کیف و کفش مناسب دانش آموزان
" کولهپشتی نسبت به کیفهای دیگر برای استفاده دانشآموزان بهتر است. کولهپشتیهایی که بند بلندی دارند، سبب قوس کمر در دانشآموزان میشوند.
استفاده از کیفهایی که روی یک شانه انداخته میشود به دانشآموزان توصیه نمیشود. همچنین وزن کیف دانشآموز بستگی به توان و جسم او دارد و هر مقدار کیف دانشآموز سبکتر باشد، برای سلامتی او بهتر است.
دانشآموزان برای رفتن به مدرسه، از کفشهای پاشنه بلند یا دارای کف صاف استفاده نکنند.
ناهنجاریهایی که در ستونفقرات و اندام تحتانی بدن دانشآموزان وجود دارد، به صورت مادرزادی یا اکتسابی است. تحقیقات انجامشده درباره دانشآموزان نشان داده که درصد بالایی از میزان شیوع ناهنجاریهای قامتی آنها به صورت اکتسابی است که به مرور زمان ایجاد میشود.
عادات حرکتی نادرست از جمله عواملی است که بر ناهنجاریهای قامتی دانشآموزان تاثیر می گذارد. از جمله عوامل دیگری که در دراز مدت سبب ایجاد ناهنجاریهای قامتی در دانشآموزان میشود میتوان به استاندارد نبودن ارتفاع میز و بلند یا کوتاه بودن صندلی اشاره کرد.
مهمترین عامل به وجود آمدن ناهنجاریهای قامتی، نداشتن سابقه فعالیتهای ورزشی در افرادی است که معمولا از عادات حرکتی مناسبی برخوردار نیستند. تحقیقات انجام شده نشان داد که تکنیکها و تمرینات ورزشی نادرست در ورزشکاران نیز از دلایل به وجود آمدن ناهنجاری قامتی است.
لازم است ناهنجاریهای قامتی با توجه به عوامل به وجود آورنده و شدت ناهنجاری و اینکه در کدام قسمت از بدن ایجاد شده است، اصلاح شود.
ناهنجاریهای کف پا ، مادرزادی است، یعنی شخص به صورت مادرزادی، کف پای گود یا صاف دارد."
کفشهای چرم مصنوعی برای دانشآموزان نخرید
"دانشآموزان نباید از کفشهای چرم مصنوعی استفاده کنند، زیرا پا عرق میکند و هوا در کفش جریان ندارد. کفشهای دانشآموزان باید طوری باشد که در آن احساس راحتی کنند. همچنین بهتر است پنجه کفش باز باشد تا انگشتها روی هم فشار نیاورند. در صورتی که پنجه کفش مناسب نباشد، هم زیبایی انگشتهای پا از بین میرود و هم رشد پاها ناهماهنگ میشود. کفش باید 2 تا 3 سانتیمتر پاشنه داشته باشد، ولی کف پاشنه ی آن باید تخت باشد.
کفش ورزشی مناسب نیز برای دانشآموزان مفید است. بهترین نوع کفش، کفش چرمی است، زیرا دانشآموزان در آن احساس راحتی میکنند. کفش مناسب، نباید رنگ بدهد یا تنگ و گشاد باشد، زیرا در این حالات منجر به ناراحتی پا میشود.
دانشآموزان باید با کفش جوراب بپوشند و بهتر است جوراب سفید رنگ با جنس کتانی و نخی باشد، زیرا جورابهای نایلونی به دلیل اینکه از مواد شیمیایی تولید میشوند، از تنفس پا جلوگیری میکنند و مناسب نیستند."
کیف سنگین، ستون فقرات را کج میکند
"حرکات ورزشی که در اغلب مدارس انجام میشوند، استاندارد نیستند. این حرکات نقش موثری در تقویت عضلات دانشآموزان ندارند و همین امر سبب آسیب پذیری بیشتر قشر دانش آموز در برابر کیفهای سنگین میشود.
مناسبترین نوع کیف برای دانشآموزان، کیفهای دارای دسته و چرخ است که در صورت سنگینی کیف، آن را روی زمین حمل و جابه جا کنند.
رشد دانش آموزان در سنین نوجوانی سریع است، لذا برای جلوگیری از تنگی و آزار زودهنگام کفش دانشآموزان نوجوان، کفشی تهیه کنید که میان نوک کفش و نوک انگشتان یک سانتیمتر فاصله باشد.
پهنای مناسب کفش، نیم سانتیمتر بیشتر از پهنای پنجه پای دانش آموز است. دانش آموزان به منظور صحت انتخاب میتوانند دو جوراب نخی حولهای موسوم به جوراب ورزشی بپوشند و سپس کفش مورد نظر را امتحان کنند.
ضعف عضلات دانشآموزان سبب تشدید مضرات حمل کیف سنگین روی دوش آنان میشود و کجی ستون فقرات از مهمترین عوارض این امر است. افزایش گودی کمر، ایجاد قوز پشت ، گرفتگی عضلات و افتادگی و دردناکی گردن نیز از جمله عوارض شایع حمل کیف سنگین در دانش آموزان است.
