برخاستن از روی صندلی، به سمت جلو صندلی حرکت کرده و با صاف کـردن پاها برخیزید.

- از خـم شدن به جلو از ناحیه کمر بپرهیزید.

- از خم کردن گردن به طرفین تا حد امکان خودداری کنید و به جای این کار، تمام بـدن خود را به سمت دلخواه بچرخانید.

نشستن صحیح پشت میز رایانه

علاوه بر رعایت نکات بالا، باید توصیه های زیر را هنگام نشستن پشت میز کامپیوتر مد نظر قرار دهید:

- مچ دست ها باید مستقیم باشد و به سمت بالا و پایین و یا طرفین خم نشده باشد.

- ران‌ها باید موازی با سطح کف اتاق باشند.

- آرنج‌ها باید اندکی بازتر از 90 درجه باشند.

- زانـوها حدود 2 الی 3 سانتیمتر از لـبـه صنـدلی جـلـوتر باشند.

- صفحه نمایش رایانه باید حدود 45 الی 55 سانتیمتر از صورت شما فاصـله داشته باشد. راستای آن نیز با سـطح چشم هـا در یـک راسـتـا باشد.

- بهتر است صفحه کلید حدود 2 سانتی متر بالاتـر از ساعد قرار گیرد.

نشستن صحیح روی زمین

افراد با توجه به وضعیت بدنی، عادت خود، وضعیت فرهنگی و اجتماعی روش‌های متفاوتی را برای نشستن برمی‌گزینند. به همین دلیل است که معمولاً نمی‌توان روش خاصی را به افراد توصیه نمود، زیرا عوامل فوق هر یک در اتخاذ وضعیت نشستن مؤثر هستند.

معمولی‌ترین روش‌های نشستن بر روی زمین، نشستن چهار زانو، دو زانو، قورباغه‌ای، بر روی یک پا و با زانوهای خم در سینه می‌باشد که هر یک از آنها ویژگی‌های خاص خود را دارند.

به طور کلی هر چه ارتفاع بالا تنه بیشتر و وزن آن سنگین‌تر باشد و یا انعطاف‌پذیری فرد کم باشد، نشستن به گونه مطلوب نیز صورت نمی‌گیرد.

- در نشستن‌های چهار زانو، افراد باید از انعطاف‌پذیری خوبی در عضلات نزدیک کننده و گروه نازک نی برخوردار باشند و با تعویض پای زیر و رو، از فشار به صورت ممتد بکاهند. همچنین وزن بدن را به طور مساوی برروی سطح اتکا و عضلات باسن تقسیم نمایند.

- در نشستن‌های دو زانو هم به نظر می‌رسد، بالا تنه در بهترین وضعیت قایم قرار داشته و عبور خط ثقل به گونه‌ای مطلوب‌تر صورت می‌گیرد. هر چند انعطاف مطلوب عضلات چهار سر ران و کشش‌پذیری رباط های مچ پا ضروری است. در این حالت فشار وارده بر زانو زیادتر است.

- نشستن‌های قورباغه‌ای که کمتر توصیه شده است، عمدتاً در کودکان وجود دارد. در صورت تداوم می‌تواند به صافی کف پا و ضعف عضلات درشت نی قدامی و خلفی منجر شود. رباط‌های درشت نی رانی زانو در ناحیه داخلی متحمل کشیدگی غیر طبیعی خواهند شد.

- فرد باید با کمک دست‌ها، به طوری که یک دست جلو و یکی عقب، به صورت یکطرفه بنشیند و نه آنکه به صورت یک باره بنشیند (تا حد ممکن ارتفاع فرود کم باشد و فرد با کنترل بنشیند نه آن که خود را رها کند). هنگام برخاستن نیز با کمک دست‌ها و یک طرفه برخیزد، زیرا استفاده از دست‌ها موجب افزایش سطح اتکا و تقسیم و تعدیل فشارها می‌شود.

- موقع نشستن روی زمین، مفاصل به آرامی و موزون خم شوند و در هنگام برخاستن نیز به طور موزون باز شوند.

- حفظ وضعیت قائم بالا تنه، جلوگیری از خم شدن تنه به جلو و تا حد ممکن کاستن از گودی کمر که در نشستن‌ها افزایش می‌یابد، از جمله موارد مهم در نشستن می‌باشد.

- همچنین پرهیز از نشستن‌های ممتد و طولانی مدت، انتخاب سطح نشستن نه چندان خشک و سفت، تغییر وضعیت بدن و ضرورتا جابه‌جایی، انجام حرکات، انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات مربوطه با توجه به عادت نشستن و ... از جمله مسائل قابل توجه در نشستن می‌باشد.

روی صندلی استاندارد بنشینید

کسانی که ساعت‌های زیادی از روز را پشت میز می‌گذرانند و به اصطلاح پشت میزنشین‌ هستند، از کمردرد و دست و پا درد شکایت دارند و از این‌که مجبورند ساعت‌ها در یک حالت بنشینند و کارشان را انجام دهند، ابراز نارضایتی می کنند. این مشکلات اگر نادیده گرفته شوند، دردسرساز خواهند شد، ولی با رعایت نکاتی ساده می‌توان از ایجادشان پیشگیری کرد.

مردم در طول روز مدت زمان زیادی را در حالت نشسته به سر می‌برند، اینچنین توضیح می‌دهد:

با توجه به این‌که اغلب فعالیت‌های ما وقتی انجام می‌شود که روی مبل یا صندلی نشسته‌ایم، خوب است نکاتی را برای حفظ سلامت بدانیم تا با رعایت آنها از بروز عوارض ناشی از نشستن‌های طولانی مدت پیشگیری شود.

