چگونه با کهیر مقابله کنیم؟

کهیر نشان دهنده نوعی حساسیت به ماده‌ای خاص می‌باشد. گاهی شما به ماده‌ای حساسیت دارید که حتی اگر با مقدار کمی از آن مواجه شوید، کهیر در شما بروز می‌کند.

کهیر تورم قرمز رنگ پوست است که توأم با خارش است. هر ضایعه کهیر بعد از چند دقیقه تا چند ساعت بدون باقی گذاشتن اثر از بین می‌رود و سپس ضایعات جدید در محل‌های قبلی یا محل‌های جدید به وجود می‌آید. اندازه ضایعات کهیر از کوچکی یک عدس تا بزرگی یک بشقاب متغیر است. ممکن است ضایعات به هم پیوسته باشد و نواحی وسیعی از پوست را بپوشاند. معمولاً خارش شدید وجود دارد، ولی ممکن است سوزش یا به ندرت درد نیز وجود داشته باشد.

علت کهیر، خروج پلاسمای خون از مویرگ‌های کوچک خونی سطح پوست است که در اثر واسطه‌های شیمیایی، به خصوص هیستامین رخ می‌دهد.

 روش های زیر به شما کمک می‌کنند تا کهیر را درمان کنید:

1- اگر بعد از خوردن یک ماده غذایی، کهیر در شما پیدا شد، دیگر آن را نخورید. مثلا اگر شما مقداری توت فرنگی مصرف کردید و دچار کهیر شدید، باید از خوردن توت فرنگی اجتناب کنید. توت فرنگی حاوی موادی است که می‌تواند سبب ایجاد حساسیت پوستی به شکل کهیر شود .

لذا قبل از خوردن موادغذایی حساسیت‌زا از عدم حساسیت خودتان به آن‌ها مطمئن شوید، موادی مانند: گوجه‌فرنگی، بادمجان، بادام زمینی و انواع ادویه‌ها .حدود نیم ساعت پس از صرف این گونه غذاها، کهیر ظاهر می‌شود.

اگر کهیر قسمت زیادی از بدن شما را فراگرفته است، حمام جو دوسر مفید است

2- بعضی افراد نسبت به پوشیدن لباس‌های تنگ حساسیت دارند و کهیر می‌زنند. این گونه افراد باید از پوشیدن لباس‌های زیر تنگ و محکم بستن کمربند اجتناب کنند.

3- کهیر را نخارانید، زیرا خاراندن سبب بدتر شدن کهیر می‌شود. اگر خاراندن را در ساعاتی انجام می‌دهید که خواب هستید (یعنی غیرارادی) دستکش بپوشید و بعد بخوابید. می‌توانید نقاطی را که کهیر زده است، با پارچه تمیزی ببندید تا آن را نخارانید.

4- کمپرس سرد و مرطوب روی کهیر بگذارید. می‌توانید از شیر سرد استفاده کنید و نقاط کهیر زده را حدود 10 تا 15 دقیقه با پارچه آغشته به شیر سرد ببندید. همچنین می‌توانید مقداری یخ در پارچه‌ای تمیز قرارداده و آن را روی کهیر قرار دهید.

5- اگر کهیر قسمت زیادی از بدن شما را فراگرفته است، حمام جو دوسر مفید است. برای این کار باید 2 لیوان جوی دو سر پرک شده را در یک وان یا لگن پر از آب گرم بریزید و با دستتان آن را مخلوط کنید. 20 دقیقه در این آب قرار بگیرید تا خارش پوست برطرف شود.

6- از ژل آلوئه‌ورا برای تسکین و کاهش درد استفاده کنید .این ژل را می‌توانید از داروخانه تهیه کنید.

7- ویتامین C مصرف کنید تا به سیستم ایمنی خود برای غلبه بر این مشکل کمک کرده باشید.

8- علت ایجاد کهیر را بررسی کنید، آیا دارویی بوده؟ یا ماده غذایی خاصی؟ یا ماده شوینده‌ای؟ یا عطر؟ یا نیش حشرات؟ پس از کشف علت کهیر، از آن دوری کنید.

* هشدار

اگر به توصیه های بالا عمل کردید، ولی کهیر بهتر نشد، به پزشک متخصص مراجعه کنید تا با تجویز داروهای لازم، کهیر را در شما کاهش دهد یا درمان کند.

چطور از دست زگیل خلاص شویم؟

زگیل، برآمدگی کوچک پوستی است که بر اثر آلودگی به نوعی ویروس ایجاد می‌شود. به طور کلی زگیل انواع مختلفی دارد که شامل زگیل معمولی، زگیل پا، زگیل مسطح، زگیل تناسلی، زگیل نخی و زگیل قارچی است که بیشتر در کف دست‌ها، پاها، کناره ناخن، پشت دست و حتی داخل دهان دیده می‌شود.

معمولاً ماه‌ها یا سال‌ها طول می‌کشد تا زگیل به طور خود به خودی و بدون درمان برطرف شوند.

