در بارداری هم می‌توان ورزش کرد

ورزش منظم در طی بارداری می تواند ایستادن و نشستن صحیح را به شما آموزش دهد و همچنین باعث کاهش کمردرد و خستگی بارداری می شود.

فعالیت بدنی ممکن است جلوی استرس و دیابت حاملگی را بگیرد. دیابت حاملگی نوعی از بیماری دیابت است که برخی زنان در هنگام بارداری به آن دچار می شوند.

به علاوه فعالیت بدنی در حین باردری موجب افزایش قدرت بدن در هنگام زایمان و پس از زایمان می گردد.

ورزش های هوازی، مقاومتی و انعطاف پذیری در هنگام بارداری بی ضرر است. اما این ورزش ها برای هر خانم بارداری مناسب نیست؛ پس بهتر است قبل از انجام هر ورزشی با پزشک خود مشورت کنید.

نکات لازم برای ورزش خانم های باردار

1- ضربان قلب خیلی زیاد نشود.

اگر شما قبل از باردار شدن، ورزش می کردید، می توانید در حد متوسط به فعالیت های خود ادامه دهید.

زنان باردار در حین ورزش نباید ضربان قلبشان بیشتر از 140 ضربه در دقیقه شود.

میزان مناسب ضربان قلب یک مادر باردار به صورت زیر است:

سن (به سال)    تعداد ضربان قلب (ضربه در دقیقه)

کمتر از 20     140 تا 155

20 تا 29       135 تا 150

30 تا 39       130 تا 145

بیشتر از 40    125 تا 140

2- آب بدن کم نشود.

زنان باردار نباید در هنگام ورزش کردن، آب بدن خود را از دست بدهند.

به دلیل اینکه دستشویی نروید، از نوشیدن آب خودداری نکنید.

اگر لازم است به دستشویی بروید، بهتر است قبل از بیرون رفتن از سالن ورزشی، این کار را انجام دهید.

20 تا 30 دقیقه قبل از ورزش، یک لیوان آب بنوشید و در حین ورزش، هر 20 دقیقه یک بار، یک لیوان آب بنوشید

3- برنامه ورزشی داشته باشید.

همیشه قبل از شروع ورزش، 5 دقیقه بدن خود را گرم کنید و 5 دقیقه حرکات کششی را انجام دهید.

حداقل 15 دقیقه ورزش های قلبی عروقی (مثل دویدن، دوچرخه سواری یا شنا) را انجام دهید.

ورزش های هوازی را به مدت 5 تا 10 دقیقه انجام دهید و ورزش های کششی را در آخر انجام دهید.

اصول کلی ورزش برای زنان باردار عبارت است از:

- لباس راحت بپوشید.

- کفش های راحت به پا کنید.

- سینه بند مناسبی ببندید.

- ورزش را روی سطح صافی انجام دهید.

- به مقدار کافی کالری مصرف کنید.

- حداقل یک ساعت قبل از ورزش کردن، هیچ غذایی نخورید.

4- بی تحرک نباشید.

امروزه پزشکان معتقدند که اگر قبل از بارداری ورزش می کردید، به ورزش خود در حین بارداری نیز ادامه دهید و حتی اگر قبل از بارداری بی تحرک بوده اید، بارداری زمان خوبی برای شروع ورزش می باشد. ولی ورزش های خطرناک را انجام ندهید (در قسمت پایین آمده است)، بلکه ورزش آرامی را انجام دهید.

چه زنانی نباید در دوران بارداری ورزش کنند؟

اگر بیماری خاصی مثل آسم، بیماری قلبی و یا دیابت دارید، نباید ورزش کنید.

همچنین در صورت داشتن مشکلات زیر در طی بارداری نباید ورش کرد:

- خونریزی و یا لکه بینی

- پایین آمدن جفت

- احتمال سقط جنین

- سابقه سقط جنین در بارداری قبلی

- سابقه تولد نوزاد نارس

- ضعیف شدن دهانه رحم

چه ورزش هایی برای زن باردار خطری ندارد؟

بی خطرترین ورزش ها در زمان بارداری عبارتند از: شنا، پیاده روی، دوچرخه ثابت و ورزش های هوازیی که فشار کمی را وارد می کند.

تنیس و ورزش های با راکت فعالیت های بی خطرند، اما در حین بارداری، تغییراتی در تعادل رخ می دهد.

چه ورزش هایی برای زن باردار خطر دارد؟

- ورزش هایی که منجر به زمین خوردن شود، از قبیل: اسکی و اسب سواری.

- ورزش هایی که با توپ انجام می شود، از قبیل: فوتبال، بسکتبال و والیبال.

- ورزش هایی که باعث ضربه به شکم شوند از جمله: به سرعت تغییر جهت دادن.

- ورزش هایی که نیاز به پریدن و یا دویدن دارند.

- به شدت خم کردن زانوها، دراز و نشست، بالا بردن پاها با هم، دستان را به انگشتان پا رساندن.