داشتن بدن سالم، یکی از مهم‌ترین موارد جهت پیشگیری از بروز مشکلات مختلف است.

انجام فعالیت‌های ورزشی منظم و پیوسته، تغذیه مناسب و همچنین دوری از استرس و فشارهای عصبی نکات ساده‌ای است که باعث می‌شوند، فرد آمادگی لازم برای انجام فعالیت‌های روزانه از جمله نشستن را داشته باشد.

تا به حال دقت کرده‌اید از صبح تا شب، در مکان‌های مختلف و هنگام انجام فعالیت‌های روزانه روی چه صندلی‌هایی می‌نشینید؟ اگر به نظرتان این مساله چندان مهم نیست، خوب است بدانید متخصصان می‌گویند حتما باید به محل نشستن‌تان دقت کنید و به هیچ وجه برای مدتی طولانی روی صندلی نامناسب ننشینید.

هنگام کار هر 15 تا 20 دقیقه یک بار، حتما از جای خود بلند شده و کمی راه بروید

محل نشستن باید مناسب و استاندارد باشد. اگر فرد در مکان نامناسبی بنشیند و بخصوص وقتی که مدتی طولانی در این وضع قرار گیرد، به طور حتم با عوارض متعدد جسمی روبه‌رو خواهد شد.

ارتفاع، اندازه و عمق محل نشستن باید متناسب با بدن فرد تنظیم شود؛ به این معنا اگر صندلی خیلی کوتاه یا کوچک بوده و عمق و پشتی مناسبی نداشته باشد، می‌تواند دردسرساز شود.

علاوه بر این، قسمت بالای گردن و پشت سر هم باید محل مناسبی برای استقرار داشته باشد تا از ایجاد درد سر و گردن پیشگیری شود.

بهترین وضع نشستن روی صندلی حالتی است که زاویه میان ران و ساق پا و همچنین زاویه بین ران و ستون فقرات 90 درجه باشد.

همچنین صندلی باید پشتی مناسبی داشته و به کمک آن، گودی طبیعی کمر پر شود. بنابراین اگر صندلی شما چنین شرایطی را ندارد، حتما باید برای کاهش مشکلات، با استفاده از یک بالشتک کوچک گودی کمر را بپوشانید.

چنانچه کار شما به چرخش نیاز ندارد و ناچار هستید مدتی طولانی روی صندلی بنشینید، باید به دسته‌های صندلی هم دقت کنید؛ دسته‌های صندلی باید طوری تنظیم شود که دست‌ به راحتی روی آن مستقر شده و ارتفاع آنها هم باید به گونه‌ای باشد که زاویه میان ساعد و بازو 90 درجه بوده و دست و ساعد موازی زمین باشند.

جنس صندلی هم مهم است و باید مورد توجه قرار گیرد. صندلی باید پوشش نرم و راحتی داشته و بهتر است انعطاف‌پذیر هم باشد. همچنین اگر بتوان جنسی طبیعی برای پوشش صندلی انتخاب کرد، به دلیل تعریق مناسب‌تر، وضع بهتر خواهد شد.

بهترین میز برای بهترین صندلی

همان‌طور که گفته شد صندلی یا نیمکتی که قرار است روی آن بنشینید و کارهایتان را انجام دهید، باید شرایط خاصی داشته باشد؛ اما نباید از وضع آنچه جلوی صندلی قرار می‌گیرد هم غافل شوید؛ به عنوان مثال اگر قرار است میزی جلوی صندلی باشد، حتما باید نکات مربوط به آن را نیز در نظر بگیرید و براساس آن، میز را تهیه کنید.

زاویه میان دست و مچ هنگام کار با کامپیوتر حتما باید صفر درجه باشد؛ به این معنی که مچ نباید بیش از حد به سمت بالا یا پایین خم شود

میزی که جلوی صندلی است، حتما باید در فاصله‌ای مناسب قرار گیرد تا زمانی که می‌خواهید کارهایتان را انجام دهید، محل استقرار دست‌ها و میز موازی هم باشد. هنگام کار با کامپیوتر هم باید دقت داشته باشید آرنج در مکانی راحت و قابل انعطاف قرار گیرد. البته مچ دست هم همین شرایط را دارد و باید روی سطحی نرم و انعطاف‌پذیر باشد.

زاویه میان دست و مچ هنگام کار با کامپیوتر حتما باید صفر درجه باشد؛ به این معنی که مچ نباید بیش از حد به سمت بالا یا پایین خم شود.

نور از کدام طرف بتابد؟

در دوران کودکی و نوجوانی، معمولا درباره صحیح نشستن و درس خواندن در شرایط ایده‌آل صحبت می‌شود، اما متاسفانه این موضوع کم‌کم فراموش شده و به همین دلیل، کمتر کسی است که این مسائل را هنگام کار هم به خاطر بسپارد.

برای افرادی که با دست راست کارها را انجام می‌دهند، بهتر است نور از سمت چپ محل کار بتابد و به اندازه کافی نیز محیط را روشن کند تا فرد مجبور نباشد برای بهتر دیدن، دائم سرش را خم کرده و به کامپیوتر نزدیک شود.

صفحه نمایش هم باید در فاصله‌ مناسب و همچنین در مکانی قرار گیرد که برای دیدن آن سر به سمت بالا یا پایین خم نشود.

نشستن طولانی‌مدت خطرناک است

خیلی‌ها هنگام کار فراموش می‌کنند چند دقیقه‌ای از جای خود بلند شوند و وضع خود را تغییر دهند، اما متخصصان تاکید می‌کنند حتما هر چند دقیقه یک‌بار بایستید و کمی راه بروید.