نقش معلمان در سلامت دانش آموزان موثر است و معلمان باید با تدوین برنامه هفتگی مناسب، مانع سنگینی کیف دانش آموزان شوند."
وقتی به بازار کفش میروی، جدای از قیمتهایی که سر به فلک میزند، با مدلهایی روبرو میشوی که هوش را از سرت میپراند.
به سختی میتوانی کفشی پیدا کنی که پاهایت در آن راحت باشد و وقتی چنین کفشی را بعد از ساعتها جست و جو پیدا کنی، دیگر مجبوری با قیمت آن، هرچه باشد، کنار بیایی.
عجیب اینجاست که با تمام اینها مردم کوچه و خیابان را با کفشهای پاشنه آنچنانی میبینی که بدون هیچ احساس ناراحتی در حال قدم زدن هستند. البته نمی خواهیم منکر فواید کفشهای پاشنه بلند شویم، بالاخره همین پاشنهها میتواند قد کوتاه ما را چند سانتی متری بلندتر نشان دهد! اما حتی گاهی خانمهای بلندقد هم تنها بهخاطر پیروی از مد، چنین کفشهایی به پا میکنند.
جالب است بدانید آمار نشان داده در آمریکا 42 درصد از زنان اعتراف به پوشیدن کفشهایی کردهاند که در آن احساس راحتی نمیکنند؛ فقط چون از آن کفشها خوششان آمده. متاسفانه 73 درصد از این زنان مبتلا به یکی از آسیبهای وابسته به کفش بودهاند.
این مساله باعث شده کسانی که دغدغه سلامت مردم را دارند، درباره همین کفشها، بررسیهایی انجام دهند. جدید ترین این مطالعات که در ماه اخیر منتشر شد نشان میدهد بین پوشیدن کفش پاشنه بلند و بیماری اسکیزوفرنی در زنان ارتباط وجود دارد.
گروهی از دانشمندان از دانشگاه مالمو در سوئد در تحقیقات خود نشان دادند که اولین موارد بیماری اسکیزوفرنی در حدود هزار سال قبل و همزمان با اختراع کفش پاشنه بلند مشاهده شد.
در حقیقت اولین کفشهای با پاشنه بلند در بین النهرین (میان رودان) تولید شد و اولین کسانی که به این بیماری روحی روانی مبتلا شدند نیز در این زمان و دراین منطقه زندگی میکردند.
بر اساس گزارش روزنامه انگلیسی دیلی میل، در انگلستان از سال 1700 به بعد زنان کفش پاشنه بلند را کشف کردند و همزمان با این کشف موارد بیماران اسکیزوفرنی نیز در این کشور دیده شد. در آمریکای شمالی هم تا زمانی که بومیان این قاره از کفشهای پوستی صاف استفاده میکردند، هیچ مورد اسکیزوفرنی وجود نداشت اما از زمانی که کفش پاشنه بلند قدم به این سرزمین گذاشت، اسکیزوفرنی هم شکل گرفت.
این دانشمندان برای توضیح این ارتباط یک تئوری را مطرح کردند که بر اساس آن، حرکات پا با افزایش فعالیت سلولهای مغزی، گیرندههای انتهایی ترین قسمت بدن را تحریک میکنند. با بلند شدن پاشنهپا، گیرندهها کمتر تحریک شده و در تولید داخلی هورمون شادی آور دوپامین که در مغز ترشح میشود، تغییر ایجاد میکنند. کاهش سطح دوپامین نیز در بروز بیماری اسکیزوفرنی نقش کلیدی دارد.
اورژانسها شلوغ شده
برای خانمهایی که کفش پاشنه بلند میپوشند، خبرهای بد دیگری هم هست. یکی از پزشکان اورژانس در بیمارستان دانشگاهی ولز در کاردیف معتقد است آسیبها و صدماتی که در اثر این گونه کفشها برای زنان ایجاد میشود میتواند مشکلات طولانیمدت ایجاد کند.
دکتر ایوانز میگوید بهدلیل مد شدن کفشهای باپاشنه بسیار بلند، تعداد زنانی که در اثر این آسیبها در بیمارستان بستری میشوند افزایش پیدا کردهاست. این آسیبها از پیچ خوردگی مچ پا گرفته تا شکستگی و دررفتگی استخوان در بعضی موارد ممکن است صدمات جبران ناپذیری ایجاد کند. او معتقد است خانمها برای پیشگیری از چنین وقایعی باید کفشهایی بپوشند که پاشنه آن از 4 سانتی متر کمتر بوده و در ضمن پشت آن بسته بوده یا بند داشته باشد.
پهن بهتر از باریک
شاید باورتان نشود، اما واقعا در این زمینه تحقیقات جالبی صورت گرفته است. مثلا در مطالعهای که محققان تایوانی انجام دادهاند اثر بلندی پاشنه کفش بر احساس راحتی و عملکرد بیومکانیکی زنان در حین راه رفتن بررسی شده. این محققان متوجه شدند که با بلند شدن پاشنه، احساس ناراحتی این خانمها بیشتر میشود.
