دانلود کتاب خانواده سلامت

استرس را از زندگی خود پاک کنید

تیک تاک ساعت، نشان‌ دهنده گذر عمر انسان است. در حالی که بعضی افراد هیچ نگرانی و اضطرابی از روبه‌ رو شدن با مشکلات زندگی و حتی مرگ ندارند، عده‌ ای دیگر در تمام موقعیت‌های زندگی شان، حتی یک مصاحبه کاری ساده پراسترس هستند. یادگیری روش‌های حفظ آرامش در شرایط استرس‌ زا نه تنها به وضعیت روحی شما کمک می کند، بلکه باعث می‌شود زندگی سالم‌ تر و شادتری داشته باشید.

علت استرس را شناسایی کنید:
آیا افزایش ضربان قلب‌ تان به خاطر رانندگی خطرناک راننده بی‌فکری است که در بزرگراه با سرعت رانندگی کرده یا به دلیل دیدن رئیس‌تان در بعدازظهر آن روز است و …؟ لحظه‌ای بیندیشید و سعی کنید بفهمید چه چیزی واقعاً باعث ناراحتی شما شده است.

پاسخ خود را انتخاب کنید:
حتی اگر آنقدر ضعیف هستید که نمی توانید علت و منبع استرس‌تان را کاهش دهید، حداقل سعی کنید پاسخ مناسبی به آن بدهید. پاسخ درست بستگی به علت استرس دارد. اگر موضوع، کوچک و بی‌اهمیت است، آن را پشت سر گذاشته و فراموش کنید و اگر مهم است، آن را حل و با آن مقابله کنید.

تأثیر روحی استرس:
همه مسائل کوچک هستند، اما برخی موضوعات کوچک‌تر از بقیه‌اند. ببینید منبع استرس چقدر روی شما تأثیر خواهد گذاشت؛ اگر به آن راننده احمق اجازه دهید که با سرعت از کنار شما بگذرد، کار درستی کرده‌اید؛ در غیر این صورت به این موضوع فکر کنید که تصادف و مرگ یکی از عزیزان‌تان ممکن است برای چندین سال زندگی شما را به هم بریزید و روی آن تأثیر بگذارد.

کنترل شرایط:
بله شما نمی‌توانید جلوی بارش باران را در شب عروسی تان بگیرید، اما می توانید فردا خوب امتحان بدهید؛ فقط کافی است کمی درس بخوانید.

منبع استرس چه زمانی است:
در گذشته، حال و یا آینده واقع شده است؟ شما گذشته را نمی‌توانید تغییر دهید، اما می‌توانید در زمان حال به مشکلات پاسخ مناسب دهید و در مورد مسائل آینده خودتان را برای رویارویی با مشکلات آماده کنید. مشکلات و مسائل گذشته را از ذهن‌تان پاک و بر موضوعات مهم زندگی تمرکز کنید. زندگی شما ارزشمند است، پس اجازه ندهید مسائل فرعی در مسائل اصلی زندگی‌تان تداخل کند. اگر شرایط موجود خارج از کنترل شماست، نگرانی را فراموش کنید.

نفس عمیق بکشید:
و در ذهن‌تان تا پنج بشمارید و سپس به آرامی نفس را از دهان بیرون دهید. این کار را آنقدر تکرار کنید تا به آرامش برسید. ذهن خود را از موضوع منحرف و به موضوعات خوشحال‌کننده فکر کنید. به همسر یا فرزندان‌تان فکر کنید (البته در صورتی که آنها علت استرس شما نباشند) و یا به برنامه‌ریزی کارهایی که در طول روز باید انجام دهید، و روی آنها متمرکز شوید.

داشتن آرامش:
چیزهای آرامبخش و زیبا را در ذهن‌ تان تجسم کنید؛ مثل رفتن به یک جزیزه زیبا و یا منظره‌ی دلپذیر و چشمانتان را ببندید و حتی جزئیات تصاویر را در ذهن‌تان مرور کنید. با قرار دادن خود در این شرایط، اضطراب شما کاهش می‌یابد. اگر می‌توانید، محیطی را که در آن استرس وجود دارد، ترک کنید؛ مثلاً در حین رانندگی مسیر خود را تغییر دهید.

ورزش کنید:
انجام ورزش‌هایی همچون یوگا یا وزنه‌برداری به مدت ۱۰- ۲۰ دقیقه، می‌تواند به آرام شدن شما کمک کند (حتی روزهایی که هیچ مشکلی ندارید). ورزش کردن باعث می‌شود در زمان عصبانیت بهتر بتوانید خشم خود را کنترل کنید.

استرس به حل مشکل کمک نمی‌کند:
استرس به حل و فصل مشکل کمک نمی‌کند. وقتی که استرس دارید، درواقع هیچ کاری نمی‌توانید انجام دهید و موضوع به صورت معوق باقی می‌ماند و بیهوده وقت تلف شدن، خود باعث تشدید استرس می‌شود. مواجهه و مقابله با استرس تنها راه مبارزه با آن است که نباید نادیده گرفته شود. سریع‌ترین راه، غلبه بر ترس و اضطراب و یافتن پاسخ و عکس‌العمل مناسب است. وقتی برای حل یک مشکل احساس ناتوانی می‌کنید، فقط کافی است با توجه به موارد ذکر شده آرامش خود را حفظ و با استفاده از شیوه‌های زیر، سعی در حل مشکل کنید.

برنامه‌ ریزی کنید:
گاهی اوقات فقط با انجام یک کار به موقع، می‌توان وضعیت پرتنش را بهبود بخشید و مسأله را حل و فصل کرد. اهداف خود را (که البته قابل دسترسی می‌باشند) به همراه زمان مورد نیاز برای رسیدن به آن تخمین زده و به صورت یک برنامه تنظیم کنید. بسیاری از شرایط استرس‌زا قابل پیشگیری هستند. اگر از قبل برای اتفاقات مهم و ایجاد طرح‌های احتمالی برنامه‌ریزی کرده باشید، هنگام روبه‌رو شدن با آن دچار استرس نخواهید شد. هر گرم پیشگیری بهتر از یک کیلو درمان است!؟

قدم بردارید:
به یاد داشته باشید حتی از زمانی که کارهای خود را برنامه‌ریزی می‌کنید، ممکن است مشکلات زیادی پیش‌رو داشته باشید؛ اما فراموش نکنید که منوهای هزاران کیلومتری هم با یک قدم آغاز می‌شوند؛ کافی است فقط روی یک هدف کوچک در یک زمان متمرکز شوید؛ سپس خواهید دید که چگونه انگیزه شما برای تلاش بیشتر و بیشتر خواهد شد.

واقع‌ بین باشید:
اگر همچنان به استرس خود ادامه دهید، فقط به این دلیل که نمی‌توانید مراحل را به سرعت طی کنید، مطمئناً انسان واقع‌بینی نیستید، مهم نیست که در طی مراحل به اندازه کافی سریع نیستید، فقط به هدف خود فکر کنید و برای رسیدن به آن هر چقدر زمان لازم است، صرف نمایید. سطح توقع و انتظارات خود را پایین بیاورید و از تجارب‌تان استفاده کنید و همچنان به کار ادامه دهید.