هنگام نشستن به هیچ وجه نباید قوز کنید و از ورزش‌های کششی عضلات کتف و شانه استفاده کنید

دکتر رایگانی نیز با اشاره به این‌که در حال انجام هر کاری که باشید، حتما هر 15 تا 20 دقیقه یک‌بار باید از جای خود بلند شده و کمی راه بروید، خاطرنشان می‌کند:

راه رفتن‌ و ایستادن پس از چند دقیقه نشستن، یکی از مهم‌ترین اصولی است که نه تنها به حفظ سلامت سیستم اسکلتی ـ عضلانی کمک می‌کند، بلکه برای جلوگیری از مرگ‌های ناگهانی هم توصیه می‌شود. در واقع ثابت شده، نشستن‌های طولانی مدت یکی از مهم‌ترین عوامل مرگ‌های ناگهانی است و به همین دلیل لازم است حتما پس از 15 دقیقه نشستن از جای خود بلند شوید و اگر راه رفتن ممکن نیست، حداقل کمی بایستید. در ضمن، اگر می‌توانید خوب است کارهایتان را مدتی به صورت ایستاده و در حال حرکت انجام دهید تا مدت زمان نشستن کاهش یابد.

نشستن‌های طولانی مدت موجب گرفتگی عضلات، کاهش جریان خون و درد و التهاب استخوان نشیمنگاه می‌شود. همچنین گاهی به علت قرار دادن کیف پول در جیب پشت شلوار، شاهد گرفتگی اعصاب سیاتیک نیز هستیم که به همین دلیل توصیه می‌شود حتما قبل از نشستن، کیف را از جیب‌تان خارج کنید.

هنگام نشستن به هیچ وجه نباید قوز کنید و برای بهبود وضع خود می‌توانید شرایط بدنی مناسب را رعایت کرده و از ورزش‌های کششی عضلات کتف و شانه استفاده کنید.

پس از اتمام کار به مدت 5 دقیقه مشغول فعالیت‌های ورزشی ساده‌ای مانند نرمش‌های درجا و کشش‌های عضلانی شوید و هنگام کار هم مصرف مایعات کافی، بخصوص آب یا چای کمرنگ را فراموش نکنید.

تفاوت علائم سرماخوردگی و آنفلوآنزا

سرماخوردگی، بیماری تنفسی خفیف تری نسبت به آنفلوآنزا می باشد. علائم سرماخوردگی معمولا در طی چند روز برطرف می شوند، در حالی که علائم آنفلوآنزا چند هفته ادامه دارند. آنفلوآنزا می تواند بیماری های مهمی مثل ذات الریه را به دنبال خود داشته باشد.

علائم سرماخوردگی

- گلودرد : معمولا بعد از ١ تا ٢ روز از بین می رود.

- آبریزش و گرفتگی بینی : برای چند روز اول، آبریزش بینی را داریم، بعدا آبریزش غلیظ تر می شود. مخاط غلیظ طبیعی است و معمولا به علت وجود عفونت باکتریایی نیست.

- سرفه

- تب کم است. اما کودکان معمولا تب خفیفی دارند.

چه مدت علائم سرماخوردگی باقی می مانند؟

معمولا این علائم تا حدود یک هفته در فرد باقی می ماند.

طی سه روز اول، سرماخوردگی مسری است.

بنابراین بهتر است در این مدت در خانه بمانید و استراحت کنید.

اگر بعد از یک هفته، علائم سرماخوردگی از بین نرفت، ممکن است دچار یک عفونت باکتریایی شده باشید و نیاز به آنتی‌بیوتیک داشته باشید.

سرماخوردگی یا آلرژی یا سینوزیت

برخی مواقع سرماخوردگی با آلرژی و یا سینوزیت اشتباه گرفته می شود.

اگر علائم سرماخوردگی به سرعت شروع شود و بعد از یک هفته بهبود یابد، پس می توان به این نتیجه رسید که سرما خورده بودید و آلرژی نبود.

اگر علائم سرماخوردگی بعد از یک هفته بهبود نیافت، نزد پزشک روید تا ببیند آیا شما دچار آلرژی و یا سینوزیت شده اید یا نه.

علائم آنفلوآنزا

این علائم شدیدتر از علائم سرماخوردگی می باشند:

- گلودرد

- تب

- سردرد

- درد عضلات بدن

- گرفتگی بینی

- سرفه

علائم آنفلوآنزای خوکی شامل تمام علائم بالا به همراه اسهال و استفراغ می باشد.

عارضه شایع آنفلوآنزا، ذات الریه می باشد. ذات الریه در افراد جوان، سالمند و افرادی که دارای مشکلات ریوی و قلبی می باشند، بیشتر شایع است

علائم آنفلوآنزا به تدریج در طی 2 تا 5 روز بهبود می یابند، اما به مدت یک هفته و یا بیشتر، احساس بیماری می کنید.

اگر شما دچار تنگی نفس شدید، به پزشک مراجعه کنید.

یک علامت دیگر ذات الریه، تب است که بعد از 1 تا 2 روز دوباره برمی گردد.

همانند ویروس سرماخوردگی، ویروس آنفلوآنزا هم از طریق مخاط دهان، بینی و چشم وارد بدن می گردد.

پس هرگاه موقع بیماری، به دهان و بینی و چشم های خود دست زدید، حتما دست های خود را با آب و صابون بشویید.