اگر بیماری خاصی مثل آسم، بیماری قلبی و یا دیابت دارید، نباید ورزش کنید

هشدارهایی برای زنان باردار

اگر مشکلات زیر برای شما پیش آمد، ورزش را متوقف کنید و با پزشک خود مشورت کنید:

- درد قفسه سینه

- درد شکم و درد لگن

- سردرد

- کاهش حرکت جنین و یا حرکت نکردن آن

- غش کردن، سرگیجه، حالت تهوع

- احساس سرما و یا تعریق

- داشتن خونریزی واژن

- ترشحات ناگهانی واژن

- داشتن ضربان قلب نامنظم و یا سریع

- ورم ناگهانی مچ پا، دست ها، صورت و یا داشتن درد ساق پا

- تنگی نفس

- مشکل در راه رفتن

- ضعف عضلات

بعد از زایمان، کی می توان ورزش کرد؟

بهتر است با پزشک خود در این باره مشورت کنید.

بیشتر زنان، 1 تا 2 هفته بعد از زایمان طبیعی شروع به ورزش های کم فشار می کنند.

زنانی که به طریقه سزارین، زایمان می کنند، بعد از 3 تا 4 هفته شروع به این نوع ورزش ها می کنند.

شدت و انواع ورزش را بیشتر نکنید.

تاثیر تغییرات بارداری بر ورزش

جنین در حال رشد و دیگر تغییرات داخل بدن در طی بارداری، نیاز به اکسیژن و انرژی را افزایش می دهند.

هورمون های تولید شده در هنگام بارداری باعث می شود رباط هایی که مفاصل را نگه می دارند، بیشتر در معرض آسیب دیدگی قرار داشته باشد.

زیاد شدن وزن در بارداری، بر مفاصل و عضلات کمر و لگن فشار وارد می کند و باعث می شود که تعادل خود را از دست بدهید.

ورزش های کششی

ورزش های کششی باعث گرم و نرم شدن عضلات می شوند. چند نمونه از این ورزش ها را نام می بریم.

- چرخش گردن : گردن و شانه هایتان را شل کنید. سر خود را به طرف جلو ببرید. سپس به آرامی سر خود را به طرف شانه راست، به طرف پشت و به طرف شانه چپ ببرید.

- چرخش شانه: شانه ها را به طرف جلو بیاورید و سپس به سمت بالا و پایین ببرید. هر حرکت را 4 بار به صورت آرام انجام دهید.

- شنا کردن : بازوهای خود را در کنار بدن‌تان قرار دهید. بازوی راست خود را بالا آورده و بدن خود را به جلو بکشید. با دست چپ نیز این کار را تکرار کنید. این حرکت را 10 بار انجام دهید.

- کشش ران: بایستید. پاها را از هم دور کنید و انگشتان پا به یک جهت باشند. به طرف جلو خم شوید. در این حالت پای جلویی شما، وزنتان را نگه می دارد. تغییر جهت دهید و این کار را تکرار کنید. در هر جهت، 4 بار این حرکت را انجام دهید.

- حرکت پاها : بر روی زمین بنشینید و پاها را دراز کنید. پاهای خود را به طرف بالا و پایین ببرید.

- چرخش مچ پا: بنشینید. پاهای خود را دراز کنید و انگشتان پاها را شل نگه دارید. پای خود را به صورت دایره بزرگی بچرخانید. هر پا را 4 مرتبه بچرخانید.

برخی از ورزش های یوگا برای زنان باردار مناسب نیست. لذا اگر شما تصمیم به رفتن به یک کلاس یوگا را دارید، به مربی خود بگویید که باردار هستید. در این صورت مربی برنامه خاصی به شما می دهد

ورزش Kegel

این ورزش عضلات نگهدارنده مثانه، رحم و روده ها را تقویت می کند.

با تقویت این عضلات در زمان بارداری، شما توانایی کنترل عضلات در هنگام زایمان را دارید.

برای انجام این ورزش، مثل حالتی باشید که می خواهید جریان ادرار را متوقف کنید و یا سعی کنید گازی از شما دفع نشود. هنگامی که این عمل را انجام دهید، عضلات کف لگن را منقبض می کنید.

هنگامی که این ورزش را انجام می دهید، سعی کنید که عضلات پا، باسن و شکم خود را حرکت ندهید.

هر زمانی که عضلات کف لگن را منقبض می کنید، به آرامی تا 5 شماره آن را نگه دارید و سپس شل کنید. این حرکت را 10 بار انجام دهید.

زنان باردار می توانند این ورزش را پنج بار در روز انجام دهند.

ورزش Tailor

این ورزش، عضلات لگن، باسن و ران را تقویت می کند و به تسکین کمردرد کمک می کند.

- Tailor نشسته: بر روی زمین بنشینید. زانوهای خود را خم کنید و مچ پاها را به هم گره بزنید. به آرامی به جلو خم شوید، پشتتان باید صاف و شل باشد. این ورزش را در طول روز، هر زمانی که برای شما ممکن است، انجام دهید.