اگر شما حوصله ندارید تا منتظر بهبود خودبه‌خودی و طولانی‌مدت زگیل شوید، گام به گام با ما پیش روید تا در کوتاه‌ترین زمان، از دست زگیل‌های خود خلاص شوید .البته این روش‌ها برای بهبود زگیل‌های تناسلی نیست و تنها برای زگیل‌های پوستی کاربرد دارد.

1- همیشه زگیل خود را خشک و تمیز نگه دارید تا چروکیده شود و بیفتد. زگیل در محیط مرطوب و گرم رشد می‌کند.

چند بار در روز زگیل خود را با آب و صابون شستشو دهید. استفاده از صابون آنتی باکتریال کمکی به مشکل شما نمی‌کند، چون زگیل‌ها، عفونت ویروسی هستند و باکتریایی نیستند که با صابون آنتی باکتریال از بین بروند.

می‌توانید با برس نرمی به آرامی روی زگیل بکشید تا موقع شستشوی زگیل، بافت‌های خشنی که روی زگیل وجود دارد از بین برود

2- بعد از شستن زگیل، محل را با محلول پراکسیدهیدروژن (آب اکسیژنه) ضدعفونی کنید. آب اکسیژنه علاوه بر داشتن خاصیت ضدعفونی کنندگی، محلول قوی اکسیدکننده هم هست .

مطالعات نشان داده است که هرگاه پوست به آب اکسیژنه آغشته شود، گلبول‌های سفید که مسئول دفاع از بدن هستند، در محل حضور می‌یابند. تجمع گلبول‌های سفید سبب از بین رفتن ویروس‌ها می‌شود و از آنجایی که زگیل هم عفونت ویروسی است، اثر سریعی بر درمان زگیل خواهد داشت . البته باید گفت آب اکسیژنه رنگ پوست را می‌برد و به طور موقت، احساس سوختگی و سوزش در محل ایجاد می‌کند.

3- زگیل را با محلول اسید سالیسیلیک شستشو دهید و محل را بپوشانید. این کار را قبل از خواب انجام دهید.

محلول اسیدسالیسیلیک در بیشتر داروخانه‌ها وجود دارد. دستورالعمل بسته اسید سالیسیلیک را برای رفع زگیل انجام دهید. سپس با گاز استریل محکم محل را ببندید و این کار را قبل از خواب شب انجام دهید. در طول روز گاز استریل را باز کنید و این کار را چندین بار انجام دهید تا زگیل کنده شود.

البته بهتر است تحت نظر پزشک از این محلول اسیدی استفاده کنید تا عارضه ای برای شما نداشته باشد.

اگر مایلید که راه طبیعی‌تری را برای از بین بردن زگیل به کار گیرید، می‌توانید از سرکه سیب به جای اسیدسالیسیلیک استفاده کنید. هنگام استفاده از آن احتیاط کنید، چون استفاده از آن می‌تواند بسیار آزاردهنده و سوزش‌آور باشد.

لایه‌برداری پوست مفید است یا مضر؟

یکی از روش‌هایی که متخصصین پوست در درمان مشکلات زیبایی پوست به کار می‌برند، لایه‌برداری یا پیلینگ است که در بهبود وضعیت پوست از قبیل جوان‌سازی پوست، درمان جای جوش و لک پوستی استفاده می‌شود.

پیلینگ (peeling) همان لایه‌برداری از پوست است. در این روش، لایه سطحی و خشن شده‌ی پوست برداشته می‌شود.

متخصصان پوست به دلایل متفاوتی، لایه‌برداری را به بیماران‌شان پیشنهاد می‌کنند. بنابراین پزشک متخصص پوست باید تشخیص دهد که آیا انجام این کار، برای بهبود وضعیت پوست‌تان مفید است یا نه؟

از لایه‌برداری برای از بین بردن جای جوش‌ها، چروک‌های خفیف و منافذ باز پوست می‌توان استفاده کرد. برخی متخصصان پوست از لایه‌برداری برای از بین بردن لک صورت یا ملاسما استفاده می‌کنند. از پیلینگ برای برداشتن جای اسکار (مثل جای سالک، بخیه و سوختگی و...) از روی پوست نیز استفاده می‌شود.

لایه‌برداری پوست به سه گروه مختلف تقسیم می‌شود: لایه‌برداری مکانیکی، لایه‌برداری با لیزر و لایه‌برداری شیمیایی.

لایه‌برداری مکانیکی که شایع‌ترین فرم آن میکرودرم ابریژن است، با پاشیدن کریستال‌های اکسید آلومینیوم بر روی پوست و مکش مجدد آن صورت می‌گیرد که اثرات خوبی بر کیفیت پوست دارد. همچنین با تاثیری که بر نفوذ داروهای پوستی دارد، کمک مهمی در درمان لک صورت می‌کند. از طرفی با تحریک پوست، باعث بهبود ساخت کلاژن (پروتئین پوست) شده و در طولانی مدت در بهبود چین‌وچروک نیز موثر است.

در لایه‌برداری با لیزر، از خاصیت لیزر در درمان برخی بیماری‌های پوستی مثل اسکار، کک‌ومک، لک‌های قهوه‌ای که در صورت و دست بیشتر افراد مسن دیده می‌شود و همچنین جوانسازی پوست استفاده می‌شود.