تفاوت بین سرماخوردگی و آنفلوآنزا

علائم	سرماخوردگی	آنفلوآنزا
تب	گاهی مواقع و معمولا خفیف	بالا ( 38 تا 39 درجه سانتیگراد) به مدت 3 تا 4 روز
سردرد	گاهی	شایع
درد بدن	کم	شایع و اغلب شدید
خستگی و ضعف	برخی مواقع	شایع و 2 تا 3 هفته طول می کشد
خستگی و فرسودگی بیش از حد	هرگز	شایع و در شروع بیماری ظاهر می شود
گرفتگی بینی	شایع	گاهی اوقات
عطسه	شایع	گاهی اوقات
گلودرد	شایع	گاهی اوقات
درد قفسه سینه و سرفه	خفیف تا متوسط، سرفه خشک و کوتاه	شایع و می تواند شدیدتر شود

	سرماخوردگی	آنفلوآنزا
عوارض	گرفتگی سینوس ها عفونت گوش میانی	سینوزیت برونشیت عفونت گوش ذات الریه عوارض آنفلوآنزا می تواند تهدید کننده حیات باشد

	سرماخوردگی	آنفلونزا
جلوگیری	به طور مرتب دست های خود را با آب و صابون بشویید. فردی که سرماخورده است، از تماس نزدیک با او دوری کنید.	مرتبا دست های خود را با آب و صابون بشویید. فردی که دچار آنفلوآنزا گردیده است، از تماس نزدیک با او دوری کنید. هر سال واکسن آنفلوآنزا را تزریق کنید.

	سرماخوردگی	آنفلونزا
درمان	دکونژستان ها (ضد احتقان و گرفتگی) مسکن داروهای کاهش دهنده تب	دکونژستان ها (ضد احتقان و گرفتگی) مسکن ها داروهای کاهش دهنده تب داروهای ضد سرفه داروهای ضد ویروسی

* هشدار:

هیچ نوع دارویی را بدون تجویز پزشک به کودکتان ندهید.

خشکی دهان

همه آدم ها، برای یک بار هم که شده، وقتی عصبی و ناراحت می شوند و یا وقتی که استرس  دارند، دچار خشکی دهان می شوند. اما اگر دهان شما همیشه و یا بیشتر اوقات خشک است، می تواند مسئله ای آزار دهنده شود و منجر به ابتلاء به مشکلات حاد بهداشتی گردد.

خشکی دهان می تواند:

1 - باعث بروز مشکلاتی در حس چشایی، جویدن و قورت دادن غذا و همچنین صحبت کردن شود.

2 - احتمال ابتلاء به پوسیدگی دندان و عفونت های دهانی را افزایش دهد.

3 - نشانه بیماری خاصی باشد.

4 - ناشی از مصرف برخی داروها و یا درمان های پزشکی باشد.

خشکی دهان از علائم معمول دوران پیری نیست، اما اگر فکر می کنید که خشکی دهان دارید، با دندان پزشک و یا پزشکتان مشورت کنید تا با انجام برخی کارها به آرامش برسید.

خشکی دهان چیست؟

خشکی دهان وضعیتی است که در آن بزاق یا آب دهان به میزان کافی برای مرطوب نگه داشتن دهان ترشح نمی شود.

نشانه های خشکی دهان

1 - احساس خشکی و چسبندگی دهان

2 - اشکال در جویدن، بلعیدن و چشیدن غذا و یا صحبت کردن

3 - احساس سوزش در دهان

4 - احساس خشکی گلو

5 - ترک لب ها

6 - خشکی و سفتی زبان

7 - وجود زخم در دهان

8 - عفونت دهان

چرا بزاق این قدر مهم است؟

بزاق علاوه بر این که دهان را مرطوب نگه می دارد:

1- به هضم غذا کمک می کند

2- از پوسیدگی دندان ها جلوگیری می کند

3- با کنترل باکتری ها و قارچ های موجود در دهان، از عفونت دهان پیشگیری می کند

4- جویدن و قورت دادن غذا را ممکن می کند

بدون بزاق کافی در دهان، ممکن است به پوسیدگی دندان و دیگر عفونت های دهانی مبتلا شوید و در صورتی که نتوانید غذاها را بجوید و قورت دهید، مواد مغذی لازم به بدنتان نمی رسد.

خشکی دهان باعث پوسیدگی دندان می‌شود

ممکن است در وضعیتی که دچار ناراحتی، استرس و عصبانیت بوده‌اید، مشکل خشکی دهان را حس کرده باشید، اما بیماری خشکی دهان وضعیتی است که در آن بزاق یا آب دهان به میزان کافی برای مرطوب نگه داشتن دهان ترشح نمی‌شود.

دلایل خشکی دهان چیست؟

خشکی دهان علامتی از اختلالات غدد بزاقی دهان است که ممکن است برگشت‌پذیر یا غیرقابل برگشت باشد.

برخی شرایط خاص و بروز بعضی بیماری‌های حاد همچون اوریون نیز از علل به وجود آورنده خشکی موقت دهان است.

خشکی پایدار دهان با علل مختلفی همچون مصرف برخی داروها، رادیوتراپی (اشعه‌درمانی) سر و گردن ، شیمی درمانی، بعضی بیماری‌های سیستمیک و سوء‌تغذیه ایجاد می‌شود.

برخی بیماری‌های خودایمنی مثل سندرم شوگرن می‌تواند باعث درگیری غدد بزاقی و اشکی به طور همزمان شود که علامت بارز آن، اغلب خشکی دهان و خشکی چشم است و در این مورد به خصوص در افراد جوان و یا مبتلا به روماتیسم باید توجه ویژه‌ای شود؛ چرا که این خشکی دهان ممکن است ناشی از خشک شدن غدد بزاقی باشد.

بیماری دیابت و افزایش قند خون به دلیل دفع بیش از حد آب نیز ممکن است باعث خشکی دهان شود.