نکته
استرس در بیشتر موارد به علت احساس بی‌ قدرتی است و استرس برای اتفاقات آینده معمولاً از ترس ناشی می‌شود. روی شخص دیگری که در وضعیت مشابه شما قرار دارد، تمرکز کرده و سعی کنید با لحن آرام به او آرامش دهید. اگر شخص مقابل شما عصبی نیست، پس نیازی به استرس و عصبانیت شما وجود ندارد. بسیاری از افراد فکر می‌کنند که با داد و فریاد کردن استرس آنها کاهش می‌یابد، زیرا انرژی آنها تخلیه می‌شود، این تصویر اشتباه است؛ فریاد زدن، عادت و روش مخربی است که روی اطرافیان نیز تأثیر جدی می‌گذارد.

اگر احساس کردید باید فریاد بزنید، حتماً این کار را در یک جای خلوت و ساکت انجام دهید. اگر دلتان می‌خواهد، گریه کنید؛ ولی هرگز به دیوار نکوبید و مشت نزنید. می‌توانید از یک بالش استفاده کنید تا آسیبی به شما نرسد. حرف زدن آسان‌تر از عمل کردن است. سعی کنید روی انجام کار تمرکز کنید. احساسات روانی آنقدر مخرب هستند که به راحتی می‌توانند شما را راهی بیمارستان کنند و حتی باعث سکته مغزی و یا حمله قلبی شوند. واکنش‌های نامناسب به تنش و یا ناتوانی در غلبه بر استرس، می‌تواند به راحتی زندگی شما را نابود کند. مطمئن باشید با سختکوشی موفق خواهید شد.

عادت به کوبیدن و مشت زدن بر روی اشیاء ممکن است شما را به یک فرد خشن و تهاجمی تبدیل کند؛ پس بهتر است استرس و خشم خود را کنترل کنید. خوددرمانی نکنید. مصرف الکل و داروهای آرامبخش شاید موقتاً مشکل را حل کند، اما وقتی اثر آنها از بین برود، دوباره با واقعیت مواجه خواهید شد؛ ضمن اینکه مشکل اعتیاد به این مواد نیز به مشکلات شما افزوده می‌شود. اگر هنگام استرس سرگیجه می‌گیرید و یا در قفسه سینه خود درد دارید، حتماً با پزشک مشورت کنید. تغذیه و نوشیدنی‌هایی که مصرف می‌‌کنید در روحیه شما بسیار تأثیرگذارند.

فارسی| 1.58 مگ | لینک مستقیم | PDF

هدف این کتاب؛ که به صورت مجموعه مقالاتی جمع آوری شده از سایتهای رسمی کشور تهیه شده است؛ راهنمایی مادران جوان؛ برای بهبودی زندگی تازه و مشترک، بر پایه ی دارا بودن اطلاعات پیش زمینه ای در حوزه سلامت فردی و خانواده می باشد. آشنایی با بعضی از مشکلات جسمی و نحوه ی رفع آنها با اقتباس از اطلاعات کتابها و سایتهای رسمی کشور، بخشهایی از این کتاب الکترونیکی را تشکیل می دهند. جلد اول این کتاب شامل راههای محافظت از پوست و معرفی بعضی از مشکلات پوستی و روش بهبود آنهاست و همچنین جلد دوم این کتاب شامل مجموعه مقالات کاربردی در ارتباط با محافظت از مو می باشد.

دانلود کنید


لینک دانلود کتاب خانواده سلامت


پسورد : www.farsibooks.ir

برای سنگهای کلیه

دو الی سه درصد افراد جامعه مبتلا به سنگهای کلیه و سیستم ادراری هستند. هم استعداد ژنتیکی و هم عوامل محیطی در سنگ سازی نقش دارند بطوری که حدود یک چهارم بیمارانی که به علت سنگ ادراری مراجعه می کنند، سابقه سنگ ادراری در یکی از افراد درجه یک فامیل دارند. تمام عوامل محیطی که منجر به غلیظ شدن ادرار و کاهش حجم آن شوند در سنگ سازی مؤثرند و به همین دلیل ساخته شدن سنگهای ادراری در فصول گرم سال، آب و هوای گرم و کسانی که آب و مایعات کمتری مصرف می کنند ، شایعتر است. مصرف زیاد گوشت و غذاهای پرنمک نیز در سنگ سازی مؤثر است.

اغلب سنگهای سیستم ادراری اغلب از جنس اگزالات کلسیم هستند ولی سنگهایی با جنس اسیداوریک، فسفات کلسیم و … نیز گاهی دیده می شوند.

علائم سنگهای ادراری بیشتر بستگی به محل آنها دارد نه به اندازه یا جنس آنها، مثلاً یک سنگ کوچک چند میلیمتری اگر در مسیر حالب باشد ممکن است منجر به درد شدید پهلو و تهوع و استفراغ شدید شود در حالی که یک سنگ چند سانتیمتری و بزرگ در خود کلیه ممکن است طی چندین سال هیچ علامتی ایجاد نکند. در هر صورت، در هر بیمار با درد پهلو، خونی شدن ادرار و عفونتهای مکرر ادراری باید به سنگ کلیه مشکوک شد. این امر، بخصوص اگر سابقه خانوادگی سنگ وجود داشته باشد باید بیشتر مد نظر قرار گیرد.

برای تشخیص سنگ سیستم ادراری، سونوگرافی رایج ترین وسیله است. گاهی لازم است از عکس شکم (KUB)، عکس رنگی کلیه ها (IVP)، سی تی اسکن و یا سایر روشهای تشخیصی نیز استفاده شود.

درمان سنگهای ادراری بستگی زیادی به اندازۀ سنگ و محل آن دارد. مثلاً سنگهای ریز (شش میلیمتر یا کمتر) در داخل کلیه نیاز به درمانی به جز اصلاح رژیم غذایی و مصرف مایعات ندارند، ولی سنگی با همین اندازه در حالب ممکن است نیاز به سنگ شکنی داشته باشد. به طور کلی روشهای درمانی سنگ کلیه به شرح زیر است:

۱- درمان دارویی : درمانهای دارویی در سنگهای ادراری بیشتر نقش پیشگیری کننده از ایجاد سنگهای بعدی یا جلوگیری از افزایش اندازه سنگهای فعلی دارند و به جز برخی سنگهای کوچک با جنسهای خاص (مثلاً سنگهای اسیداوریکی) اغلب سنگها به درمان دارویی جواب نمی دهند و حل یا دفع نمی شوند. به طور کلی، داروها در سنگهای ادراری بیشتر نقش پیشگیری دارند نه نقش درمانی.

داروهای گیاهی نیز در همین گروه قرار می گیرند و برخی از آنها اثر اثبات شده در کاهش سنگ سازی دارند. همچنین در سنگهای حالب کمتر از یک سانتی متر، می توان ابتدا به مدت دو تا چهار هفته درمان دارویی انجام داد و در صورت عدم دفع سنگ، اقدام به سنگ شکنی نمود البته این به به شرطی است که تب و عفونت ادراری ایجاد نشود و درد برای بیمار قابل تحمل باشد.