لایه‌برداری شیمیایی بر حسب شدت به سه دسته تقسیم می‌شود:

1- سطحی

2- با عمق متوسط

3- عمیق

در لایه‌برداری سطحی، در اپیدرم یا لایه سطحی پوست تغییراتی ایجاد می‌شود و در پیلینگ‌های عمقی‌تر، عمق نفوذ دارو بیشتر می‌شود.

پیلینگ سطحی معمولا در درمان آکنه و التهاب و قرمزی ناشی از آن، چین‌وچروک سطحی، ضایعات پوستی اپیدرم مثل کراتوز ناشی از آفتاب و لک‌های ناشی از آفتاب در افراد مسن، ملاسما یا لک حاملگی و سایر اختلالات رنگدانه ای به کار می‌رود. تکرار این پیلینگ‌ها برای گرفتن نتیجه بهتر لازم است.

در پیلینگ‌های عمقی، در لایه سطحی پوست (اپیدرم) و درم تغییراتی ایجاد می‌شود. لایه‌برداری عمقی در بهبود اسکارهای (جای جوش) فرو رفته آکنه و جوان‌سازی پوست انجام می‌شود. البته در این نوع لایه‌برداری اگر بیمار به درستی انتخاب نشود، احتمال بروز عوارض وجود دارد. بروز اسکار، تغییرات رنگدانه‌ای پوست از جمله تیره شدن یا روشن شدن پوست خصوصا در افراد با پوست تیره، از جمله عوارضی است که در این نوع لایه‌برداری مشاهده می‌شود.

پس از پایان لایه‌برداری در طول یک دوره دو هفته‌ای باید از پوست مراقبت کرد. البته در لایه‌برداری عمقی مراقبت بیشتری لازم است

پس از پیلینگ سطحی پوست کمی قرمز می‌شود. پزشک معمولا برای شما وازلین یا پمادهای ترمیم کننده تجویز می‌کند.

در صورتی که لایه‌برداری عمیق‌تر باشد، بیمار 3 تا 5 روز تا بازسازی کامل لایه سطحی پوست، از مواد پوشاننده مانند کرم مرطوب کننده و یا آنتی بیوتیکی استفاده می‌کند تا 6 هفته پس از پیلینگ باید از تماس با نورخورشید خودداری کند و به دلیل این که در فصل تابستان، مواجهه با نور خورشید بیشتر و شدیدتر است، انجام پیلینگ‌های عمقی در این فصل توصیه نمی‌شود.

مواردی که می‌توان از لایه‌برداری استفاه کرد

- آکنه: جوش‌های سرسیاه و سرسفید، ضایعات التهابی و ضایعات کیستیک

- تغییرات رنگدانه‌ای پوست: کک‌ومک، لک های صورت و لکه‌های تیره ایجاد شده به دنبال ضایعات التهابی

- تغییرات ناشی از نورآفتاب: چین‌وچروک‌های ظریف و کراتوزهای آفتابی

- اصلاح اسکارهای ظریف

مواردی که نباید از لایه‌برداری استفاه کرد

- پوست‌های شدیدا حساس

- پوست تیره

- مصرف داروهایی که پوست را به نور حساس می‌کند مثل تتراسایکلین

- بروز تبخال مکرر

- درماتیت فعال صورت

- تماس شدید با نور افتاب

- وجود مشکلات روانی

- در بیماران با انتظارات غیر واقعی

- بیماران وسواسی

عوارض لایه‌برداری پوست

1- تیره شدن پوست : شایع‌ترین عارضه لایه‌برداری با تری کلرواستیک اسید، تیره شدن پوست پس از التهاب است که معمولا در اثر برخورد زودهنگام با نور آفتاب ایجاد می‌شود.

2- عفونت : خطر عفونت با ویروس تب‌خال، هر فردی را با هر نوع لایه‌برداری پوست تهدید می‌کند. لذا تمامی این افراد باید از دو روز قبل از لایه‌برداری، به مدت 7 روز تحت درمان پیشگیرانه با داروهای ضدویروس قرار بگیرند.

3- ایجاد جوشگاه: اگر چه این موضوع نادر است، اما ممکن است جوشگاه (اسکار) ناشی از لایه‌برداری با فنل رخ دهد که برای بیمار ناراحت‌کننده است. نواحی دور دهان به ویژه لب فوقانی و نواحی روی فک تحتانی شایع‌ترین محل بروز اسکار هستند. اسکار ممکن است در نتیجه مراقبت ناکافی از زخم پس از لایه‌برداری رخ دهد.

4- بی‌رنگ شدن پوست : ممکن است بیمارانی که تحت لایه‌برداری با فنل قرار می‌گیرند، دچار بی‌رنگ شدن پوست شوند. علت آن است که در این لایه‌برداری، ملانوسیت‌ها که مسئول ساختن رنگدانه‌های پوست هستند، قابلیت تولید رنگدانه (ملانین) را از دست می‌دهند و این موضوع موجب می‌شود که پوست نمای بی‌رنگ پیدا کند.