استفاده از داروهای ادرارآور، داروهای اعصاب، داروهای مقابله با فشارخون و گرفتگی‌های ماهیچه‌ای و همچنین داروهای ضدحساسیت و ضدافسردگی از عمده‌ترین علل خشکی دهان محسوب می‌شوند.

کسانی که به علت آلرژی، گرفتگی بینی یا بزرگ بودن لوزه سوم از دهان نفس می‌کشند نیز دهانشان خشک می‌شود.

همچنین کمبود ویتامین‌هایی همچون 2B، A و کم‌خونی ناشی از کمبود ویتامین 12B هم باعث خشکی دهان می‌شود.

افراد مسن (50 تا 60 سال) نیز به دلیل افزایش سن و تغییرات به وجود آمده در بدن، دچار بیماری خشکی دهان می‌شوند. خشکی دهان بویژه در سنین بالا می‌تواند ناشی از اختلال کارکرد در غدد بزاقی به دلیل افزایش سن باشد.

استرس و عصبانیت دائمی در افراد با تاثیری که براعصاب خودکار بدن می‌گذارد، می‌تواند باعث کاهش ترشح بزاق شده و خشکی دهان را به دنبال داشته باشد

مشکلات ناشی از خشکی دهان چیست؟

مهم‌ترین عارضه خشکی دهان، شیوع پوسیدگی‌های شدید دندانی ‌است که با کاهش بزاق اثر شویندگی آن روی سطح دندان‌ها از بین رفته و نیز اثر محافظتی بزاق در مقابل میکروب‌ها کاهش یافته و دندان‌ها به شدت مستعد پوسیدگی می‌شوند.

با خشک شدن دهان، غدد بزاقی از فعالیت باز مانده و اختلالاتی در سخن گفتن، جویدن، بلع و تشخیص مزه به وجود می‌آورند.

پوسته پوسته شدن و ترک خوردگی لب‌ها، ‌خشک شدن مخاط دهان و ایجاد زخم‌هایی در دهان، تشدید عفونت‌های قارچی،‌ وضعیت ناخوشایند در بلع غذا، احساس آزاردهنده در حین جویدن غذا از دیگر مشکلات این بیماران است.

با توجه به این که خشکی دهان عوارض زیادی به دنبال خواهد داشت، توصیه می‌شود افراد مبتلا به آن، با مراجعه به پزشک متخصص نسبت به درمان بیماری خود اقدام نمایند.

بیماران مبتلا به خشکی دهان می‌بایست هر چهار ماه یک بار به پزشک مراجعه کنند.

راه های بهبود خشکی دهان چیست؟

شناخت علت خشکی دهان و دوری از آنها مانند کنترل قند خون در مواردی که علت دیابت باشد و یا کاهش استرس و اضطراب و کاهش تحریک اعصاب سمپاتیک می‌تواند تاثیر به سزایی در کاهش این عارضه داشته باشد.

جویدن به دلیل تولید بزاق و تحریک بیشتر آن می‌تواند در درمان خشکی دهان نقش مهمی داشته باشد و مطالعات نشان داده است، جویدن 10 دقیقه آدامس در هر ساعت باعث افزایش بزاق می‌شود؛ البته جویدن هم در صورتی مۆثراست که غدد بزاقی قادر به فعالیت باشند.

مصرف میوه‌ها، مایعات به خصوص آب، غذاهای جامد و غنی از فیبر گیاهی در درمان بیماری موثر است.

همچنین در کسانی که با اختلال عملکرد غدد بزاقی مواجهند، استفاده از بزاق مصنوعی تحت نظر پزشک توصیه می‌شود.

نوشیدن روزانه 8 لیوان آب و اجتناب از مصرف مواد غذایی دارای ترکیبات پوسیدگی‌زا مثل مواد قندی از روش‌های درمان بیماری خشکی دهان است.

استفاده از فلوراید به صورت روزانه به اشکال مختلف از جمله ژل، مصرف مواد ترش محرک بزاق دهان و استفاده از ترکیبات دهان‌شویه‌ نیز از جمله روش‌های درمان بیماری خشکی دهان هستند.

علت اصلی خشکی دهان هنگام خواب این است که بعضی افراد به جای تنفس از طریق بینی از راه دهان نفس می‌کشند

علت خشکی دهان در خواب چیست؟

علت اصلی خشکی دهان هنگام خواب این است که بعضی افراد به جای تنفس از طریق بینی از راه دهان نفس می‌کشند و در نتیجه این فرآیند موجب خشکی دهان و مجاری تنفسی می‌شود.

عملکرد بینی به گونه‌ای طراحی شده است که می‌تواند هوای ورودی به بینی را گرم کرده و میزان رطوبت آن را افزایش دهد. اما اگر به دلایل مختلفی مانند سرماخوردگی، ابتلا به زکام یا حساسیت فصلی، انسداد مجاری بینی به علت وجود پولیپ یا به هر علت دیگری، تنفس از طریق بینی امکان‌پذیر نباشد، به ناچار هوا باید از طریق دهان وارد مجاری تنفسی شود.

در طول روز می‌توان با استفاده از راهکارهای مختلف از ایجاد اختلال در فرآیند تنفس تا حد زیادی ممانعت به عمل آورد، اما در هنگام شب که بدن در حالت افقی قرار می‌گیرد، این مشکل برای افراد قدری دردسر ساز می‌شود. بنابراین در چنین شرایطی بیمار باید حتما به پزشک مراجعه کند.