۲- سنگ شکنی برون اندامی (ESWL) : در این نوع سنگ شکنی که از روی پوست بدن انجام می شود، از امواج مشابه امواج صوتی استفاده می شود و نیاز به بیهوشی یا بیحسی وجود ندارد. این روش به طور سرپایی و برای سنگهای کلیه که اندازه آنها دو و نیم سانتیمتر یا کمتر باشد و همچنین برخی از سنگهای ابتدای حالب استفاده می شود. ترخیص بیمار در همان روز انجام میشود و طی روزهای آتی خرده سنگها در هنگام ادرار کردن خارج میشوند.

۳- سنگ شکنی درون اندامی (TUL) : در این نوع سنگ شکنی که به اشتباه به سنگ شکنی لیزری معروف شده است، از ضرباتی که بوسیله هوای فشرده ایجاد می شوند استفاده می شود. البته نوع لیزری آن هم موجود است ولی در ایران رایج نیست. این نوع سنگ شکنی تحت بیهوشی عمومی یا بیحسی از کمر انجام می شود و برای سنگهای حالب استفاده می شود. دستگاه مخصوص از طریق مجرای ادرار وارد مثانه می شود و سپس به داخل حالب هدایت می گردد و سنگ خرد و خارج می شود. بیمار عصر روز عمل یا فردای آن مرخص می شود.

۴- خارج کردن سنگ کلیه از راه پوست (PCNL) : روشی است که در آن از طریق برشی دو سانتیمتری روی پوست در ناحیه پهلو، سنگ بزرگ کلیه خرد شده و خارج می شود. این روش تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. بیمار بعد ازدوتاسه روز ترخیص میشود. پانسمان تا دو روز در محل حفظ می شود و سپس برداشته می شود و بیمار قادر به استحمام خواهد بود.بیمار فعالیتهای معمول خود را طی چند روز از سر می گیرد.

۵- عمل جراحی باز : برای سنگهای بزرگ کلیه که اصطلاحاً “شاخ گوزنی” نامیده می شوند مورد استفاده قرار می گیرد. جراحی با بیهوشی عمومی و از طریق یک برش حدود بیست سانتیمتری در ناحیه پهلو صورت می گیرد

شاید تا کنون این مساله برای شما یا اطرافیانتان پیش آمده باشد که با انجام یک آزمایش خون، پزشک متخصص بر اساس نتیجه آن درخواست سونوگرافی از کبد کرده و در نهایت تشخیص بیماری به نام کبد چرب داده باشد و این سوال در ذهن شما شکل گیرد که چرا با اینکه به‌ ظاهر مشکل خاصی وجود نداشت، اما اکنون کبد درگیر این بیماری است.

تجمع چربی در کبد
کبدچرب غیرالکلی (NAFLD) به تجمع چربی در کبد به میزان بیش از ۵-۱۰ درصد وزن آن اطلاق‌ می‌گردد و شامل طیف وسیعی از بیماری‌های کبدی، از استئاتوز ساده تا سیروز کبدی و سرطان کبد می‌باشد. شیوع کبد چرب در دنیای امروز با تغییر شیوه زندگی و الگوی تغذیه به سرعت رو به گسترش است و اکثر مبتلایان به آن (۴۵ – ۱۰۰ درصد) در زمان تشخیص، علائم بالینی خاصی ندارند و عمدتاً بیماری با تست‌های عملکرد کبدی غیر‌طبیعی، به‌طور تصادفی تشخیص ‌داده‌ شده و با انجام سونوگرافی کبد تایید می‌‌شود، از این‌رو گاهی آن را بیماری خاموش نیز می‌نامند.

آمار دقیقی از شیوع کبد چرب غیرالکلی در جوامع مختلف وجود ندارد؛ اما برخی گزارش‌ها حاکی از این است که شایع‌ترین بیماری کبدی در ایران مشابه با جوامع غربی می‌باشد و بویژه اینکه شیوع آن در افراد چاق حتی ممکن ‌است به ۵/۵۷ % – ۷۴ نیز برسد. ابتلا به چاقی، دیابت، افزایش قندخون و کاهش‌ شدید وزن در کوتاه مدت (به ویژه در افرادی که قبلا دچار چاقی مفرط بوده‌اند) از علائم خطری هستند که پزشک را مشکوک به ابتلا به کبد چرب غیرالکلی به شکل تشخیص داده ‌نشده‌ می‌کند. لذا با توجه به افزایش شیوع اضافه‌وزن و چاقی در جوامع، کبد چرب غیرالکلی نیز به‌عنوان یک مشکل بهداشت عمومی مهم مطرح‌است.

درمان

افزایش فعالیت بدنی: فعالیت‌ بدنی (ورزش‌های هوازی) در سندروم ‌متابولیک، دیابت نوع۲، چاقی، اختلال ‌لیپیدی و مقاومت ‌انسولینی که همگی از عوامل خطر کبد چرب غیرالکلی می‌باشند، مفید است. ورزش به‌طور مطلوبی چاقی شکمی را کاهش می‌دهد، اما از اتلاف توده عضلانی جلوگیری می‌‌کند. در بسیاری از مطالعات، تأثیر ورزش به صورت پیاده‌روی تند یا ورزش‌های هوازی به ‌همراه رژیم ‌غذایی مورد بررسی ‌قرار ‌گرفته و در اغلب آنها کاهش ‌وزن و بهبود سطوح آنزیمی گزارش ‌شده ‌است.

درمان دارویی: درمان‌هایی با هدف مهار مسیر‌های منجر شونده به کبد چرب، مانند استفاده از داروهای افزاینده حساسیت-انسولینی، آنتی‌اکسیدان‌ها، عوامل ضد‌التهابی، پری یا پروبیوتیک‌ها پیشنهاد شده است اما بایستی برای درمان بالینی روتین بکار ‌گرفته ‌نشود.
جراحی: در افراد با چاقی مفرط، شرایط خاص و با تشخیص پزشک، بهترین شیوه‌ درمانی، جراحی چاقی است. این شیوه با ایجاد ۶۱ درصد کاهش‌وزن، موفق‌ و ایمن بوده، ولی باید با راهکار‌های مناسب برای حفظ وزن کاسته‌شده از پیامد‌های آن جلوگیری‌ شود.

رژیم‌درمانی: سالم غذا خوردن علاوه بر تأثیر بر کبد ‌چرب، می‌تواند اثرات سودمندی در پیشگیری از دیابت، بیماری قلبی-عروقی و سایر بیماری‌های مزمن مرتبط با تغذیه داشته ‌باشد. بررسی‌های اولیه نشان داده‌اند که کاهش‌وزن تا ۱۰درصد وزن بدن می‌تواند آزمایش‌‌های کبدی را طبیعی کند، اما یافته‌های اخیر نشان‌ داده‌اند که حتی تغییرات کمتر در وزن بدن(۵/۰- ۳ کیلوگرم) می‌تواند موجب بهبود فعالیت التهابی، تخریب کبدی و یا بازگشت مقاومت ‌انسولینی شود. در مجموع، محدودیت انرژی دریافتی، رژیم دارای چربی‌های ‌اشباع کمتر و نسبتاً غنی ازچربی‌های غیر‌اشباع و محدود از نظر کربوهیدرات‌های زود‌جذب (شاخص گلیسمی پایین) و برعکس، مقدار بیشتر از کربوهیدرات‌های با سرعت جذب کمتر (به خصوص آنهایی که سرشار از فیبر ‌رژیمی هستند) توصیه می‌گردد.