توجیه آنها هم این بود که در کفش پاشنه بلند، فشار پاشنه و قسمت میانی پا، به قسمت جلویی پا منتقل شده و نیروی عکس العمل زمین در جهت عمودی و قدامی-خلفی بیشتر میشود. جالب این جاست که با اضافه کردن بخشی به پاشنه بهطوری که پاشنه یکسره شده و به بخش جلویی متصل شود، این فشار در کفش پاشنه بلند کمتر شده و میتواند از ناراحتی آن کم کند.
یکی از مشکلاتی که پاشنههای بلند میتواند ایجاد کند، درد در انگشتان پاست. تنگ بودن جلوی کفش هم ممکن است این درد را ایجاد کند، اما بلند بودن پاشنه هم مزید بر علت شده و به جای اینکه فشار به کل کف پا توزیع شود، فقط به قسمت جلوی پا وارد شده و با افزایش فشار به این قسمت از پا، درد هم بیشتر میشود.
حتی ممکن است این فشارها باعث ترک خوردگی و شکستگیهای ریزی در استخوانهای جلوی پا شود. البته این مشکلات یک شبه ایجاد نمیشوند، بلکه با گذشت زمان کمکم خود را نشان میدهند.
انتخاب کوله پشتی مدرسه
بسیاری از کودکان هنگام شروع فصل مدرسه علاوه بر قلم، کاغذ و دفتر به کیفپشتی نیاز دارند.
این اصول ایمنی را هنگام انتخاب کیف پشتی رعایت کنید:
به دنبال کیفهایی باشید که حمایت، راحتی و ایمنی بهتری را ارائه کند.
کوله پشتی را انتخاب کنید که در پشت آن بالشتکهایی برای کاهش فشار کیف وجود داشته باشد.
به دنبال کیف پشتی باشید که کمربندهای آن دور کمر و قفسه سینه میپیچد و به این ترتیب وزن محتویات کیف به صورت متعادلتری پخش میشود.
کیفی که دارای چند محفظه است، بهتر است، زیرا به گسترش یکنواخت وزن وسایل مدرسه کمک میکند.
کیفی را انتخاب کنید که از مواد بازتابدهنده نور (رنگ های شب نما) ساخته شده باشد تا به این ترتیب کودکتان در صورتی که در تاریکی را میرود، آسانتر دیده شود.
پوشیدن کفش پاشنه بلند، شلوار جین سنگ شوی و یا دمپایی لاانگشتی با نگینهای زیبا، مورد پسند خیلی از خانم ها است ولی آیا این مدل های دوست داشتنی برای سلامت ما خطری ندارند؟ بد نیست نظر پزشکان را درباره این 5 مدل پوشش که هر از گاهی مد می شوند، با هم مرور کنیم.
شلوار جین تنگ می تواند باعث عفونت مثانه بانوان شود. همیشه در اطراف مقعد باکتری هایی وجود دارند؛ این باکتری ها می توانند در اثر اصطکاک لباس به طرف واژن حرکت کنند و چون مجرای ادراری در بانوان کوتاه است، خیلی سریع باعث عفونت ادراری می شوند که نشانه آن خارش و تکرر ادرار است.
از طرف دیگر محققان دانشگاه پورتلند می گویند چون در این لباس ها امکان تبادل هوا وجود ندارد، شانس رشد قارچ ها نیز افزایش می یابد. آن جا محیطی تاریک، مرطوب برای رشد سریع قارچ ها در کشاله ران است که خودشان را با خارش و سرخی نشان می دهند.
پزشکان می گویند گرچه بانوان دوست دارند همیشه با پوشیدن کفش پاشنه بلند، قد بلندتر به نظر برسند ولی این پوشیدن مداوم، آغازگر مشکلات زنجیرهای طولانی مدت برای آن ها است. پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند باعث انقباض تاندون آشیل می شود. آسیب تاندون آشیل می تواند باعث مشکلات شدید راه رفتن شود.
از سوی دیگر عدم تعادل هنگام راه رفتن با این کفش ها شانس سقوط و زمین خوردن و آسیب لگن را در بانوان افزایش می دهد. همچنین کفش پاشنه بلند فشار زیادی را بر کمر بانوان وارد می کند که باعث کمردردهای شدید در طولانی مدت خواهد شد.
دمپایی لاانگشتی نگین دار و بندی شاید شیک باشد ولی به دلیل عدم حمایت کفش از ساق پا می تواند خطرآفرین باشد. این دمپایی ها معمولا قوس کافی در کف شان ندارند که می تواند باعث خار پاشنه پا شود که درمان آن جراحی است. از سوی دیگر این دمپایی ها هیچ محافظتی از پا در برابر اشیای تیز موجود در محیط ندارند.