- Tailor فشاری: بر روی زمین بنشینید. زانوهای خود را خم کنید و کف پاهایتان را به هم بچسبانید. به آرامی پاها را به سمت بدن خود بکشید. دست های خود را زیر زانوها قرار دهید.

در حالی که زانوهای خود را به طرف پایین فشار می دهید، دست های خود را به طرف بالا فشار دهید.

تا 5 شماره در این حالت فشاری بمانید.

ورزش یوگا

برخی از ورزش های یوگا برای زنان باردار مناسب نیست. لذا اگر شما تصمیم به رفتن به یک کلاس یوگا را دارید، به مربی خود بگویید که باردار هستید. در این صورت مربی برنامه خاصی به شما می دهد.

برخی از کلاس های یوگا در اتاقی انجام می شود که گرما در آنجا جریان دارد، این کلاس ها برای زنان باردار خوب نیست.

تعادل بدن

تغییر مرکز ثقل بدن در طی بارداری به علت افزایش وزن شکم، موجب بروز مشکلات تعادلی می شود.

در نتیجه از فعالیت هایی که موجب افتادن می شوند، همانند ورزش هایی که با راکت انجام می شود، اسکیت و ژیمناستیک باید دوری کرد.

ورزش هایی که کمتر فشار وارد می آورند، بسیار خوب هستند، از جمله: راه رفتن آرام، راه رفتن سریع، دوچرخه سواری و شنا.

ورزش در دوران بارداری از افزایش بیش از حد وزن و کمردرد می‌کاهد

جلوگیری از افزایش وزن بیش از حد، کاهش ورم، یبوست و کمر درد، بهتر شدن وضعیت خواب، افزایش انرژی، آمادگی برای انجام فعالیت‌های روزانه و آمادگی برای زایمان راحت از جمله فواید ورزش کردن در این دوران است.
 انجام ورزش های ساده مانند پیاده روی، یوگا، حرکات کششی و شنا از جمله ورزش‌هایی استکه خانم‌های باردار می توانند انجام دهند  خانم های باردار می‌توانند 10 الی 30 دقیقه در روز را به ورزش اختصاص دهند.
 خانم‌هایی که قصد ورزش کردن در دوران بارداری را دارند، در صورتی که قبل از بارداری ورزشکار نبودند باید با پزشک مشورت کنند و نباید بیماری های خاص مانند فشار خون، خونریزی وغیره در این دوران داشته باشند

خارش پوست در بارداری-prurigo gestationalis

بهار فصل خوبی برای بچه‌دار شدن نیست

محققان می‌گویند این که کودک شما متولد چه ماهی باشد، روی میزان هوش او و موفقیت‌های تحصیلی‌اش در آینده تاثیر می‌گذارد.

این را محققان دانشگاه ایندیانا اعلام کرده‌اند که با بررسی تاریخ تولد و همچنین وضعیت درسی بیش از یک و نیم میلیون کودک هندی، متوجه شدند آنها که بین ماه می ‌و آوریل، زندگی جنینی خود را شروع کرده اند، از بقیه بچه‌ها کم‌هوش‌ترند و پیشرفت تحصیلی‌شان کندتر است.

رویترز گزارش داده این نتایج هنوز از دید مجریان این طرح قابل توجیه نیست، اما یک توجیه آن این است که این موضوع با بیشتر شدن حشرات و برخی عوامل محیطی مثل سموم و نیز نیترات‌ها در مواد غذایی و نیز بادهای موسمی ‌در فصل بهار مرتبط است.

این یافته‌ها را همچنین می‌توان با پاره‌ای مطالعات قبلی مربوط دانست؛ مطالعاتی که تاثیر برخی عوامل محیطی را روی بروز اختلالات هورمونی در زنان مشخص کرده‌است.

نتایج یکی از این مطالعات حاکی از آن است که مواجهه با حشرات و نیز نیترات‌ها، باعث می‌شود میزان شیوع کم‌کاری غده تیروئید در زنان باردار بیشتر شود.

از آنجا که کم‌کاری غده تیروئید می‌تواند رشد دستگاه عصبی جنین را به تاخیر بیندازد، محققان می‌گویند ممکن است پایین آمدن ضریب هوشی این بچه‌ها، به همین علت باشد.

نتایج این مطالعه در نشست اخیر انجمن طب اطفال ارائه شده ‌است.

آزمایش های معمول در بارداری

یکی از مراقبت‌ های دوران بارداری، انجام آزمون ‌هایی است که باید برای اطمینان از سلامت جنین انجام شود. بعضی از این آزمون‌ ها در همه زنان لازم است اما انجام برخی از آن ها با توجه به نظر پزشک و در مواردی انجام می‌ شود که ممکن است سلامت جنین در خطر باشد یا در بروز برخی اختلالات شک و تردید وجود دارد.

در این جا ، شما را با 7 نمونه از آزمون ‌های دوران بارداری آشنا می‌ کنیم.