عوامل خطر

سن وجنس: کبد چرب غیرالکلی می‌تواند در هر سن و نژادی بروز کند، اما در کل افزایش سن با افزایش شیوع آن مرتبط است.

چاقی: هر چند این بیماری می‌تواند در افراد غیر‌چاق نیز بروز ‌کند، اغلب در افراد دارای اضافه‌وزن یا چاق رخ ‌می‌دهد. با توجه به اینکه توزیع چربی مهم‌تر از کل توده‌ ‌چربی است، لذا ارتباط مستقیمی بین چربی ‌شکمی و محتوای لیپید ‌کبدی، در چاقی‌شکمی مطرح است.
اختلالات لیپیدی: افزایش تری‌گلیسیرید خون، در ۲۰ تا ۸۱ درصد این بیماران گزارش‌شده و مستقل از چاقی و ترکیب هیپرلیپیدمی شایعی با کبد چرب غیرالکلی مرتبط ‌است. اما سطوح پایین کلسترول HDL و نیز مقاومت ‌انسولینی همراه با آن، خطر کبد چرب غیرالکلی را دو برابر می‌کند.

دیابت: وجود دیابت ‌نوع ۲ به‌طور قابل توجهی خطر و شدت کبدچرب را افزایش‌می‌دهد؛ به طوری که شایع‌ترین بیماری مزمن کبدی در بیماران دیابتی می‌باشد.

عوامل خطر دیگر: عوامل خطر دیگری همچون فعالیت جسمی کم، دریافت بالای چربی، پرخوری، افزایش وزن و دور کمر بالا، سابقه خانوادگی چاقی یا دیابت و سابقه کبد‌ چرب نیز حائز اهمیت می‌باشند.

اسید‌های چرب غیر اشباع

۱-(اسید‌های چرب غیر اشباع با یک باند دوگانه): این دسته از اسید‌های چرب در غذا‌هایی نظیر روغن زیتون، مغز‌ها و … یافت ‌می‌شوند و تأثیر مثبتی در کاهش خطر بیماری‌های قلبی- عروقی و الگوی لیپیدی خون دارند؛ زیرا سطح LDL اکسید‌شده و کلسترول‌تام و تری‌گلیسرید را بدون کاهش پایدار HDL که در رژیم‌های کم‌چرب دیده ‌می‌شود، کاهش‌می‌دهد. بنابراین افزایش دریافت چربی‌های غیراشباع، به خصوص به عنوان جایگزین چربی‌های اشباع و در نسبت بالاتر در رژیم‌غذایی به‌جای کربوهیدرات، می‌تواند مفید ‌باشد.

۲- PUFA (اسید‌های چرب غیر اشباع با چند باند دوگانه): PUFA دسته‌ای از اسید‌های چرب شامل n-6 و n-3 می‌باشد. جایگزینی PUFA با چربی‌های اشباع می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی را کاهش ‌‌دهد. نسبت اسید‌های ‌چرب n-6 به n-3 در تعیین اثر PUFA روی شاخص‌های مختلف لیپیدی و غیر‌لیپیدی مهم است. تأثیر مثبت اسید‌های چرب n-3 بر اختلال لیپیدی و مقاومت ‌انسولینی سبب شده است که اسید‌های ‌چرب n-3 ترکیب رژیمی مهمی در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی باشد. روغن ماهی که غنی از اسید‌های چرب n-3 است و گردو به عنوان منبع خوب اسید‌ α-لینولنیک نیز مفید است و الگوی ‌لیپیدی خون را بهبود ‌بخشیده و التهاب، استئاتوز و تخریب کبدی را در این بیماران کاهش می‌‌دهد.

تأثیر اجزای رژیمی

کاهش انرژی دریافتی: این بیماران اغلب دریافت انرژی بالایی ‌دارند. یافته‌ها نشان ‌می‌دهند که کاهش ‌وزن متعادل در حدود ۶ درصد، مقاومت ‌انسولینی، استئاتوز کبدی، همچنین سطوح آنزیم‌ها را بهبود ‌می‌بخشد.

چربی: دریافت چربی در این بیماران اغلب نامتعادل است (نسبت پایین اسیدهای چرب غیراشباع به اسید‌های چرب اشباع). مطالعات پیشنهاد ‌نموده‌اند که رژیم غنی از روغن زیتون و روغن ماهی (نسبت به روغن ذرت) می‌تواند در بهبود استئاتوز ‌کبدی مفید واقع‌ شود.

چربی‌های اشباع: با توجه به ارتباط دریافت‌ بالای اسید‌های چرب اشباع با خطر بیماری‌های قلبی- عروقی و مقاومت انسولینی پیشنهاد ‌شده است که دریافت چربی‌های ‌اشباع در بیماران کبد چرب غیرالکلی محدود‌ گردد.

تشخیص
این بیماران معمولاً از لحاظ بالینی نشانه‌ای ندارند؛ اما می‌توان گفت، خستگی، احساس درد مبهم در ناحیه یک چهارم بالایی سمت راست شکم و گاهی در حالات پیشرفته بیماری، احساس بی‌اشتهایی و تهوع از علایم بیماری است. همچنین یرقان، ادم و … اغلب در حالت‌های شدید ممکن است دیده ‌شود. بررسی افزایش آنزیم‌های کبدی، سی‌تی ‌اسکن، ام‌آرآی و بیوپسی (نمونه‌برداری) از راه‌های تشخیص این بیماری می‌باشند.

اسید‌های چرب ترانس
این نوع اسید‌های چرب در فرآورده‌های لبنی و روغن‌های هیدروژنه، مانند مارگارین یافت ‌می‌شوند. توصیه‌ها مبنی بر پرهیز از دریافت روغن‌های هیدروژنه در افراد در معرض خطر اختلال لیپیدی است؛ لذا این بیماران باید مصرف موادی چون خامه، سرشیر، کره و چربی حیوانی را محدود کنند.

کربوهیدرات: بیماران کبد چرب غیرالکلی، اغلب رژیم‌های غنی از قند‌های ساده دارند. هر چند ترکیب ایده‌آل رژیم‌غذایی برای این بیماران هنوز تعیین‌ نشده ‌است، اما اجماع بر این است که دریافت اضافی کربوهیدرات نیز می‌تواند مضر باشد و بایستی تصحیح شود. این امر را می‌توان با محدود نمودن مصرف مواد قندی و شیرینی‌جات، برنج و نان‌های تهیه‌شده از غلات تصفیه شده محقق نمود.
شاخص‌گلیسمی و فیبر‌غذایی: دریافت فیبر‌محلول از منابعی مثل جوی دوسر منجر به کاهش کلسترول ‌تام می‌شود. کربوهیدرات‌های پرفیبر و با سطح گلیسمی پایین با تأثیرات مثبت بر پاسخ گلیسمیک و غلظت کلسترول، برای افراد مبتلا به اختلال پاسخ انسولینی مفید است؛ لذا به این افراد توصیه می‌شود در رژیم غذایی خود جایگاه ویژه‌ای را برای سبزیجات، میوه‌جات در مقابل آب میوه، غلات کامل مانند نان جو و انواع نان‌های سبوسدار و تهیه شده از غلات تصفیه‌نشده در نظر بگیرند.