در مواردی که سرماخوردگی یا ابتلا به حساسیت فصلی یا آلرژی منجر به گرفتگی بینی، ایجاد اختلال در عملکرد بینی و خشکی شدید دهان هنگام خواب شبانه شده باشد، با تجویز داروی مناسب می‌توان تا حدی این مشکل را برطرف کرد. علاوه بر این خروپف کردن در خواب نیز می‌تواند به خشکی دهان منجر شود.

خروپف کردن نه تنها خواب شبانه فرد را مختل می‌کند، بلکه برای اطرافیان نیز مزاحمت ایجاد می‌کند و در مواردی که شدید باشد می‌تواند موجب توقف تنفس هنگام خواب شود. تجویز داروی مناسب و استفاده از ابزارهایی که می‌تواند نقش بسیار مهمی در بهبود عملکرد تنفس داشته باشند از جمله راهکارهایی است که در درمان خروپف در خواب موثر است.

البته باید توجه داشت ابتلا به برخی بیماری‌های نادر و همچنین مصرف بعضی از داروها نیز می‌تواند موجب ابتلا به خشکی دهان هنگام خواب شود که در چنین مواردی بهتر است فرد بیمار به پزشک متخصص بیماری‌های عمومی مراجعه کند تا بررسی و آزمایش‌های لازم برای تشخیص علت اصلی ابتلا به این وضعیت انجام شود.

6 دلیل سرفه طولانی‌مدت در کودکان

شنیدن صدای سرفه کودکان برای والدین خوشایند نیست و معمولا باعث اضطراب والدین می‌شود. اگر این سرفه برای مدت زمان طولانی ادامه یابد، این نگرانی بیشتر می شود. به گفته محققان، سرفه طولانی مدت در کودکان می تواند دلایلی مانند آسم و آلرژی داشته باشد.

معمولا به دنبال یک عفونت تنفسی مثل سرماخوردگی ممکن است سرفه تا چند روز ادامه یابد. ولی سرفه‌ای که بیش از 2 یا 3 هفته طول بکشد، حتما باید بررسی شود و دلیل آن مشخص گردد.

اکثر کودکان به دنبال سرماخوردگی ساده، دچار سرفه حاد می‌شوند که این مساله ممکن است طی یک سال چند نوبت تکرار شود.

گاهی کودکانی که قبل از سنین مدرسه در مهدکودک‌ها نگهداری می‌شوند، در سال 8 بار دچار عفونت تنفسی ساده می‌شوند و به دنبال آن نیز کمتر از یک هفته سرفه‌شان ادامه می‌یابد.

اما اگر سرفه‌ کودک بیش از 2 تا 3 هفته ادامه یابد، یعنی مزمن شود، باید علت آن حتما بررسی شود.

علل سرفه مزمن در کودکان

1- یکی از علل شایع سرفه مزمن در کودکان، بیماری آسم است. بیماری آسم، با توجه به التهابی که در راه‌های هوایی کودک ایجاد می کند، باعث سرفه مزمن می‌شود که این مساله با عفونت تنفسی ویروسی (مثل سرماخوردگی) تشدید خواهد شد. این نوع سرفه در خواب و بیداری وجود دارد و معمولا  شب ها، موقع فعالیت و در هوای سرد تشدید می‌شود.

2- از علل دیگر سرفه مزمن کودکان، درگیری سینوس‌ها (سینوزیت) است که گاهی سرفه مزمن می‌تواند تنها علامت عفونت سینوس ها باشد.

در کودکان مصرف خودسرانه داروهای ضد سرفه توصیه نمی‌شود، چون این امر می‌تواند برای کودک بسیار خطرناک باشد

3- رینیت آلرژیک (حساسیت تنفسی) یا آلرژی‌های فصلی یا تب یونجه که معمولا در بهار و تابستان و پاییز دیده می‌شود نیز می‌تواند باعث سرفه مزمن شود.

4- از علل دیگر سرفه مزمن برگشت محتویات معده به گلو است که بیماری ریفلاکس (ترش کردن غذا) نام دارد و نیاز به درمان پزشکی دارد.

5- عفونت‌های سیستم تنفسی فوقانی و تحتانی نیز هر کدام به نوعی باعث سرفه مزمن می‌شوند.

6- تماس با دود سیگار و آلاینده‌های محیطی مثل دود‌ حاصل از سوختن چوب و مواد سوختی نیز از علل دیگر سرفه مزمن در کودکان هستند.

درمان سرفه کودکان

اگر سرفه کودک به دنبال عفونت تنفسی مثل سرماخوردگی ایجاد شده باشد، معمولا نیاز به مداخله پزشکی و مصرف دارو ندارد و طی یک یا دو هفته بهبود می‌یابد.

در موارد سرفه مزمن که معمولا بیماری دیگری باعث این مساله می‌شود، باید کودک ویزیت شده و بیماری زمینه‌ای تشخیص داده و درمان شود تا سرفه برطرف گردد.

در کودکان مصرف خودسرانه داروهای ضد سرفه توصیه نمی‌شود، چون این امر می‌تواند برای کودک بسیار خطرناک باشد.

نکته مهم اینکه به هر حال سرفه یک مکانیسم محافظتی در کودک است و با رفع موکوس، مواد محرک و عوامل عفونی از سیستم تنفسی باعث محافظت کودک می‌شود. بنابراین از بین بردن مکانیسم سرفه به وسیله داروهای ضدسرفه در کودکان به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.

یک مطالعه در مورد سرفه مزمن کودکان

طی یک مطالعه 40 کودک - با سن متوسط 9 سال- با مشکل سرفه مزمن (سرفه آنها بیش از 8 هفته طول کشیده است) مورد بررسی قرار گرفتند.

هیچ کدام از این کودکان در معرض دخانیات نبوده یا تولد زودرس نداشتند (این دو فاکتور نقش موثری در سرفه دارد).