چکمه های صاف و مشکلات زانو و کمر:
در بازار چکمه های پاییزی و زمستانی وجود دارد که کف آن ها صاف و فاقد هرگونه انحنای مطابق با کف پا است. این کفش ها باعث کمردرد و فرسایش زانو می شوند. هنگام خریدن این چکمه های خزدار حتما دقت کنید که خز این کفش ها به زانوی شما فشار نیاورد و از طرف دیگر حتما در کف ضخیم این کفش ها انحنای کف پای شما رعایت شده باشد.
گرچه مُد است که کفش های پاشنه بلند ورنی را با کیف دستی بزرگ ست کنید ولی کیف دستی های بزرگ و سنگین هم برای بانوان مشکل آفرین هستند. پزشکان می گویند حمل کیف دستی های بزرگ و سنگین باعث کمردرد می شود. بهتر است اگر چنین کیف دستی دارید، هر چند ساعت آن را از این شانه تان روی آن یکی بیندازید تا فشار روی یکی نباشد. حمل طولانی این وسایل باعث درد عضلانی می شود چون وقتی شما کیف سنگینی را روی یک شانه خودتان بیندازید، عضلات طرف دیگر بدن شما برای مستقیم نگه داشتن بدن تان کشیده می شوند. بهترین روش حمل کیف دستی انداختن آن به صورت کج است، به طوری که بند آن روی یک شانه و خودش در طرف دیگرتان باشد.
به هر دلیل این روزها در میان خانم ها و نیز آقایان، پوشیدن کفش هایی که نوک باریک دارند، مد شده است. کفش هایی که در کوچه و خیابان پای خیلی ها می بینید اولین چیزی که به خاطر می آورد این است که پای بیچاره این همه فشار را چگونه تحمل می کند؟
استدلال برخی افرادی که از این گونه کفش ها استفاده می کنند این است که پس این همه آدم چگونه این کفش ها را می پوشند و بیمار نمی شوند، در حالی که اگر از خود این افراد بپرسید خاطرات تلخ زیادی برای گفتن دارند. مثلا یکی از این خاطرات چنین است: "تازه از این کفش های نوک باریک مد شده بود. من هم رفتم و یکی از آن ها را خریدم و تمام روز پوشیدم و پز دادم. فردای آن روز وقتی خواستم دوباره کفشم را بپوشم، متوجه درد شدیدی در شستم شدم. اول خیلی به آن اعتنا نکردم ولی دیدم قابل تحمل نیست. انگشتم را که نگاه کردم دیدم قرمز شده و مجبور شدم با دمپایی نزد دکتر بروم. دکتر گفت ناخنت داخل گوشت انگشت فرو رفته و باید آن را بیرون بیاورم."
فرو رفتن ناخن به داخل گوشت، یکی از عوارض پوشیدن کفش های تنگ و نوک باریک و ضایعه شایعی است که بیشتر برای شست پا پیش می آید. در این بیماری به دلیل فشار فیزیکی، معمولا بافت حاشیه ناخن شست پا به سمت ناخن فشرده می شود و در نهایت ناخن به داخل بافت کناری فرو می رود. این عارضه معمولا دردناک است و کمکم عفونت هم به آن اضافه می شود. برای پیشگیری از این عارضه باید ناخنها را به طرز درستی کوتاه کرد و کفش تنگ و نوک باریک نپوشید.
فرو رفتن ناخن به گوشت تنها عارضه دردناک کفش های نوک باریک نیست و بسیاری از کسانی که به پوشیدن این کفشهای خطرناک عادت دارند، دچار عارضه ای می شوند که به مراتب پُر دردسرتر از قبلی است. این عارضه که در واقع انحراف دایمی انگشت شست پا به سمت انگشت دوم است "هالوکس والگوس" نام دارد. گفته می شود، اصلا شیوع این بیماری با ظهور کفش در جوامع بشری آغاز شده است.
نتایج مطالعات دانشمندان عربستان سعودی حاکی است، هیچ هالوکس والگوسی در میان زنان وجود ندارد که بر اثر پوشیدن کفش نوک باریک ایجاد نشده باشد. به عبارتی صد درصد زنان دچار این بیماری در این کشور کفش های نوک باریک می پوشند. البته شاید بگویید مگر چند نفر از کسانی که کفش نوک باریک می پوشند، دچار هالوکس والگوس می شوند که این همه در باره آن سر و صدا به پا شده است؟
"حدود 81 درصد کسانی که مدت طولانی کفش نوک باریک می پوشند، درنهایت دچار هالوکس والگوس می شوند."
غیر از دو عارضه فوق، کفش های نوک باریک عوارض متعدد دیگری نیز به همراه دارند که از آن میان می توان به پینه، میخچه و کج شدن و خمیدگی انگشتان اشاره کرد. درنهایت می توان به جرات گفت پوشیدن کفش های نوک باریک، صرف نظر از مد بودن شان اصلا به صلاح پاهای شما نیست.
فصل پاییز و زمستان که می رسد، باید کمی ساق کفش ها بلندتر باشد و حداقل مچ پا را بگیرد. اگر این کفش ها رویه چرم داشته باشند، بهتر است چون دوام بیشتری دارند.
