ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
بهار که از راه میرسد، بعضی از بیماریها شیوع بیشتری پیدا میکند. آبله مرغان هم یکی از این بیماریهاست که اواخر زمستان و اوایل بهار بیشتر شاهد بروز آن هستیم.
اگر کودک شما هم این روزها بیحال است و دانههای قرمز رنگی روی پوستش ظاهر شده، ممکن است آبله مرغان گرفته باشد؛ البته نگران نباشید، چون در اغلب موارد آبله مرغان بیماری خطرناکی نیست، اما در شرایطی خاص نیاز به رسیدگیهای بیشتر و دقیقتری دارد که حتما باید با پزشک مشورت کنید.
آبله مرغان یکی از بیماریهای پوستی ویروسی است که با علائمی شبیه سرماخوردگی و ایجاد ضایعات تاولی خارشدار نمایان میشود.
آبله مرغان از بیماریهای شایع دوران کودکی است و معمولا اواخر زمستان و اوایل بهار شیوع بیشتری پیدا میکند.
ویروس این بیماری از فردی به فرد دیگر و از طریق تنفس و تماس انتقال مییابد و معمولا 2 تا 3 هفته پس از تماس کودک با ویروس، علائم بیماری خود را نشان میدهد.
هنگامی که کودک به آبله مرغان مبتلا میشود، معمولا یک تا دو روز قبل از شروع ضایعات پوستی، احساس کسالت میکند؛ البته در این هنگام ممکن است علائمی مانند تب مختصر، گلودرد، دل درد یا سردرد هم داشته باشد.
ضایعات پوستی نیز به مرور زمان نمایان میشوند. این ضایعات ابتدا به صورت لکههای کوچک قرمز رنگ است و به تدریج برجستهتر شده و به دانههای آبداری شبیه تاول تبدیل میشود.
آبله مرغان جزو بیماریهای بسیار مسری است و کودکان مبتلا باید از افراد مستعد ابتلا جدا شوند. همچنین باید بدانید ویروس این بیماری از حدود دو روز قبل از بروز ضایعات پوستی تا زمانی که تمام ضایعات کاملا خشک شوند، قابل انتقال به دیگران است.
زمان سرایت بیماری به طور متوسط حدود یک هفته است و به همین دلیل بیمار در این مدت باید از تماس با افراد مستعد دوری کند و مجاز به حضور در مدرسه نیست.
کودکی؛ بهترین دوران ابتلا به آبله مرغان
قدیمیترها میگفتند بهتر است بچهها زودتر آبله مرغان بگیرند؛ آنها تصور میکردند اگر کودکان در سنین پایینتر به این بیماری مبتلا شوند، مشکلات کمتری برایشان پیش میآید.
افراد بزرگسال در صورتی که واکسن این بیماری را نزنند و در صورتی که در کودکی به این بیماری مبتلا نشده باشند، شانس ابتلا را دارند؛ البته علائم بیماری در بزرگسالی شدیدتر است و میتواند خطرناک باشد.
در اغلب مواقع، آبله مرغان در کودکی بیماری خفیف و خود محدود شونده است که بدون ایجاد هیچ عارضهای بهبود مییابد. البته این امر، یک قانون نیست و حتی در زمان کودکی نیز این بیماری میتواند با عوارض و خطراتی همراه شود.
برای درمان چه کنیم؟
با توجه به اینکه آبله مرغان بیماری شایع و به نسبت بیدردسری است، خانوادهها کمتر به فکر درمان آن هستند؛ اما آیا واقعا نباید هنگام مواجهه با این بیماری به پزشک مراجعه کرد؟
چون در اغلب مواقع این بیماری در کودکان سالم، خود محدود شونده است و بدون هیچ عارضه خطرناکی بهبود مییابد، پزشک درمان اختصاصی ضد ویروس را برای چنین بیمارانی تجویز نمیکند، ولی در موارد خاصی مراجعه به پزشک ضروری است.