1- سونوگرافی

با استفاده از سونوگرافی در هفته‌های 5 تا 6 بارداری ضربان قلب جنین قابل مشاهده و شنیدن است. حتی از سونوگرافی برای تعیین جنسیت نیز استفاده می ‌شود. البته سونوگرافی به صورت ‌های رنگی، سه بعدی و چهار بعدی حتی می ‌تواند تصاویری از چهره جنین را در هفته ‌های آخر بارداری مشخص کند.

سونوگرافی به طور کلی در دوران بارداری در موارد زیر انجام می‌ شود:

- تشخیص بارداری

- بررسی سلامت جنین و رشد او، تکامل قلب و اعضای داخلی و کنترل ضربان قلب

- بررسی محل قرارگیری جفت

- بررسی اختلالات جنینی

- وجود ناهنجاری‌‌ های جنینی

- بررسی مقدار مایع آمینوتیک

- بررسی سقط یا بارداری خارج رحمی

- بررسی چند قلویی

- ابعاد جمجمه، ران و ستون فقرات برای تعیین سن بارداری

2- آمنیوسنتز

آمنیوسنتز عبارت‌ است از خارج کردن مقداری از مایع آمنیوتیک که جنین را احاطه کرده است. نمونه به دست آمده از مایع آمنیوتیک که 30 میلی ‌لیتر است به آزمایشگاه ژنتیک جهت بررسی ارسال می ‌گردد. این آزمایش در حوالی هفته‌های 16 تا 18 بارداری انجام می ‌گیرد. در این زمان رحم و جنین بزرگ شده و به اندازه کافی مایع آمنیوتیک وجود دارد که بتوان این حجم مایع را از آن گرفت و مشکلی هم برای جنین پیش نیاید. در آمنیوسنتز، ابتدا محل قرار گرفتن جفت و جنین به کمک سونوگرافی تعیین می ‌گردد و بعد سطح شکم در ناحیه روی رحم، ضدعفونی و بی‌ حس می‌ شود، سپس سوزن از روی دیواره شکم وارد رحم می‌ شود و هم‌ زمان مسیر سوزن به وسیله سونوگرافی کنترل می‌ گردد. با وجود تمام احتیاطات، انجام آمنیوسنتز با خطراتی همراه است از جمله صدمه دیدن جفت و جنین و عفونت که از عوارض جانبی آمنیوسنتز می ‌باشد. در خانم‌ هایی که گروه خونی منفی دارند بعد از آمنیوسنتز، رگام تزریق می ‌شود.

با تجزیه مایع آمنیوتیک به دست آمده می ‌توان بیماری‌ های کروموزومی از جمله سندرم داون، بیماری ‌های اسکلتی، عفونت ‌ها، بیماری‌ های دستگاه عصبی، جنسیت و... را بررسی کرد.

3- آزمون تحمل گلوکز

در زنان باردار آزمون تحمل گلوکز برای مشخص شدن دیابت بارداری انجام می ‌شود. در این آزمون ابتدا در هنگام ناشتا بودن به مدت 8 تا 14 ساعت نمونه خون برای کنترل قند گرفته می ‌شود، سپس به بیمار 50 گرم گلوکز یا قند خالص می ‌دهند و پس از آن مجددا نمونه‌ گیری انجام می‌ شود. این روش به صورت پی در پی به فاصله هر یک ساعت انجام شده تا زنان باردار در معرض خطر دیابت بارداری مشخص شوند. این آزمون برای زنان باردار در معرض خطر یعنی زنان دارای سابقه مرده ‌زایی، حداقل 2 بار سقط خود به خودی، تولد نوزاد با وزن زیاد، سابقه دیابت در افراد درجه اول و مبتلا به چاقی بسیار ضروری است و در هفته 24 تا 28 بارداری، انجام‌ پذیر است.

پس از مشخص شدن دیابت بارداری توصیه‌ های لازم به زن باردار انجام می‌ شود. این توصیه ‌ها شامل رعایت رژیم غذایی و انجام ورزش ‌های سبک از جمله پیاده ‌روی بوده و تحت ‌نظر پزشک است.

4- آزمون آلفا فیتوپروتئین

این آزمون برای تشخیص نقایص لوله ‌های عصبی نظیر اسپاینا بیفیدا و آنانسفالی(عدم تشکیل جمجمه و مغز) انجام می ‌شود. این آزمون حتی می ‌تواند خطر سندرم داون را مشخص کند. انجام این آزمون برای همه خانم‌های بالاتر از 30 سال که تصمیم به بارداری دارند، ضروری است. عمده ‌ترین دلایل انجام این آزمون عبارت است از غربالگری برای اختلالات ژنتیکی خاص یا ناهنجاری جنسیتی. در این آزمون یک نمونه‌ خونی از مادر گرفته می ‌شود و معمولا باید در هفته 15 تا 17 بارداری انجام شود. تاریخ دقیق در انجام این آزمون بسیار مهم است. نتیجه آزمون معمولا با درصد بیان می‌ شود. مثلا خطر نقایص لوله عصبی 1 در 500 است. این آزمون به خودی خود خطری ندارد. تنها در صورت جواب مثبت و افزایش خطر لازم است مادر و جنین تحت بررسی ‌های بیشتر نظیر سونوگرافی و آمنیوسنتز قرار گیرند.