محققان این مطالعه، به این نتیجه رسیدند که آلرژی، رفلاکس معده و آسم در 90 درصد موارد، از دلایل اصلی سرفه مزمن در کودکان هستند.

این یافته می تواند کمک موثری در رابطه با درمان سرفه مزمن کودکان باشد.

12 مشکل پوستی شایع در کودکان (1)

حدس بزنید که ناگهان یک جوش، دانه و یا برآمدگی روی پوست کودکتان ظاهر شد؟ عفونت، آلرژی و تب بالا ممکن است علت بروز مشکلات پوستی در کودکان و نوزادان باشد. توجه کنید، هرگاه کودک دچار مشکلات پوستی شد، حتما به پزشک مراجعه کنید تا زودتر درمان صورت گیرد.

می خواهیم 12 مشکل پوستی کودکان را برایتان بیان کنیم که 6 مورد آن در این مقاله آورده شده و 6 مورد دیگر در مقاله بعدی آورده خواهد شد.

1- سندرم گونه سرخ (بیماری پنجم)

یک بیماری مسری و خفیف است و چند هفته کودک را گرفتار می کند.

این بیماری با علائم شبیه آنفلوانزا شروع شده و با دانه هایی در صورت و بدن ادامه می یابد.

با سرفه و عطسه پخش می شود.

مسری ترین زمان این بیماری، زمانی است که هنوز دانه ها ظاهر نشده اند.

درمان شامل: استراحت، مصرف مایعات و مسکن ها تحت نطر پزشک می باشد.

اگر کودک شما مبتلا به این بیماری شد و شما باردار هستید، فورا کودک خود را نزد پزشک اطفال ببرید.

2- عفونت قارچی

عفونت پوستی به دلیل قارچ هایی که در بافت مرده پوست، ناخن و مو زندگی می کنند، بوجود می آید.

عفونت قارچی پوست با قرمزی، تکه های برآمده و خارش دار و با پوسته پوسته شدن پوست شروع می شود.

عفونت قارچی در اثر تماس پوستی و استفاده مشترک از حوله و یا وسایل ورزشی، منتقل می شود.

اغلب این عفونت ها توسط پمادهای ضد قارچ درمان می شوند.

3- آبله مرغان

آبله مرغان یک بیماری بسیار مسری است و به راحتی پخش می شود.

در این بیماری، دانه های پوستی خارش دار و قرمز و یا تاول های آبکی دیده می شوند.

این بیماری برای کودک خطری ندارد و اگر کودک یک بار به این بیماری مبتلا شد، دیگر این بیماری را نمی گیرد.

درمان شامل استراحت و مصرف دارو برای کم کردن خارش، تب و دیگر علائم شبه آنفلوانزا می باشد.

بعد از اتمام بیماری، تاول های آبکی خشک شده و به صورت زخم های پوستی دیده می شوند و بعد از مدتی هم از بین می روند.

4- زرد زخم

عفونت مسری پوست می باشد. علائم زرد زخم شامل: زخم های قرمز یا تاول دار که می تواند پاره شود و مایع آن به بیرون تراوش کند و ایجاد یک پوسته قهوه ای زرد نماید.

زخم ها در همه جای بدن می توانند ظاهر شوند، اما غالبا در اطراف دهان و بینی نمایان می شود.

این بیماری می تواند از طریق تماس نزدیک و یا به اشتراک گذاشتن حوله و اسباب بازی منتقل شود.

خاراندن پوست نیز موجب انتقال این بیماری به نقاط مختلف بدن می شود.

کرم یا پماد آنتی بیوتیکی برای درمان استفاده می شود.

5- زگیل

زگیل رشد پوست در اثر تماس با ویروس پاپیلومای انسانی است و مسری می باشد.

زگیل می تواند از فرد به فرد و یا از طریق تماس با وسایلی که فرد زگیل زده استفاده کرده، منتقل شود.

جلوگیری از زگیل با برداشن آنها میسر نیست، بلکه زگیل ها را باید بپوشانید و آنها را خشک نگه دارید.

در اکثر موارد، زگیل ها بی خطر  و بدون درد می باشند و خود به خود از بین می روند.

روش های درمانی شامل منجمد کردن، جراحی، لیزر درمانی و مواد شیمیایی توسط پزشک متخصص می باشد.

6- عرق سوز

نتیجه مسدود شدن مجاری عرق، حرارت سوزانی است که مانند جوش قرمز و یا صورتی نمایان می شود.

در سر نوزاد، گردن، سینه و شانه ها، بثورات عرق سوز ظاهر می شوند.

این بثورات هنگامی که والدین لباس های زیاد به تن نوزاد می کنند ایجاد می شود. اما این بثورات می تواند در همه نوزادان در هوای گرم نیز رخ دهد.

باید در گرما، لباس نوزاد یک لباس گشاد و نازک باشد، هرچند که ممکن است دست ها و یا پاهایش سرد باشد.

چرا سرما می خوریم؟

آبریزش بینی، عطسه و خارش گلو، معمولاً به عنوان علائم سرماخوردگی شناخته می شوند. اما نشانه های سرماخوردگی چه هستند؟ چه عاملی وجود دارد که در حالی که شما به صورت متناوب، سرما می خورید، همکار یا دوست شما، مدت هاست که بیمار نشده است؟ و از همه مهم تر این که، چگونه می توان جلوی سرماخوردگی را گرفت؟

در این مطلب، سعی شده به برخی علائم و نشانه های معمول در سرماخوردگی اشاره شود. علاوه بر آن، راه های مقابله با عوامل این بیماری و جلوگیری از بروز بیماری توضیح داده شده اند.