افراد بالای 12 سال، بیماران مبتلا به نقص ایمنی مادرزادی یا بیماریهای نقص ایمنی اکتسابی مانند ایدز، بیمارانی که داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی مصرف میکنند، کسانی که سابقه بیماریهای مزمن پوستی مثل اگزما دارند، مبتلایان به آسم که تحت درمان با داروهای استنشاقی یا خوراکی از نوع کورتیکواستروئید هستند، یا بیمارانی که به صورت درازمدت از آسپیرین استفاده میکنند، همچنین بیماران مبتلا به انواع سرطان، در صورت ابتلا به آبله مرغان حتما باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنند.
در این بیماری به دلیل عوارض احتمالی نباید از داروهایی مانند آسپیرین و بروفن استفاده کنید. همچنین بهتر است مایعات بیشتری به کودک بدهید.
کودک نیز باید از خاراندن ضایعات پرهیز کند، چون علاوه بر اینکه این کار باعث اضافه شدن عفونتهای ثانویه باکتریال به ضایعات پوستی آبله مرغان میشود، با ایجاد اسکار یا جوشگاه نیز از نظر زیبایی دردسرساز خواهد شد.
خارش آزاردهنده را با حمام روزانه کم کنید
حمام روزانه و کمپرس آب ولرم ضایعات پوستی، چند مرتبه در روز میتواند در بهبود خارش موثر باشد. همچنین میتوانید از پزشک نیز درخواست کنید تا با تجویز داروهای ضدخارش، وضعیت را بهبود بخشد. برای جلوگیری از خاراندن پوست نیز از دستکشهای نخی کمک بگیرید و ناخنهای کودک را کوتاه کنید تا از بروز عفونتهای ثانویه پوستی جلوگیری شود.
گاهی ممکن است ضایعات پوستی داخل دهان نیز ایجاد شود و غذا خوردن را برای کودک دشوار سازد. بهتر است در این حالت غذاهای نرم، خنک و بدون ادویه تهیه کنید. فراموش نکنید غذا نباید ترش باشد.
بیماری آبله مرغان در شرایط عادی به درمان اختصاصی نیاز ندارد. در صورت وجود تبی که بیش از 3 تا 4 روز پس از ظاهر شدن ضایعات پوستی ادامه مییابد، یا بیش از 5/38 درجه سانتیگراد است و هنگامی که عوارضی مانند سردرد شدید و سرفههای شدید یا تنفس سخت کودک، خوابآلودگی یا کاهش سطح هوشیاری، دلدردهای شدید یا استفراغهای مکرر وجود دارد، بیمار حتما باید به پزشک مراجعه کند.
در صورت بروز تشنج و هنگامی که دانههای پوستی، ترشحات چرکی پیدا میکند، پوست سالم اطراف دانهها قرمز میشود یا مایع داخل آنها خونابهای شده یا دچار خونریزی میشود نیز باید هر چه سریعتر با پزشک مشورت کرد.
علاوه بر این موارد، هنگامی که هر گونه درد، ورم، قرمزی و گرمی در پوست حس شود، بیتعادلی یا ناتوانی در راه رفتن وجود داشته باشد، یا اینکه آبلهمرغان در دوره نوزادی یا اوایل شیرخوارگی بروز کند، والدین باید کودک را برای بررسیهای بیشتر به پزشک برسانند.
افراد مبتلا به آبلهمرغان نباید با خانمهای بارداری که سابقه ابتلا به این بیماری را ندارند، تماس داشته باشند.
ویروس مولد این بیماری میتواند صدمات غیرقابل برگشتی برای جنین ایجاد کند و همچنین ابتلا به این بیماری در زمان بارداری نیز میتواند با تظاهرات بسیار شدید و خطرناک برای مادر همراه باشد. بنابراین خانمهای باردار در صورتی که با فرد مبتلا به آبله مرغان تماس پیدا کردند، به خصوص قبل از هفته بیستم بارداری، حتما باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنند.