پاییز یادآور شروع سرما، برگ های زرد درختان و از همه مهم تر شروع مدارس است، حتی اگر در سن مدرسه نباشیم، اطرافمان این جنب وجوش جدید برای شروع یک فصل دیگر از زندگی را حس می کنیم و یاد دوران مدرسه خودمان و وسایل نویی که با عشق می خریدیم، می افتیم.
یکی از این وسایل مدرسه، پوشاک پا یعنی کفش است که در این مطلب سعی شده چند مدل راحت و مناسب از آن پیشنهاد شود.
1- کفش کتانی؛ انتخابی مناسب
کفش کتانی مطمئنا انتخاب مناسب تری برای مدرسه رفتن است. جنس های مختلف کتانی از چرمی گرفته تا کتان در بازار و فروشگاه ها وجود دارند. این مدل کتانی که برای شما انتخاب کرده ایم، به دلیل ساق داربودن، محافظ خوبی برای مچ پاهای فرزندتان است. به خصوص در زنگ ورزش که احتمالا فعالیت بیشتری دارد. پیداکردن کتانی بدون بند کار چندان راحتی نیست و شاید یکی از ایرادهای کتانی ها بند آنها باشد. راستی اگر کمی هزینه کنید و کتانی دوردوز بخرید، فرزندتان مدت های زیادی می تواند از کفشش استفاده کند.
2- کفش چرم؛ ضدعرق
یک کفش ساده با جنس چرم که پای دخترتان در آن عرق نکند، انتخاب مناسبی برای روزهای مدرسه او است. البته روی این کفش باز است و برای فصل های سرد مناسب نیست. زیره این کفش های چرم بسیار راحت است و البته چون بند ندارد و چسبی است، برای دخترهای تنبل تر مناسب تر است.
3- کفش خوش رنگ و بی بو
دخترها به پوشیدن کفش های رنگی علاقه بیشتری دارند. این کفش قرمز شاید به نظرتان چندان مناسب رفتن به مدرسه نباشد، اما زیره مناسب آن و لژی که دارد، آن را به گزینه ای مناسب برای انتخاب تبدیل می کند.
4- چکمه ها و دوامشان
فصل پاییز و زمستان که می رسد، باید کمی ساق کفش ها بلندتر باشد و حداقل مچ پا را بگیرد. اگر مثل این مدل بوت دخترانه تا زانو را هم بگیرد، چه بهتر. اگر این چکمه ها رویه چرم داشته باشند، بهتر است چون دوام بیشتری دارند، اما ترکیب های جیر و نبوک هم که در بازار وجود دارد، واکس مخصوص دارند و برای تمیز کردنشان نگرانی ای ندارید.
نکته ای که در مورد خرید چکمه برای کودکتان باید در نظر بگیرید این است که این چکمه ها مدل های مختلفی دارند؛ بنددار، زیپ دار یا ترکیبی از هر دو یا هیچ کدام. ما مدلی را به شما پیشنهاد می کنیم که هیچ کدام از اینها را نداشته باشد، چون برای فرزندتان راحت تر است و احتمال خراب شدنش کمتر.
5- بی حوصله ها و کتانی چسب دار
اولین و در دسترس ترین مدلی که برای پسربچه ها مناسب به نظر می رسد، یک کتانی چسب دار است. بیشتر آنها حوصله بستن بند کفش ندارند. در خرید کتانی به کف آن دقت کنید که کمی لژ داشته باشد تا به کمر فرزندتان فشار نیاید. پسربچه ها از داشتن آرم و طرح روی کفش هایشان لذت می برند. البته بعضی از آنها هم از اینکه کفش راحت و کم دردسری داشته باشند بیشتر استقبال می کنند. پس پیشنهاد ما یک کفش مشکی دو چسبه با لژ مناسب و البته چرم است که مقاومت بیشتری داشته باشد. مزیت کفشی که دو تا چسب دارد این است که بیشتر مچ پای کودک را می گیرد و در واقع در پایش ثابت تر می ماند، اما عمر کفش چسبی به چسبش است، پس به کودکتان بگویید مدام با چسب آن بازی نکند.
6- ساق دارهای پاییزی
ساق دارهای پسرانه و دخترانه چندان تفاوتی با هم ندارند، اما لژ کتانی های پسرانه کمی بیشتر است و شاید تنوع بیشتری هم داشته باشد و به هر حال گزینه مناسب تری برای پسربچه هاست؛ البته پسربچه هایی که از بند فراری نباشند! ساق دار بی بند زیپ دار، مورد نادری است. کتانی های ساق دار تا قبل از آمدن باران و برف برای پاهای پسرتان مناسب هستند.