پروتئین: اطلاعات اندکی پیرامون تأثیر کمیت، کیفیت و ترکیب پروتئین در این بیماران وجود دارد، اما نشان ‌داده ‌شده است که کمبود پروتئین یا سوء‌تغذیه می‌تواند منجر به استئاتوز گردد؛ بنابراین بایستی با تغذیه‌ای صحیح و متعادل از ابتلا به انواع مختلف سوء‌تغذیه، چه بیش‌خوری و چه کم‌خوری اجتناب کرد.

یکی از شکایت‌های بسیار معمولی و شایع افراد به شکل افزایش وزن و چاقی است. تعداد زیادی از هموطنان‌مان در پی یافتن راهی هستند که وزن خود را کاهش دهند، اما آیا تاکنون با افرادی برخورد کرده‌اید که از کمبود وزن و لاغری رنج ببرند؟ آیا هیچ‌گونه شکایتی درباره اضافه نشدن وزن و مشکلات ناشی از لاغری شنیده‌اید؟ با وجود آنکه شیوع لاغری در کشور، کمتر از چاقی است، اما این بدان مفهوم نیست که در بین هموطنان مشکل لاغری وجود ندارد.

متأسفانه به علت شیوع چاقی در کشورمان، این مسئله مشکل لاغری را تحت‌الشعاع قرار داده و پزشکان و متخصصین تغذیه، کمتر به این مفهوم در رسانه‌ها پرداخته‌اند. لاغری اختلالی است که تبعات وسیعی در بر دارد و بخصوص از نظر روانی، شخص مبتلا را در معرض آزار و احساس نارضایتی از خود قرار می‌دهد.
در اینجا به بررسی لاغری، عوامل ایجاد کننده آن، عوارض این اختلال و راه‌های درمان تغذیه‌ای آن میپردازیم.

علت ‌شناسی لاغری

لاغری به دلایل مختلف ممکن است بروز نماید از جمله:
علت تغذیه‌ای، علت هورمونی، ارث، اختلالات گوارشی، عوامل روانی (اختلال در هضم و جذب مواد غذایی) و تحرک خیلی شدید.
بطور کلی لاغری در شرایطی ایجاد می‌شود که مقدار انرژی دریافتی از غذا کمتر از مصرف آن در بدن باشد.
به عبارت دیگر زمانی که انرژی که در بدن صرف اعمال مختلف (اعمال داخلی بدن و فعالیت‌های جسمی) می‌شود، بیش از مقدار انرژی باشد که شخص از طریق مصرف غذا دریافت می‌کند، این فرد مبتلا به کاهش وزن و لاغری می‌شود. بعد از این مقدمه بهتر است به بررسی علل ایجادکننده لاغری بپردازیم.

علت هورمونی

اختلال در ترشح هورمون‌ها می‌تواند یکی از علل لاغری باشد.
مثلاً چنانچه هورمون‌های مترشحه از تیروئید (تیروکسین و تری‌یدوتیرونین) بیش از حد ترشح ‌شوند، یعنی انسان مبتلا به پرکاری غده تیروئید باشد مبتلا به کاهش وزن و لاغری می‌گردد، چون یکی از وظایف هورمون‌های تیروئیدی در بدن، سوخت مواد انرژی‌زا است و اگر این هورمون‌ها بیش از حد لازم ترشح شوند سوخت مواد انرژی‌زا در بدن بالا رفته و شخص مبتلا به لاغری می‌شود.
به همین ترتیب برخی اختلالات هورمونی دیگر نیز می‌توانند منجر به لاغری شوند.

ارث

داشتن ارث لاغری نیز از دیگر عوامل بروز لاغری است.
برخی از افراد بطور ژنتیکی استعداد لاغری دارند، یعنی به طور ارثی سوخت و ساز پایه (متابولیسم بازال) در آنها بالا است. این افراد معمولاً در معرض کمبود وزن و لاغری قرار می‌گیرند، یعنی احتمال لاغری در آنان بیش از سایر افراد است.

اختلالات گوارشی

عوارض گوارشی می‌توانند بر هضم و جذب مواد غذایی تأثیر بگذارند و آن را کاهش دهند. مثلاً چنانچه اسیدکلریدریک معده به خوبی ترشح نشود و یا اگر شیره‌های گوارشی که موجب هضم مواد غذایی می‌شوند و مواد هضم‌شده را برای جذب آماده می‌کنند به میزان کافی ترشح نشوند و یا اگر اختلال در تولید آنزیم‌های گوارشی که موجب هضم مواد غذایی می‌شوند وجود داشته باشد، همه این عوامل می‌توانند بر هضم مواد خوراکی تأثیر بگذارند. اگر غذای مصرفی به خوبی هضم نشود نمی‌تواند آماده برای جذب گردد. ضمناً چنانچه اختلالی در دستگاه گوارش وجود داشته باشد که در عمل هضم غذا اشکال ایجاد کند و یا جذب مواد مغذی را کاهش دهد (مثلاً تورم یا زخم معده، تورم یا زخم روده، سرطان دستگاه گوارش و …) همه این اختلالات می‌توانند در هضم و جذب مواد غذایی تأثیرگذارده و در نتیجه مانع استفاده بدن از غذای مصرفی شوند.
در چنین مواردی، مواد مغذی و از جمله مواد انرژی‌زا به میزان کافی به بدن نمی‌رسد و شخص در معرض لاغری و سوءتغذیه قرار می‌گیرد و ضمناً برای تأمین انرژی مورد نیاز بدن، پروتئین سوخته و به مصرف تولید انرژی می‌رسد که این امر موجب تحلیل عضلانی، ضعف، سستی، خستگی و کاهش کارآیی می‌شود.

تحرک خیلی شدید

فعالیت‌های جسمی، ورزش و پیاده‌روی، همیشه از توصیه‌های متخصصین بهداشت و سلامت جامعه بوده است، ولی چنانچه در قبال ورزش و تحرک جسمی، مقدار کافی غذا مصرف نشود و انرژی مورد نیاز فرد تأمین نگردد، به عبارت دیگر چنانچه انرژی مصرف شده در بدن (به علت ورزش و تحرک جسمی شدید) بیش از انرژی دریافتی توسط غذا باشد، شخص در معرض کاهش وزن و لاغری قرار می‌گیرد. بنابراین برای پیشگیری و نیز اصلاح کاهش وزن، لازم است به تناسب ورزش و تحرک جسمی، مقدار کافی انرژی از طریق غذا دریافت شود.

عوامل روانی

عوامل روانی تأثیر مهمی در بروز لاغری دارند. استرس، آشفتگی‌های روحی، افسردگی، اضطراب و اصولاً هر عاملی که در شخص ایجاد استرس بنماید و آرامش روحی او را سلب کند می‌تواند بر نحوه غذا خوردن و رفتارهای تغذیه‌ای فرد تأثیرگذار بوده و او را در معرض کاهش وزن و لاغری قرار دهد.
عوامل روانی از چند بعد می‌توانند بر تغذیه و وزن شخص مؤثر باشند:
۱- آشفتگی‌های روحی و استرس، تعادل عملکرد دستگاه‌های بدن را به هم زده و موجب ایجاد اختلال در اعمال داخلی بدن می‌شوند.
۲- استرس و ناراحتی‌های روحی موجب بروز کم‌اشتهایی و بی‌رغبتی نسبت به مصرف غذا می‌شود.
۳- از آنجایی که معده قابلیت ارتجاع زیادی دارد، چنانچه انسان به مقدار کم غذا بخورد و این اشکال به صورت عادت درآمده و دائمی شود، معده جمع و کوچک شده و شخص به خودی خود دچار بی‌‌اشتهایی می‌شود که این امر لاغری را تشدید می‌کند.