آبله مرغان چگونه منتقل می شود؟
آبله مرغان بیماری خطرناکی نیست، اما این بیماری برای زنان باردار، نوزادان، نوجوانان، بزرگسالان و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف می باشند، می تواند مشکلاتی را بوجود آورد.
بعد از این که بیماری آبله مرغان را گرفتید و بهبود یافتید، دوباره به آن مبتلا نمی شوید. اما ویروس این بیماری در بدن فرد بهبود یافته تا مدت ها زنده باقی می ماند. اگر این ویروس دوباره فعال شود، موجب بروز بیماری دردناکی به نام زونا خواهد شد.
اگر تا به حال آبله مرغان نگرفته اید، و یا واکسن آبله مرغان را نزده اید، و یا با فردی که آبله مرغان گرفته، تماس دارید، در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارید.
راه های سرایت
آبله مرغان توسط ویروس "واریسلا زوستر" به وجود می آید. این ویروس به سرعت پخش می شود. این ویروس توسط عطسه کردن، سرفه کردن و یا بشقاب و لیوان مشترک داشتن انتقال می یابد. همین طور اگر مایع تاول آبکی را لمس کنید، آبله مرغان خواهید گرفت.
یک فردی که آبله مرغان دارد، ولی هنوز علائم بیماری را ندارد، به سرعت ویروس این بیماری را پخش خواهد کرد.
بیماری آبله مرغان 2 تا 3 روز قبل از ظهور دانه های پوستی تا بعد از این که همه تاول ها خشک شدند، قابل سرایت می باشد.
نشانه ها
اولین نشانه این بیماری، تب و بعد از آن سردرد و گلودرد است. احساس کسالت، خستگی و میل نداشتن به غذا از علائم دیگر این بیماری می باشد. دانه های پوستی آبله مرغان، 1 تا 2 روز بعد از آن که علائم اولیه به وجود آمد، ظاهر می شوند. اما علائم در برخی مبتلایان، فقط دانه (بدون تب و دیگر نشانه ها) می باشد.
اگر با کسی که آبله مرغان داشته، در تماس بوده اید، معمولا 14 تا 16 روز طول می کشد تا علائم و نشانه های اولیه آبله مرغان در شما ظاهر شود. این دوره به نام دوره نهفتگی یا کمون است.
بعد از ظهور دانه های قرمز آبله مرغان، غالبا 1 تا 2 روز طول می کشد تا دانه ها در تمام بدن پخش گردند. معمولا 5 تا 7 روز طول می کشد تا هر دانه ها خشک شود و بیافتد.
هنگامی که دانه های پوستی خشک شد، می توانید به محل کار، مدرسه و غیره بروید.
نشانه های نادر در آبله مرغان
پنومونی (ذات الریه): اگر ویروس آبله مرغان به طرف ریه برود، مبتلا به ذات الریه می شوید. این بیماری غالبا در نوجوانان، بالغین و زنان بارداری که آبله مرغان را در سه ماهه ی آخر بارداری گرفته اند، مشاهده می شود.
آنسفالیت (تورم مغز): ممکن است 5 تا 10 روز بعد از ظهور دانه های پوستی، این بیماری به وجود بیاید. آنسفالیت در کودکان ممکن است، بر مخچه اثراتی داشته باشد و عدم هماهنگی عضلات را به وجود آورد. علائم آنسفالیت شامل گیجی، تب بالا، سردرد زیاد، خواب آلودگی، حساس به روشنایی و تهوع می باشد. در موارد خیلی جدی، ممکن است فرد تشنج کند.
بینایی کم: ویروس آبله مرغان ممکن است، قرنیه چشم را آلوده و زخم کند و در نتیجه موجب کاهش قدرت بینایی گردد.