5- آزمون پروفایل بیوفیزیکال

آزمون بیوفیزیکال در اواخر بارداری انجام می‌ شود. در این آزمون سلامت کلی جنین و حرکات او مورد بررسی قرار می ‌گیرد. در برخی موارد برای رعایت احتیاط بعد از مشکلاتی در بارداری قبلی یا وجود عوامل خطر نظیر از دست رفتن بارداری‌ های قبلی در نیمه دوم بارداری یا وجود فشار خون بالا، دیابت، عدم رشد جنین در داخل رحم، انجام می ‌شود. این آزمون معمولا در مطب پزشک انجام می ‌شود. یکی از عمد ه‌ترین قسمت‌ های این آزمون، استفاده از سونوگرافی است که در طی آن تکنسین به دنبال حرکات بازو و پاها، حرکات بدن، حرکات تنفسی بوده و مایع آمنیوتیک را اندازه‌ گیری می‌ کند.

6- آزمون بدون استرس

این آزمون در هفته‌های 38 تا 42 بارداری انجام می شود. این آزمون در شروع سه ماهه سوم نیز ممکن است انجام شود. در این آزمون، جنین در 5 مورد باید نمره کسب کند. به هر کدام از موارد زیر نمره صفر(غیرطبیعی) یا نمره 2 (طبیعی) داده می ‌شود.

- تون عضلانی

- حرکات جنینی

- حرکات تنفسی

- میزان مایع آمنیوتیک

- ضربان قلب

نمره زیر 6 نگران کننده است و ممکن است زایمان سزارین یا القای زایمان طبیعی لازم باشد، نمره 6 حد مرز است و آزمون باید تا زمان تولد، هر روز تکرار شود.

7- آزمون ویلوس کوریونی

این آزمون برای شناسایی اختلالات کروموزومی انجام می ‌شود. برای انجام آن توسط یک سوزن از راه واژن یا شکم، نمونه‌ هایی از پرز‌های کوریونی جمع‌ آوری می ‌شود. این آزمون تحت سونوگرافی انجام می ‌شود تا به جفت یا جنین آسیب نرسد. زمان انجام این آزمون معمولا در هفته 8 بارداری است. از عوارض خطر این آزمون، سقط است. از جمله عوارض دیگر، بروز ناهنجاری ‌ها است.

مامایی؛ ترنم ضرب آهنگ زندگی...