تغـذیه

از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر وزن افراد، چگونگی تغذیه آنان است. نوع تغذیه و الگوی غذایی می‌تواند موجب افزایش یا کاهش وزن شود و در صورت پیروی از برنامه غذایی صحیح، متعادل و مناسب، وزن در محدوده طبیعی باقی خواهد ماند. افراد لاغر معمولاً کم اشتها هستند و به مقدار کافی غذا نمی‌خورند.
گاه ممکن است شخص غذای خود را از بین مواد کم کالری انتخاب کند و به این ترتیب انرژی کافی و لازم جهت تأمین نیازهای روزانه، به بدن او نرسد.
یکی از عوامل کم اشتهایی می‌تواند مصرف میان‌ وعده، نزدیک وعده‌های اصلی غذایی باشد.

مصرف آب و مایعات همراه غذا موجب پر کردن معده و احساس سیری می‌شود و در نتیجه شخص نمی‌تواند غذای اصلی خود را به میزان کافی میل کند.
مصرف آب و مایعات به مقدار زیاد، نزدیک به وعده‌های غذایی نیز عامل دیگری برای کم‌اشتهایی است.
مشغول بودن فکر به هنگام صرف غذا، یا داشتن هیجان زیاد قبل یا به هنگام خوردن غذا، بلند شدن از سر سفره (به هر دلیلی) موقع غذا خوردن از عوامل مهم کم‌اشتهایی است.

از آنجایی که بسیاری از افراد لاغر، در هضم غذا دچار اشکال هستند و پس از صرف غذا مبتلا به ناراحتی‌های گوارشی می‌شوند، لذا به علت ترس از سنگینی دستگاه گوارش و نفخ و دل درد، از خوردن غذای کافی امتناع می‌کنند و به تدریج عادت به کم غذا خوردن موجب بروز کم اشتهایی در آنان می‌شود. از سوی دیگر، ترس از ناراحتی‌های گوارشی، خود عامل مهم دیگری در بروز کم‌اشتهایی و کمبود مصرف غذا در آنان است.

تفاوت گروه های خونی در رابطه با بیماری ها

آنچه در زیر می‌خوانید نتایج بررسی‌های متخصصین و اندیشمندان در زمینه طب سنتی می‌باشد و لزوماً نمی‌توان به آنها استناد و با آنها طبابت کرد. همه ما می‌دانیم که چند نوع گروه خونی در میان انسان‌ها وجود دارد، ولی آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چه غذاهایی برای هر گروه خونی مناسب‌تر است؟ و هر گروه خونی با چه طبع‌هایی از نظر طب سنتی در ارتباط است؟ هر گروه خونی بیشتر مستعد ابتلا به چه بیماری‌هایی است؟ بیشترین گروه خونی موجود در دنیا O و کمترین گروه خونی AB است. بعضی نویسندگان معتقدند که ابتدا تنها گروه خونی O در میان انسان‌ها وجود داشته است و به مرور زمان گروه‌های خونی دیگر (به تناسب ازدیاد جمعیت و پیدایش شهرنشینی و تغییرات هوا و …) مثل A، B و نهایتاً AB اضافه گردیده‌اند.

طبع‌ها و گروه‌های خونی
از نظر طبایع به نظر می‌رسد که گروه خونی AB,O در گروه خونی گرم و دو گروه خونی B و A سرد هستند (البته این مطالب در حد فرضیه هستند توسط بعضی پژوهشگران بیان شده‌اند؛ لذا نمی‌توان به آنها استناد کرد). در یک بررسی اجمالی، گروه خونی O معادل طبع دم در طب سنتی، B طب بلغم، A معادل طبع سودا و AB معادل طبع صفرا بیان شده‌اند. در بررسی دیگری از نظر غلظت خون AB,A نسبت به B,O از غلظت بالاتری برخوردار بوده‌اند.

بیماری ها و گروه‌های خونی
گروه‌های خونی O و B بعد از اعمال جراحی، دندانپزشکی بیشتر مستعد خونریزی هستند و آسپرین نیز در این افراد باید با احتیاط مصرف شود. (همین‌طور پریودهای حجیم در این افراد بیشتر دیده می‌شود) بیشتر امراض قلبی، عروقی و واریس در گروه‌های A و AB دیده می‌شود. قند، چربی و اوره نیز در گروه‌‌های A و AB بیشتر از سایر گروه‌ها ایجاد می‌شود. بیشترین احتمال عفونت ابتلا در گروه خونی O سپس AB،A،B است. ولی چون سیستم ایمنی گروه اول خوب است، این افراد زودتر از عفونت بهبود می‌یابند و دو گروه آخر دیرتر دچار عفونت و دیرتر هم درمان می‌شوند. گاستریت یا ورم معده در گروه‌های AB,A بیشتر دیده می‌شود. ورم روده‌ها، در گروه‌های خونی مختلف دیده می‌شود. در گروه خونی O عامل تشدید آن لبنیات و در گروه خونی B نان گندم، بلال، مرغ و جوجه است. در گروه خونی AB,A نیز مصرف لبنیات آن را تشدید می‌کند.

یبوست: بیشترین گروه خونی مبتلا به یبوست AB و کمترین آن O است و این بیماری که امروزه بسیار نیز شایع می‌باشد و اغلب ما شاید به آن به شکل بیماری نیز نگاه نمی‌کنیم بسیار جدی می‌باشد و در صورت مزمن شدن می‌تواند زمینه‌ ساز بسیاری از اختلالات (در اثر تجمع سموم در بدن) گوارشی، واریس … و حتی سرطان باشد. لازم به ذکر است که یبوست به رفع ناکامل مدفوع و یا دفعات کم گفته می‌شود و ممکن است فردی در روز دو بار هم اجابت مزاج داشته باشد ولی احساس دفع کامل نکند.

سایر بیماری ها
هلیکوباکتریپلوری را شما می‌شناسید باکتری که تقریباً در معده قریب به اتفاق مردم در کشور ما وجود دارد و این آمار بسیار نگران کننده است به هر حال این باکتری بیشتر در گروه خونی O و سپس B دیده می‌شود. گلو درد چرکی، در گروه‌های B,O بیشتر دیده می‌شود، ولی همان‌طوری که گفته شد، این گروه‌ها زودتر بهبود می‌یابند. التهاب مفاصل در گروه خونی O بیشترین آمار و بعد گروه خونی A دارد. تزریق واکسن‌ها در گروه خونی O ممکن است تب و درد ایجاد کند. در گروه خونی B ممکن است حالتی مثل بیماری صرع و یا تشنج در هر دو گروه‌های AB,A معمولاً عوارض جانبی خاصی ندارد.

مزاج گروه‌های خونی

گروه خونی O با طبع دم مطابقت دارد. صبور، شجاع و مثبت نگرند، تمایل به گوشتخواری دارند. ورزش‌های نیمه سنگین انجام دهند نان و لبنیات کمتر استفاده کنند.