7- کیکرز؛ قدیمی و مناسب
کفش کیکرز ساق دار چرم یک مدل بسیار قدیمی است، اما هنوز که هنوز است در بازار می توانید آنها را پیدا کنید. لژهای کف کفش و رویه چرم آن بهترین انتخاب برای روزهای سرد سال است. اگر پسرتان مشکل پسند است؛ مدل دیگری به شما پیشنهاد می کنیم؛ ساق دار چرمی که کمی از مدل قبلی شیک تر است. حسن این کفش این است که کاملا مچ پا را می پوشاند، در نتیجه اگر اتفاقا در مدرسه بیفتد، مچ پایش در امان می ماند.
8- کتانی برای فوتبالیست ها
کتانی ها (به جز کتانی های چرم) به راحتی شسته می شوند. پس هر چقدر پسرتان فوتبال بازی کند و آن را کثیف کند جای نگرانی ندارد. مزیت دیگر آنها، سبک بودنشان است و البته به خاطر اینکه خنک هستند، انتخاب خوبی برای پاییز به شمار می روند، اما برای فصل زمستان باید به فکر کفش دیگری باشید.
9- بنددار ساده؛ دوستدار پا
کفش های بنددار ساده که چندان دخترانه و پسرانه ندارند، بیشتر از جنس چرم هستند و رویه باریکی دارند. بندهای آنها باریک تر است و دوردوز هستند، در نتیجه مقاومت زیادی دارند و بیشترشان زیره های طبی دارند. در نتیجه اگر فرزندتان ساعت ها هم پاهایش داخل آن باشد اذیت نمی شود. این مدل آخر به مشکل پسندها پیشنهاد می شود.
ادامه مطلب ...
شایعترین آسیبدیدگیها ناشی از چرخاندن قوزک به طرف بیرون پا است. این چرخیدگی میتواند فشار زیادی بر رباطهای نگهدارنده قوزک وارد کرده و باعث پیچخوردگی مچ پا شود، یا ممکن است ماهیچهای را پاره کرده یا استخوانی را بشکند.
هر کدام از این آسیب دیدگیها میتوانند ورم زیاد، تغییر رنگ و کاهش حرکت را همراه با درد شدید ایجاد کند.
چرخیدگی تنها آسیبرسان قوزک پا نیست. کار کشیدن بیش از حد از آن - مثل راه رفتن، ایستادن و بالا رفتن زیاد و نیز زیاد خم کردن قوزک - میتواند به التهاب تاندون هایی منجر شود که ماهیچهها را به استخوانهای قوزک و ساق وصل میکنند.
یکی از نواحی مستعد آسیب، تاندون آشیل است که از پاشنه پا تا پشت قوزک امتداد دارد. تاندون آشیل به آسانی کشیدگی پیدا کرده یا پاره میشود، مخصوصاً اگر به اندازه کافی انعطافپذیر نباشد.
کار کشیدن زیاد هم میتواند باعث التهاب کیسه زلالی (کیسه پر از مایعی در پشت پاشنه که مثل یک بالشتک محافظ است) گردد.
قوزک از راههای دیگری هم آزرده میشود. کفش گشاد یا تنگ ممکن است باعث درد قوزک در هنگام چرخاندن پا یا در اثر تماس با سطح سفت کفش شود. پوشیدن کفش نامناسب برای کاری که انجام میدهید نیز فشار زیادی بر مفصل مچ پا وارد میکند.
تیزی استخوان، قطعات جدا شده استخوان یا غضروف، التهاب شبه روماتیسمی مفاصل، و نقص گردش خون و آسیب عصب نیز دیگر آزاردهندگان قوزک پا هستند.
درمان درد قوزک پا
درد قوزک چیزی نیست که سرسری گرفته شود. اگر بعد از آسیبدیدگی درمان مناسب انجام نشود، یا در درمان تأخیر شود، ممکن است گرفتاریهای مختلفی بروز کند. در اینجا پیشنهادهایی برای تسکین درد ارائه میگردد.
اصول چهارگانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن و بالا گرفتن قوزک از اولین کارهای بعد از آسیبدیدگی قوزک و درد آن است.
استراحت لازم است، چون از تحریک قوزک آزرده ممانعت میکند. استراحت در بستر بهتر است، و اگر ناچار به حرکت هستید، از عصا یا چوب زیر بغل استفاده کنید. گذاشتن یخ بر روی آن، چند بار در روز و هر بار بهمدت 15 دقیقه، با بیحس کردن انتهاهای اعصاب و انقباض مویرگها برای جلوگیری از خونریزی بیشتر، التهاب دردناک قوزک را کاهش میدهد.
قوزک را با باند کشسان یا با استفاده از پابند مخصوص بیحرکت کردن آن ثابت کنید. قوزک را با گذاشتن یک بالش در زیر آن بالا نگه دارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود. اصول چهارگانه را بهمدت سه تا پنج روز رعایت کنید.
از مسکن استفاده کنید. آسپیرین، ایبوپروفن، و استامینوفن میتوانند درد قوزک آزرده را کاهش دهند.
پاشنه را بلند کنید. میتوانید با گذاشتن یک بالشتک در داخل کفش یا بلند کردن پاشنه کفش، درد کشیدگی تاندون آشیل را کاهش دهید. یک تا یک و نیم سانتیمتر کافی است. بالشتک را از داروخانه تهیه کنید.