زائویی پشت سر زائویی دیگر. دردها رفته رفته بیشتر آشکار می شوند.و زن ها، تن به دردهای بی امان می دهند...
« ماما» در این لحظه های پراضطراب و شورانگیز وارد این صحنه نمایش بی بدیل و سرنوشت ساز می شود. اینجا است که دستان پرتوان « ماما» اهمیتی حیاتی می یابد. گویی زندگی با کمک بندبند انگشتان دست او است که جاری می شود...
تپش قلب نوزاد، طنین یک زندگی تازه را به ماما نوید می دهد... فریادها بلند و بلندتر می شود...
من آن روز، بارها فریادهایشان را شنیدم. در آغاز نمی دانستم برای تهیه گزارشی به مناسبت روز جهانی ماما باید از کجا شروع و به کجا ختم کنم. شمار فریادهای دردآلود زنان در خاطرم نیست، اما تا می خواهی زائو در زایشگاه بود و زائوی های دیگری در راه. این حکایت کار همه روزه ماماهاست.
ماما باید هر لحظه و هر ثانیه همه این زنانی را که از شدت درد زایمان به خود می پیچند، فریاد می زنند، آه و ناله می کشند، به زمین و زمان چنگ می زنند و گاهی حتی ناسزا می گویند با صبر و بردباری و آرامشی که لازمه شغل اوست با تمام وجود دریابد.
کاری طاقت فرسا. کاری سخت و سراسر استرس.
اتاقی که از درد فریاد می زند
زایشگاه حتی روز مامایی هم تعطیل نیست. اصلاً زایشگاه هیچوقت تعطیل نمی ماند. ما هم در یکی از همین روزهای سبز اردیبهشت ماه که به نام زیبای « روز جهانی مامایی» نامیده شده است، به زایشگاهی سبز با ماماهایی سبزپوشش در یکی از محله های جنوبی شهر تهران قدم می گذاریم.
اینجا « زایشگاه مریم» واقع در خیابان شوش تهران است. اینجا همه نگاه ها معنای واقعی انتظار را تداعی می کند چه پدران و همراهانی که در بیرون زایشگاه انتظار تولد فرزند یا عزیزشان را می کشند. چه آنهایی که در داخل زایشگاه به عنوان پزشک، ماما، پرستار یا بهیار و بیش از همه مادرانی که بی صبرانه درد را با تمام وجودشان حس می کنند همه و همه انتظار تولد نوزادی را می کشند.
زنگ زایشگاه را که می زنیم یکی از همین ماماهای مهربان به تصور اینکه دوباره زائویی وارد زایشگاه شده با کیسه لباسی وکیوم شده که شامل روپوش، کلاه و سایر وسایل مورد نیاز بیمار است به پیشوازمان می آید.
« روزت مبارک ماما» این جمله ای است که باید در این روز هر مامایی را که می بینیم تکرار کنیم.
ماما همین که متوجه حضور خبرنگاری آن هم در این روز در زایشگاه می شود با خوش رویی تمام راهنمایی مان می کند تا وارد زایشگاه شویم.
زایشگاه از دو اتاق اصلی با عنوان اتاق درد و اتاق زایمان تشکیل شده و پیوسته به اتاق عمل و بخش نوزادان است. محلی که حتی در واپسین ساعت های یک صبح بهاری هم فعال و پرکار آمادگی پذیرش زنان زائویی را دارد که هر لحظه امکان ورودشان به این بخش است.
« اتاق درد» با هفت زائویی که روی تخت های آن بستری شده اند و هر لحظه درد تازه ای را تجربه می کنند و گاه فریادهایشان تا عمق دیوارهای سفید اتاق را هم می لرزاند برای من که به عنوان تازه واردی به این بخش پاگذاشته ام قدری ناما نوس باشد، اما برای ماما این سمفونی درد که تا عمق وجود من را می لرزاند همیشه آشناست.
همین باعث می شود در حالی که می لرزم کف دست هایم را روی گوشم گذاشته و بی اختیار به ستون دیوار تکیه دهم، اما نگاه آرام بخش مامایی که در کنارم ایستاده مرا از این عالم تردید و دلواپسی بیرون می آورد و فوراً راست می ایستم و درحالی که احساس می کنم جمجمه ام به حداکثر ابعاد خودش رسیده به سمت بیماری که بیش از همه بی تابی می کند کشیده می شوم.
فاطمه زنی جوان و زیباست که با وجود 21 سال سن انتظار تولد اولین فرزندش را می کشد. او همین که می فهمد خبرنگاری کنارش ایستاده و از او دلجویی می کند در حالی که اشک بی امان از چشمانش جاریست می گوید: فقط به خانم های ماما بگویید مرا زودتر از این درد خلاص کنند.
کنار او هم زن دیگری بستری است که از ساعت 5 صبح درد را با تمام وجودش به جان خریده و حال که ثانیه های درد شتاب بیشتری به خود می گیرند بی اختیار گاهی می ایستد، گاهی راه می رود و گاهی دراز می کشد و می خزد و در همه این حالت ها آنچه که او را رها نمی کند ناله و فریاد و درد است.
او با بی طاقتی زیاد از من می پرسد: پس کی پسرم به دنیا می آید؟!
و من در حالی که دست و پایم را گم کرده ام با نگاهی جست وجوگر به مامایی که در کنارم ایستاده نگاه می کنم و او برای دلخوشی این زن بی تاب آرام دستی به پیشانی زن می کشد و عرق سرد او را پاک می کند و می گوید: به زودی... اما در جواب نگاه پرسش گر من در گوشم زمزمه می کند: او باید حداقل 4 ساعت دیگر این درد را تحمل کند!
به خوبی پی می برم که ماما حتی با نگاهش هم می تواند زمان و موعد دقیق زایمان را تشخیص دهد و حدس بزند.
« ماما با بندبند انگشتان دستش، نحوه ضربان قلب و حرکات جنین و نیز میزان فشار و درد زائو را به دقت تحت کنترل دارد و هر لحظه می تواند زمان دقیق زایمان را دریابد.» این را مژگان اصغری ماما و مسئول بخش زایشگاه مریم که خود 14سال سابقه کار در این حرفه را دارد می گوید.
او تصریح می کند: استرس و فشار کاری ماماها چه آنهایی که در مطب ها یا درمانگاه ها کار می کنند و چه آنهایی که در زایشگاه ها مشغول فعالیت هستند بسیار بالاست.