گروه خونی A با طبع سودا در ارتباطند: منظم، حساس و زیرک هستند. با رژیم غذایی گیاهی به شکوفایی می‌رسند. برنامه ورزش آنها ورزش‌های آرام بخش (یوگا، شنا) می‌باشد. گروه خونی B با طبع بلغم در ارتباطند: انعطاف‌ پذیر، سازش کار و حساسیت کمی دارند. رژیم غذایی متنوع شامل گوشت، سبزیجات، لبنیات و غذاهای دریایی برای آنها مناسب است. تمرینات نرمشی و آرام بخش مفید است.

گروه خونی AB با صفرا مطابقت دارد. شناخت آنها کمی دشوار است چون خصوصیات اخلاقی تلفیقی از تمام گروه را دارند. خوردن گوشت سفید به همراه سبزی‌‌ها بهتر از گوشت قرمز است. خوردن نان ضرری ندارد به جز اینکه چاق کننده است. تمرینات آرام‌بخش و حرکات نرمشی برایشان مفید است.

تغذیه و گروه‌های خونی
می‌دانیم که امروزه مصرف گوشت قرمز منع می‌شود. مرتباً از وسایل ارتباط جمعی می‌شنویم می‌خوانیم و می‌بینیم که گوشت کمتر بخورید به جای آن از سبزی‌ها استفاده کنید! یکی از مراجعین من اظهار می‌کرد که هر وقت رژیم و سبزی‌ها را در منزل اجرا می‌کند، بسیار سرحال و شاداب می‌شود، در حالی که همسرش نه تنها حالت بیمارگونه و خمیده پیدا می‌کند، بلکه اصلاً این رژیم را نمی‌پسندد. این خانم در ابتدا تصور می‌کرد که همسرش به رژیم جدید عادت ندارد؛ بنابراین به این برنامه غذایی ایراد می‌ورزد و با تعجب شاهد بیماری جدی همسرش شد! چرا؟! باید گفت که خصوصیات روحی، اخلاقی و تغذیه‌ای و حتی جسمانی افراد یکسان نیست؛ مثلاً با خوردن یک غذای پروتئینی بدن افراد مختلف واکنش‌های متعددی نشان می‌دهد.

به گروه خونی O لفظ شکارچی، گروه خونی A لفظ کشاورز گروه خونی B لفظ مهاجر یا چادر نشین و به AB لفظ معمار را لقب می‌دهند (این الفاظ توسط دانشمندان اروپایی انتخاب شده است و در زیر توضیح داده می‌شود). اگر شما از مشخصات ویژه گروه خونی خودتان پیروی کرده و از آن به عنوان یک راهنما استفاده کنید سالم‌تر مانده و طبعاً به وزن ایده‌آل خود خواهید رسید و به مرور چالاکی و نشاط خود را باز خواهید یافت. اهمیت گروه‌های خونی را در داستان تکامل انسان‌ها می‌توان یافت. گروه خونی O قدیمی‌ترین آنهاست بعد از آن گروه خونی A هنگامی شکل گرفت که اجتماعات تشکیل یافت (مثل دوران کشاورزی) و گروه B حاصل مهاجرت انسان‌ها به مناطق شمالی و سردسیر و سخت‌تر از نظر زندگی بوده است و پیدایش گروه AB کمترین تمایل را به گوشت دارد. در مثال قبل احتمالاً آقا از گروه O و خانم از گروه AB برخوردار بوده‌اند که به این علت رژیم گیاهخواری در مرد تحمل نشده است.

شیوع اضافه وزن و چاقی در کل جهان رو به افزایش است و در بعضی مطالعات بیان شده که شیوع چاقی، دو برابر شده است. افزایش شیوع چاقی، تنها مختص کشورهای پیشرفته و پر درآمد نیست، بلکه شیوع آن در کشورهای در حال توسعه نیز افزایش یافته است. واژه Globesity در بعضی از گزارش‌ها نشانگر شدت وخامت این مشکل، در سطح جهانی است. در ایران نیز به دلیل تغییر در شیوه زندگی و الگوی تغذیه‌ ای، شیوع چاقی در دهه اخیر افزایش آشکار داشته است.

بررسی‌های پراکنده از نقاط مختلف ایران نشان می‌دهند که میزان شیوع چاقی در همه گروه‌های سنی بیشتر از ۱۵ سال، در زنان بیش از ۲ برابر مردان است. شیوع چاقی و اضافه وزن در بزرگسالان ایرانی نیز به ترتیب ۲۳ درصد و ۴۰ درصد گزارش شده است. چاقی شکمی‌ نیز در یک بررسی در تهران به میزان ۶۶درصد گزارش شده است.

این آمار بالای چاقی در جهان و همچنین ایران بسیار نگران کننده است، به این دلیل که چاقی فاکتور خطر مستقل بیماری‌های قلبی و همچنین سایر مشکلات سلامتی مثل افزایش کلسترول، پرفشاری خون، دیابت و … است. به همین دلیل اگر شما اضافه وزن دارید یا چاق هستید برای کاهش خطر بیماری‌های قلبی کاهش و حفظ وزن کاهش یافته برای شما بسیار واجب است.

کاهش دریافت کالری و افزایش مصرف آن:کاهش وزن به معنی برقراری تعادل بین دریافت و سوزاندن انرژی است. اگر شما کالری بیشتر از آنچه نیاز دارید دریافت کنید وزن‌تان افزایش می‌یابد. حال اگر مصرف و سوزاندن کالری را بالا ببرید و دریافت خود را کم کنید، وزن تان کاهش می‌یابد. بهترین راه سوزاندن انرژی، داشتن فعالیت بدنی منظم (ترجیحا روزانه) می‌باشد که می‌توانید برای اطلاعات بیشتر و خواندن توصیه‌های کاربردی به قسمت اول همین سری مقاله در شماره‌های پیشین مجله مراجعه فرمایید. یک کار بسیار مهم دیگر ثبت دریافت‌های غذایی روزانه می‌باشد.

این کار مقدار واقعی دریافت را در طول روز، اینکه خیلی وقت‌ها شما طبق عادت غذا می‌خورید بدون اینکه واقعا گرسنه باشید، برایتان مشخص می‌کند. در زیر به برخی سوالات رایج در زمینه تغذیه صحیح و کاهش وزن که می‌تواند سوال شما نیز باشد اشاره شده است. با خواندن این مطالب با بسیاری از موانع در راه اجرای رژیم و کم کردن وزن آشنا می‌شوید که دانستن این موارد خود گامی برای موفقیت شما در این مسیر است. پس زمان را از دست ندهید و برای سلامتی خود برنامه‌ ریزی کنید. با آگاهی از وضعیت خود در انتخاب مسیر درست بهترین کمک را به خود کرده‌اید و همیشه این را به خاطر داشته باشید که هدف داشتن احساس بهتر و زندگی همراه با سلامت و طول عمر می‌باشد. در طول زندگی شما از وقت و سرمایه‌گذاری که برای سلامتی خود انجام داده‌اید، بسیار خرسند خواهید بود.