پیشگیری از آسیب قوزک پا با پوشیدن درست کفش
اگر قوزک پایتان زیاد آسیب میبیند، باید در مورد کفشهایتان دقت زیاد به خرج دهید.
کفش مناسب بپوشید. همیشه کفش مناسب با کاری را که انجام میدهید بپوشید، مثلاً در ورزش، کفش مخصوص آن و در هر شغلی کفش مناسب آن شغل را بهپا کنید.
کفی در کفش بگذارید. کف هر کفشی باید قوس متناسب با کف پا را داشته باشد تا از چرخیدگی پا به طرف داخل جلوگیری کند. این امر مخصوصاً در مورد اشخاصی که کف پای صاف دارند مهم است. بیشتر کفشهای خوب و دارای کیفیت بالا این قوس را دارند، در حالی که کف کفشهای ارزان قیمت، صندلها، و دمپاییها صاف هستند. شما میتوانید کفی مناسب پایتان را تهیه کره و در کفشتان بگذارید.
زیر پا را نرم کنید. اگر تمام روز را سر پا هستید، با خریدن بالشتکهای زیرپایی از داروخانهها، بیشتر فشار ناشی از راه رفتن بر روی سطح سفت را به آن منتقل کنید.
کفشهای کهنه را کنار بگذارید. کفشها بهتدریجی نرمی و قوس کف خود را از دست میدهند. بیشتر مردم کفشهایشان را بهمدت دو یا سه سال بهطور مداوم میپوشند که زمان زیادی برای عمر یک کفش است. نرمی و قوس کف هر کفشی، عمر شش تا هشت ماهه دارد.
اگر گرفتار نقرس هستید، خیلی کارها برای جلوگیری از درد قوزک میتوانید انجام دهید.
برنامه غذایی خود را تغییر دهید. غذاهای پر از پورین مثل لبنیات، قلوه، جگر، ساردین و آجیل میتوانند سطح اسید اوریک خون را بالا برده و باعث حمله نقرس شوند. خودداری از خوردن این مواد از حمله نقرس جلوگیری میکند. الکل نیز مضر است، چون تولید اسید اوریک را در بدن افزایش میدهد. نوشیدن آب زیاد مفید است، چون به دفع اسید اوریک از بدن کمک میکند.
وزن خود را کم کنید. داشتن اضافه وزن، فشار زیادی بر روی قوزک وارد میکند. وزن زیاد در افراد مبتلا به نقرس شایع است.
از مسکنهای ضدالتهاب استفاده کنید. دردهای شدید نقرسی و التهاب مفصلی را میتوان زیر نظر پزشک با داروهای خوراکی مثل ایندوسین، ناپروسین، و کولشیسین کنترل کرد. در موارد شدیدتر از تزریق داروهای استروئیدی مثل کورتیزون استفاده میشود.
چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- قوزک پا آسیبدیده است و بهقدری درد میکند که هنوز بعد از 24 ساعت نمیتوان روی آن تکیه کرد.
- درد ربطی به آسیبدیدن قوزک ندارد و بیش از چهار روز طول کشیده است.
- اگر بعد از آسیبدیدگی، علاوه بر درد، قوزک ورم دارد، یا کبود شده است، یا تب دارید، یا احساس میکنید قوزک حالت طبیعی ندارد، فورا به پزشک مراجعه کنید.
درد مزمن قوزک پا ممکن است بیش از یک رگ به رگ شدن باشد
رگ به رگ شدن قوزک پا یک آسیب شایع بعد از زمین خوردن است. تقریبا 40 درصد کسانی که از رگ به رگ شدن قوزک رنج می برند، درد مزمن قوزک را تجربه خواهند کرد، حتی بعد از درمان در آغاز آسیب دیدگی.
آسیب تاندون خارجی قوزک پا می تواند دلیل احتمالی برای درد مزمن باشد. در برخی موارد که این شرایط چشم پوشی شده یا معالجه نشده، درد را طولانی تر می کند.
تاندون خارجی، پشت بخش بیرونی استخوان قوزک قرار گرفته است (که به آن استخوان نازک نی گفته می شود).
تاندون ها به پا و قوزک کمک می کنند تا پابرجا باشند.
آسیب تاندون ها می تواند شامل ورم در اطراف تاندون باشد. در بیشتر موارد، تاندون های خارجی واقعا پاره می شود، یا پشت استخوان نازک نی ورم می کند. این به علت رباط هاست که تاندون ها را با هم نگه می دارد یا کشیده و یا پاره می کند.
- درد قوزک که به معالجه پاسخ نمی دهد
- ورم اطراف لبه بیرونی قوزک
- درد در استخوان قوزک
- درد که از قوزک به تمام پا منتقل می شود.
تشخیص آسیب تاندون خارجی
یک تشخیص مناسب به منظور درمان درست آسیب های تاندون خارجی ضروری است و به تسکین درد کمک می کند.