موعد تولد نوزادی فرا می رسد

بالاخره موعد تولد نوزادی فرا می رسد و باز هم این ماماست که زائو را تا تخت زایمان همراهی می کند.
« ماما از لحظه ورود زائو به زایشگاه و کنترل فشار و شدت دردهای او تا زمانی که درد زایمان به حد اعلای خود می رسد باید تمامی این مراحل را تحت کنترل داشته باشد و هر 15 دقیقه ضربان قلب جنین را کنترل کند.» این جمله را شراره جمشیدی یکی از کارشناسان مامایی که در حال ضربانگیری قلب جنین زائوهاست می گوید.
یکی از فشارها و استرس های شغلی که پیوسته ماماها با آن روبه رو هستند لحظه ای است که همه زائوها به فاصله چند دقیقه با هم موعد تولد نوزادشان فرا می رسد. این در حالیست که براساس قوانین موجود باید بالای هر زایمانی یک پزشک حضور داشته و نوزاد را بگیرد. اما با وجود تنها یک پزشک و حجم بالای کار عملاً نمی توان انتظار داشت که تمامی زایمان ها به وسیله پزشک انجام شود، از این رو ماما نیز وارد عمل شده و نوزاد را می گیرد و زایمان را انجام می دهد.
حالا درد از آستانه تحمل هم خارج می شود و لحظه نهایی تولد نوزادی فرا می رسد.
بوی خون، بوی تعفن، بوی دارو، ضدعفونی کننده همه و همه درهم می آمیزند و ماما بی آنکه لحظه ای درنگ کند، بند نافی را که واسطه پیوند نوزاد و مادر است و دست کم چند سانتی متر بلندی دارد نشانه گرفته و به فاصله حدود 3 تا 5 سانتی متر می برد.
نفس من هم گویی همانند نفس نوزاد در سینه حبس شده و با ضربه آرام دست ماما به پشت سینه نوزاد به دمیدن می افتد.
ب

مامایی در سایه

با وجود این به نظر می رسد هنوز حرفه مامایی با تمامی سختی ها و استرس هایش همچنان از دید مسئولان در سایه مانده و تلاش ماماها هم برای به کرسی نشاندن خواسته شان مبنی بر 5 سال بخشودگی به دلیل سخت و زیان آور بودن حرفه مامایی همچنان بی نتیجه مانده است.
اگر چه مسئولان وزارت بهداشت، سازمان نظام پزشکی و انجمن مامایی به عنوان متولیان اصلی این حرفه پیوسته مدعی پیگیری این موضوع شده اند اما شاید این جمله استفهامی همواره در ذهن تک تک آحاد جامعه مامایی مطرح بوده و هست که چرا 5 سال بخشودگی شامل شاغلان حرفه سخت و دشوار مامایی نمی شود؟!
از در آهنی سفید زایشگاه مریم خارج می شوم در و دیوار قطوری که باعث شده است آنهایی که این سوی دیوار نشسته اند از محشری که درون آن است بی اطلاع بمانند.
در محوطه بیرونی زایشگاه پدری با لبخند دسته گلی به دست دارد و انتظار دیدار فرزند نورسیده اش را بی صبرانه می کشد...
دوباره احساس عجیب و مضحکی دارم با خود می اندیشم اگر حرفه مامایی اینگونه در سایه و پشت این درها و دیوارهای قطور و آهنین و سنگین نبود شاید کمتر مردی راضی می شد، همسرش این دردهای فراتر از آستانه تحمل را به جان بخرد!

فرشته ی سبزپوش و نگهبان جان مادر و نوزاد

مامایی هنری است که علم را به خدمت خود می گیرد تا عشق را در معرکۀ راز و تجلیگاه آفرینش به نمایش گزارد.و ماما زیبنده فردی است که پیام عشق و امید می دهد و با دستان پر نیاز از خداوند توانای بی نیاز مدد می جوید تا دنیای روشناییها ره آوردی تازه بخشد

ماما ، فرشته سبزپوش و نگهبان جان مادری است که در حساس ترین لحظات میان مرگ و زندگی او را یاری می کند تا نوزادی را که ماهها انتظارش را می کشد پا به عرصه ی هستی بگذارد .

این نگهبان با عشق ، مهارت و دانش خود برای سلامتی زنان و مادران و در واقع سلامتی کل جامعه ، اقدام و همیاری می کند . آنان ، حامی حقوق زنان در دستیابی به سلامت همه جانبه مادران به شمار می آید اما هنوز نقش ماما در تولد نوزاد در میان خانواده ها به خوبی مشخص نیست . بارداری و زایمان به عنوان یکی از خطیرترین پدیده های طبیعی در زندگی زنان ، همواره با مخاطراتی برای سلامت مادران و فرزندان آنان همراه بوده است و در این زمینه ماماها هستند که با حضور خود بر بالین زنان هنگام زایمان این خطرات را کاهش می دهند . تعیین یک روز خاص برای ماما ، آنها را قادر می سازد تا از آن به عنوان وسیله ای در جهت رشد و گسترش حرفه خود ، ارائه خدمات مامایی مطلوب و دستیابی به نتایج بهتر برای مادران و نوزاد بهره گیرند .

‘The World Needs Midwives Now More Than Ever!’

«اکنون دنیا بیش از هر زمانی به ماما  نیاز دارد»

تقدیم به تمام همکاران عزیز

آلرژی در دوران بارداری

آبریزش بینی در طول دوران بارداری می تواند به خاطر سینوزیت و یا آلرژی باشد. اگر خانمی قبل از بارداری سابقه ابتلا به آلرژی را داشته باشد، در طی بارداری ممکن است بدتر شود، یا فرقی نکند و یا بهبود یابد.