سرماخوردگی چیست؟

این بیماری در واقع ناشی از فعالیت برخی ویروس ها در ناحیه فوقانی دستگاه تنفسی است. تا به حال، بیش از 200 نوع ویروس عامل سرماخوردگی شناسایی شده اند که یکی از مهم ترین آنها، رینوویروس می باشد. این نمونه، عامل بیش از 10 تا 40 درصد سرماخوردگی ها است.

رینوویروس و سایر ویروس های عامل بیماری، از طریق بینی و دهان، وارد بدن می شوند و به راحتی از طریق تماس با افراد و اشیای مختلف (دستگیره در، کیبورد، موس، تلفن و …) منتشر شده و گسترش می یابند.

دلیل بروز سرماخوردگی چیست؟

با اینکه سرما و رطوبت به صورت مستقیم عامل و باعث سرماخوردگی نیستند، اما این عوامل شما را مستعد بیماری می کنند؛ برای مثال عواملی مانند خستگی، اضطراب و استرس روحی، آلرژی های بینی و گلو نیز از مواردی هستند که به بروز سرماخوردگی کمک می کنند.

سرماخوردگی چگونه شروع می شود و خود را نشان می دهد؟

سرماخوردگی معمولا پس از دریافت ویروس از یک فرد آلوده آغاز می شود، مثلا با لمس یک سطح آلوده و یا تنفس هوای آغشته به عطسه یک فرد آلوده.

هنگامی که برخی از این ویروس ها، بر روی مخاط بینی و گلوی شما جا خوش می کنند، سرماخوردگی آغاز می شود. بدن شما اقدام به مقابله توسط گلبول های سفید خون می کند.

تا قبل از شناسایی دقیق نوع ویروس، حمله های ابتدایی معمولا با شکست مواجه می شوند و بدن اندکی ضعیف می شود. در این هنگام، معمولا بینی و گلو ملتهب شده و مخاط بیشتری تولید می کنند.

بخش اعظم انرژی بدن شما، جهت مبارزه با ویروس سرماخوردگی، مصرف می شود و به همین علت، شما احساس خستگی و بی حالی مفرط می کنید

اگر چه سرماخوردگی های معمولی، اغلب خفیف هستند، اما ممکن است در صورت عدم مراجعه به پزشک، حتی برای چند هفته شما را زمین‌گیر کنند.

علائم سرماخوردگی

در اغلب سرماخوردگی ها، شما با نشانه هایی همانند درد و خارش گلو، عطسه، گرفتگی و آبریزش بینی و ریزش اشک روبرو می شوید. چنانچه این علائم با نشانه هایی همچون تب بالا و درد عضلانی همراه شوند، باید بدانید که دیگر با یک سرماخوردگی مواجه نیستید. بلکه این‌ها، نشانه های آنفلوآنزا هستند.

سرماخوردگی در سنین مختلف

کودکان به طور متوسط 7 بار در سال سرما می خورند. یکی از مهم ترین دلایل سرماخوردگی بیشتر کودکان نسبت به سایر سنین، عدم آگاهی و توجه آنها به بهداشت شخصی است. کودکان در محیط مهدکودک یا مدرسه، بیشتر از هر مکان دیگری در معرض ویروس ها هستند. علاوه بر آن، باید توجه داشت که بدن بچه ها، به خوبی در برابر سرماخوردگی ایمن نشده است.

در خانواده هایی که چند فرزند مدرسه ای دارند، ممکن است متوسط دفعات سرماخوردگی تا 12 بار در سال نیز افزایش پیدا کند. همچنین بزرگسالان نیز به طور متوسط بین 2 تا 3 بار در سال دچار این بیماری می شوند.

خانم ها، خصوصاً خانم های 20 تا 30 ساله، بیشتر از مردان درگیر این مریضی می شوند، احتمالا به این خاطر که تماس بیشتری با بچه ها دارند.

در سنین بالاتر، آمار ابتلا به سرماخوردگی کمتر است، برای مثال افراد بالاتر از 60 سال، ممکن است فقط سالی یک بار دچار سرماخوردگی شوند.

در فصول سرد سال بیشتر مراقب باشید

تعداد سرماخورده ها، به تدریج و در طول ماه های سرد سال، بیشتر و بیشتر می شود. یکی از دلایل رشد ویروس سرماخوردگی، کاهش دمای بدن است.

البته شاید باز شدن مدارس نیز یکی از دلایلی افزایش سرماخوردگی ها در این فصل ها باشد. در وضعیتی که مردم بیشتر از سایر ماه های سال، وقت خود را در بیرون از خانه سپری می کنند و احتمال دریافت بیماری از عوامل گوناگون برایشان بیشتر می شود.

چه موقع نزد پزشک برویم؟

سرماخوردگی یک بیماری ویروسی است، نه باکتریایی. با این وجود، هنوز هم بسیاری از افراد به هنگام مراجعه به پزشک، آنتی بیوتیک درخواست می کنند. اما باید بدانید که آنتی بیوتیک ها، تنها می توانند باکتری ها را بکشند، نه ویروس ها را و آنتی بیوتیک ها نمی توانند کمکی به درمان سرماخوردگی ویروسی کنند.

به طور معمول، سرماخوردگی بین 7 تا 10 روز طول می کشد. اما در صورتی که زمان آن بیشتر از این شود، مراجعه به پزشک ضرورت پیدا می کند.

گاهی اوقات ممکن است برخی از انواع سرماخوردگی ها باعث عفونت های باکتریایی ریه، سینوس ها و گوش ها شوند. در این صورت ممکن است بسته به نظر پزشک، نیاز به مصرف آنتی بیوتیک داشته باشید.