برای شناسایی و تشخیص آسیب تاندون خارجی، استفاده از MRI یا فراصوت می تواند مفید باشد.
درمان آسیب تاندون خارجی
- استراحت، یخ و بالا نگه داشتن
- از کار باز داشتن قوزک با گچ گرفتن آن
- فیزیوتراپی
خیلی از آسیب های جدی تاندون خارجی مانند پارگی یا جداشدگی، نیاز به جراحی خواهد داشت.
اگر شما درد قوزک پا دارید و بهبود نمی یابد، آن را نادیده نگیرید. آن را با پزشکی که در زمینه آسیب های پا و قوزک تجربه دارد در میان بگذارید.
ادامه مطلب ...خار پاشنه پا عبارت است از به وجود آمدن یک زائده استخوانی در پاشنه پا که باعث درد و مشکل در راه رفتن می شود.
گاهی علامتی ندارد.
درد در کف پاشنه پا به صورت خود به خودی یا در اثر فشار آوردن
وارد آمدن استرس یا آسیب به بافت پاشنه پا که منجر به التهاب و استخوانی شدن رباطهای کف پا می شود.
دویدن
این حالت کمتر در اثر راه رفتن زیاد به وجود می آید.
ایستادن به مدت طولانی
چاقی
- از انجام فعالیت هایی که در زمان ابتلا به این بیماری باعث وارد آمدن فشار مداوم به پا می شوند، خودداری کنید.
- کفشی بپوشید که در قسمت پاشنه، یک بالشتک پلاستیکی یا نمدی داشته باشد.
معمولاً با درمان محافظه کارانه قابل معالجه است. اگر درمان محافظه کارانه موفقیت آمیز نبود، خار پاشنه را غالباً می توان با جراحی معالجه کرد.
به وجود آمدن مشکلاتی در قسمت پایین کمر یا زانو به دلیل لنگیدن مداوم
- یک کفی مناسب در کفش خود بگذارید تا فشار روی پاشنه کم شود.
- از وسیله مناسب حفظ قوس کف پا یا قالب مناسب کف پایتان استفاده کنید.
- در مواردی که درد حاد وجود دارد، روی ناحیه دردناک، کمپرس سرد یا کیسه یخ 4-3 بار در روز هر بار به مدت 15-10 دقیقه بگذارید.
- ندرتاً جراحی برای در آوردن خار پاشنه
برای برطرف کردن درد خفیف، می توان از داروهایی مثل استامینوفن یا آسپیرین استفاده کرد.
تزریق استرویید به درون ناحیه ملتهب برای کاهش التهاب
هر چقدر که می توانید روی پاشنه پا فشار نیاورید، خصوصاً در اوایل درمان
رژیم خاصی توصیه نمی شود، مگر این که اضافه وزن داشته باشید. در این صورت، باید وزن خود را کم کنید تا از فشار وارده به کف پا کم شود.
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علائم خار پاشنه را دارید.
اگر علی رغم درمان، درد یا ناتوانی ادامه یابد.
درد و سوزش پاها مشکلی شایع در بین مردم است، ولی در افراد بالای 65 سال در مقایسه با دیگران بیشتر مشاهده میشود.
سوزش پا از تحریکپذیری مختصر تا درد شدید متغیر است. عواملی که امکان دارد در ایجاد این مشکل دخیل باشند شامل: مواد تحریککننده، کفشهای نامناسب و برخی عفونتهای قارچی پاهاست.
علت دقیق سوزش پا را اغلب به سختی میتوان مشخص کرد.
اگر یک اختلال خونی یا عصبی عامل ایجاد مشکل باشد، شما احتمالا احساس سوزن سوزن شدن پاها، ضعف یا تغییر در احساس پایتان، تهوع، اسهال، از دست دادن توانایی کنترل ادرار و مدفوع یا ناتوانی جنسی نیز خواهید داشت.
آسیب به اعصاب محیطی یا همان نوروپاتی میتواند موجب سوزش یا گزگز دایمی شود. نوروپاتی محیطی علل متعددی دارد که شامل اختلالات ارثی، دیابت، سوءتغذیه، عوارض دارویی ، نارسایی کلیه و بیماری کبدی است.
- مراقبت شخصی ممکن است به بهتر شدن نشانههای این اختلال کمک کند.
- جورابهایی را بپوشید که از مواد مصنوعی نظیر اکریلیک یا پلیپروپیلین ساخته شدهاند.
- کفشهایی را بپوشید که از مواد طبیعی که اجازه تنفس به پا میدهند، ساخته شدهاند.
- فعالیتهایی را که موجب بدتر شدن وضعیتتان میشود، نظیر ایستادن طولانی در یک محل ثابت را کاهش دهید یا قطع نمایید.
- پایتان را در لگن آب خنک به مدت 15 دقیقه و دو بار در روز خنک کنید، یا اینکه پایتان را با آب خنک خیس کنید و سپس با آب داغ خیس کنید، روشی که تحت عنوان "خیساندن دوگانه پا" نامیده میشود.