این تغییرات به عوامل بسیاری مربوط است، عواملی چون آلرژی فصلی و یا افزایش هورمون ها در بارداری.

علایم آبریزش بینی غیر آلرژیک در طی بارداری ممکن است به دلیل افزایش هورمون های بدن در بارداری باشد و عوارضی چون گرفتگی بینی و خلط گلو را داشته باشد. این حالت را رینیت بارداری یا گرفتگی و آبریزش بینی در بارداری می گویند.

علایم این بیماری مانند علایم آلرژی است، ولی در حقیقت این بیماری به داروهای آنتی هیستامین پاسخ نمی دهد و با آنها درمان نمی شود.

خیلی از خانم های باردار که مبتلا به گرفتگی بینی می شوند و قبل از بارداری سابقه ابتلا به آلرژی را نداشته اند، باید بدانند به دلیل تغییر سطح هورمون های بدن، به این بیماری دچار شده اند.

تشخیص علایم رینیت در طول بارداری

تست های آلرژی شامل آزمایش پوست یا آزمایش خون برای تشخیص مفیدند.

آزمایش آلرژی پوست در طی بارداری انجام نمی شود، زیرا احتمال خطر برای مادر و جنین دارد.

داروهای آلرژی در سه ماهه اول بارداری نباید مصرف شوند، ولی با نظر پزشک، مصرف این گونه داروها درسه ماهه دوم و سوم بارداری مجاز است

کنترل علایم آلرژی در طول بارداری

- از اسپری محلول نمک برای شستشوی بینی استفاده کنید. ماده اصلی این نوع اسپری ها آب نمک است و به کاهش علایم آلرژی کمک می کند و برای جنین هم ضرری ندارد.

- شستشوی بینی توسط آب نمک که می تواند راه های سینوس ها را باز کند. مقداری آب گرم که با نمک ترکیب شده را به داخل بینی خود بکشید و آن را بیرون دهید.

- از دستگاه بخور در شب استفاده کنید تا هوای اتاق را مرطوب کند و عوارض ناشی از آلرژی را از بین ببرد.

- داروهای آلرژی را در صورتی استفاده کنید که سایر راه حل ها جواب ندهند. داروهای آلرژی در سه ماهه اول بارداری نباید مصرف شوند، ولی در صورت داشتن آلرژی و با نظر پزشک، مصرف این گونه داروها درسه ماهه دوم و سوم بارداری مجاز است.

- دانشمندان به این زنان توصیه می کنند که از مواد آلرژی زا دوری کنند تا مجبور نشوند دارو مصرف کنند.

- از دستگاه تصفیه هوا استفاده کنید.

- حیوانات خانگی را از محیط زندگی خود دور کنید.

- پنجره های خود را محکم ببندید تا مواد آلرژی زا وارد خانه نشوند و یا حداقل در زمان اوج آلرژن ها (صبح زود و عصر) پنجره ها را ببندید.

- ماسک بزنید.

‌- همسر خود را راضی کنید تا مسئولیت نظافت منزل را بر عهده گیرد و یا کسی را به این منظور استخدام کنید.

- از درمان های خانگی مانند استنشاق یا بخور نعنا استفاده کنید.

درمان های دارویی آلرژی در طول بارداری

طبق تحقیقات دانشمندان، مصرف هر نوع دارویی در طول بارداری برای جنین کاملا بی خطر نیست.

توصیه می شود در طول سه ماهه اول بارداری، هیچ نوع دارویی توسط مادر مصرف نشود، زیرا احتمال بروز مشکل به دلیل عوارض داروها، در سه ماهه اول بسیار زیاد است.

از دستگاه بخور در شب استفاده کنید تا هوای اتاق را مرطوب کند و عوارض ناشی از آلرژی را از بین ببرد

با ورود مادر به سه ماهه دوم و سوم، امکان استفاده از بعضی داروها با تجویز پزشک ممکن است میسر شود، ولی قبل از استفاده، از عوارض احتمالی آن دارو اطلاعاتی کسب کنید. اگر مادر مبتلا به آلرژی باشد قبل از آن که باردار شود، دکتر پیشنهاد می دهد تا مصرف داروی خود را قطع کند، مگر در مواقع اضطراری.

احتمال انتقال آلرژی به جنین

این نگرانی وجود دارد که مادر باردار، آلرژی خود را از طریق خوردن غذاهای خاص به جنین خود منتقل کند.

آلرژی و حساسیت نسبت به آجیل در کودکان بسیار شایع است و می تواند خطرناک باشد. به همین دلیل برخی دانشمندان نسبت به مصرف زیاد آجیل در دوران بارداری به مادران هشدار می دهند.

فرزندان مادران مبتلا به آلرژی 40 درصد بیشتر احتمال ابتلا به آلرژی را دارند و اگرعلاوه بر مادر، پدر هم مبتلا به آلرژی باشد، احتمال ابتلای فرزند 70 درصد خواهد شد.