آیا مصرف نمک اشکالی ندارد؟
نمک مصرفی حاوی سدیم در فرم شیمیایی سدیم کلراید است. حدودا ۴۰ درصد نمک سدیم است. خوردن سدیم زیاد باعث وارد آوردن فشار زیاد به قلب می‌شود، خصوصا اگر فرد پرفشاری خون یا درجاتی از نارسایی قلبی داشته باشد. نمک یکی از منابع سدیمی است که ما هر روزه مصرف می‌کنیم. نزدیک ۷۵ درصد سدیم مصرفی از طریق مصرف غذاهای آماده، پروسه شده و فست فود‌ها به بدن می‌رسد. همچنین برخی از داروها و خمیردندان‌ها نیز فرم‌های غیر خوراکی سدیم هستند که به بدن ما می‌رسد.
مقدار نمک افزودنی به غذا در زمان طبخ را کم کنید و نمکدان را به سفره غذا نیاورید.

به جای استفاده از انواع کنسروها و غذاهای بسته‌بندی که معمولا سدیم یا نمک بالایی دارند از انواع تازه آن مواد غذایی استفاده کنید.
برچسب‌های مواد غذایی را بخوانید و به دنبال «کم سدیم» یا «بدون سدیم» باشید.
پیروی از رژیم DASH که قبلا به آن اشاره شده فرد را به سمت غذاهای کم سدیم هدایت می‌کند.

آیا مصرف تخم‌ مرغ اشکالی ندارد؟
زرده تخم‌مرغ حاوی ۲۰۰ میلی‌گرم کلسترول است. افراد با مشکلات قلبی بهتر است مصرف زرده تخم‌ مرغ را به ۲ بار در هفته محدود کنند. سفیده تخم‌مرغ حاوی کلسترول نیست و منبع خوب پروتئین می‌باشد، بنابراین مصرف آن مشکلی ندارد.

چند بار باید خودم را وزن کنم؟
برخی کارشناسان معتقدند که هفته‌ای یکبار خودتان را وزن کنید. برخی دیگر بر این باورند که وزن باید روزانه کنترل شود. توصیه می‌شود که برنامه چک وزنی را دنبال کنید که برای شما بهتر باشد. هدف از وزن کردن مرتب آگاهی از تغییرات وزنی است که ممکن است ناگهانی برایتان پیش بیاید و شما به دلیل وزن نکردن از آن غافل شوید.

تا چه زمانی باید به این صورت غذا بخورم؟

تا زمانی که به دنبال حفظ سلامتی خود هستید و سلامت شما برای‌تان مهم است. تغذیه صحیح اولویت اول زندگی شما برای حفظ سلامت قلب و به‌طور کلی سلامتی است.

آیا با رژیم کاهش وزن می توان به رستوران رفت؟
بله، یادمان باشد که غذاهای رستورانی معمولا اسید چرب اشباع، ترانس، کلسترول، نمک و کالری بالاتری نسبت به غذاهای خانگی دارند، ولی با این حال باز هم می‌توان انتخاب‌های غذایی صحیح داشت و یا به سراغ رستوران‌هایی که غذاهای رژیمی و سالم عرضه می‌کنند رفت. خواندن قسمت چهارم همین مقاله در شماره پیشین که در مورد سالم غذا خوردن در بیرون از خانه است به شما کمک می‌کند.

آیا باید غذاهای مورد علاقه‌ ام را کنار بگذارم؟
به هیچ وجه لازم نیست که برای همیشه با آنها خداحافظی کنید، البته این بستگی به غذاهای مورد علاقه شما نیز دارد. اگر غذاهای مورد علاقه شما خیلی انتخاب‌های سالمی نیستند، باید به زمان‌های خاصی مثل جشن‌ها و تعطیلات آن هم در مقدار کم و بیشتر برای تست کردن محدود شود. بهتر است در غذاهای مورد علاقه خود بازنگری کنید. معمولا به دنبال یک رژیم علمی و صحیح به مرور زمان علایق و سلایق غذایی افراد نیز تغییر می‌کند.

آیا حذف وعده‌های غذایی مفید است؟
حذف وعده‌های غذایی کمکی به دریافت کالری کمتر نمی‌کند. وقتی شما وعده‌های غذایی را حذف می‌کنید، احتمال اینکه گرسنه‌تر شوید و پرخوری کنید، بسیار زیاد است. بهتر است وعده‌های غذایی در طول روز پخش و حجم وعده‌ها کم شود. اگر شما دیابت دارید، خیلی مهم است که در طول روز نظم غذایی (داشتن وعده‌های اصلی و میان‌وعده) داشته باشید. حذف وعده‌های غذایی و سپس پرخوری کردن کنترل قند خون را در فرد دیابتی به هم می‌ریزد.

آیا ۵ یا ۶ وعده کوچک بهتر از ۳ وعده غذایی بزرگ است؟
افرادی که ۲ یا ۳ وعده در روز مصرف می‌کنند، معمولا حجم غذای مصرفی شان در آن وعده زیاد است که این اصلا صحیح نیست، خصوصا اگر فرد دیابتی باشد. جواب صحیح به این سوال این است که بهتر است پرخوری نکنیم. توصیه می‌شود ۳ وعده اصلی مناسب در طول روز داشته باشید و برای پیشگیری از گرسنگی، ضعف و پرخوری در وعده‌های بعدی ۲ یا ۳ میان وعده کوچک در طول روز داشته باشید.

بچه‌ها، وزن و نقش خانواده:
به این دلیل که اکثر مشکلات و بیماری‌های افراد در سنین بزرگسالی و میانسالی ریشه در دوران کودکی و نوجوانی آنها دارد و بستر بسیاری از بیماری‌ها خصوصا چاقی و مشکلات قلبی در سنین بعدی از همین دوران کودکی شروع می‌شود، توجه به نوع تغذیه و شکل گیری عادات غذایی آنها می‌تواند از بروز مشکلات سنین بالا پیشگیری کند. در زیر به صورت تیتروار به این نکات اشاره کرده‌ ایم:
عادات غذایی صحیح و تغذیه سالم را از دوران کودکی به فرزندتان بیاموزید.
به وزن کودک بی‌توجه نباشید. اگر فرزندتان دچار اضافه وزن یا چاقی می‌باشد، این مساله حتما پیگیری شود (مراجعه به متخصص اطفال یا تغذیه). این تفکر که اگر بچه کمی هم تپل و چاق باشد مشکلی نیست، اشتباه است.

اجازه بدهید که کودک پاسخ به احساس گرسنگی را براساس نیاز فیزیولوژیک یاد بگیرد نه براساس موقعیت و عوامل خارجی که در آن قرار می‌گیرد. اگر کودک به آن میزانی که شما فکر می‌کنید باید بخورد، نمی‌خورد، نگران نشوید.
از دوران کودکی فرزندتان را به تحرک و ورزش تشویق کنید و با او همراه شوید.
در خانه دور هم و با هم غذا بخورید که این زمان فرصت مناسبی برای ایجاد علایق غذایی صحیح و شناسایی عادات غذایی نادرست کودک و اصلاح آن است.

به کودک بیاموزید که برای رفع تشنگی مناسب‌ترین چیز آب است و آب‌میوه‌ها و سایر نوشیدنی‌های شیرین یک منبع دریافت کالری اضافه هستند، در عین حال که در رفع تشنگی به اندازه آب موثر نیستند.

در تهیه و آماده‌سازی غذا و نیز خرید مواد غذایی از بچه‌ها کمک بگیرید و آنها را به سمت انتخاب‌های غذایی سالم و سالم غذا خوردن هدایت کنید.