سندرم reye: در افراد کمتر از 20 سالی که آبله مرغان گرفته اند و آسپیرین مصرف می کنند، این سندرم به وجود خواهد آمد.
آرتریت (ورم مفاصل): برخی از افراد مبتلا به آبله مرغان، دچار درد عضله و مفصل می شوند. این درد غالبا تا زمانی که دانه ها وجود دارد، ادامه خواهد داشت.
مشکلات نادر و کمیاب بیماران مبتلا به آبله مرغان
- التهاب عصب بینایی یا نخاع
- التهاب بافت های اطراف مغز و نخاع (مننژیت)
- تخریب عصب به علت مشکلات حرکتی
- اختلال در خون مانند: کاهش مقدار سلول های خونی که کمک به انعقاد خون می کنند (ترومبوسیتوپنیا)
مشکلات زنان باردار
زنان بارداری که در نیمه اول بارداری دچار آبله مرغان شوند، یا جنین خود را سقط می کنند و یا نوزاد، قبل از موقع به دنیا خواهد آمد.
زنان بارداری که در سه ماهه آخر بارداری به آبله مرغان دچار گردند، ممکن است دچار پنومونی شوند و یا حتی ممکن است در اثر این بیماری از دنیا بروند.
دو نوزاد از 100 نوزادانی که مادران شان در طی بارداری، آبله مرغان گرفته اند، ممکن است در 20 روز اول تولد خود آبله مرغان بگیرند. این نوزادان می توانند علائم زیر را دشته باشند:
* نقص تولد: یک پا کوچک تر از پای دیگر، جای زخم روی دست یا پا و یا مشکلات بینایی
* کاهش وزن تولد
* صرع
* تاخیر هوشی
* عفونت shingle (زونا): درد، احساس خارش و سوزش در یک طرف بدن.
* مرگ : 7 نوزاد از 100 نوزاد، بر اثر این بیماری از بین می روند.
درمان
درمانی برای آبله مرغان وجود ندارد، به جز استراحت و دادن داروها برای پایین آوردن تب و کاهش خارش.
برای پایین آوردن تب می توانید کارهای زیر را انجام دهید:
- آب و مایعات فراوان بنوشید. می توانید یخ نیز بمکید.
- با آب ولرم حمام کنید.
- لباس های نازک و نخی به تن کنید و از لباس های زبر و گرم دوری کنید.
- داروها را به موقع مصرف کنید.
- در مورد افراد کوچک تر از 20 سال سن، از آسپیرین استفاده نکنید، زیرا امکان دارد سندرم Reye را به وجود آورد.
توصیه هایی به افراد مبتلا به آبله مرغان
* از خاریدن پوست تان خودداری کنید ، زیرا اولا آلودگی زیر ناخن ها وجود دارد. ثانیا پوست تان را زخم می کنید.
* حمام آب سرد و یا گرم بگیرید. 20 تا 30 دقیقه در حمام باشید تا پوستتان نرم شود.
* از صابون استفاده نکنید و یا از صابون های ملایم (صابون بچه و یا صابون های مخصوص پوست های حساس) استفاده کنید.
* حمام با جو بسیار خوب است. شما می توانید یک لیوان جو را با سه لیوان آب سرد مخلوط کرده و در آب وان حمام بریزید.
* از نشاسته ذرت نیز می توان به جای جو استفاده کرد. به این ترتیب که دو لیوان نشاسته ذرت را به آب وان حمام اضافه کنید.
* بعد از حمام کردن، پوست خود را به آرامی خشک کنید، اما نباید حوله را بر روی پوست خود بکشید.
* لباس های خود را با مایع یا پودر لباسشویی ملایم بشویید (نباید این ها دارای ماده پاک کننده قوی باشند).
* دستکش 10 درصد نخی به دست کنید تا از خاراندن جلوگیری نمایید.
* دستان خود را همیشه بشویید.
* سعی کنید در شرایطی قرار نگیرید که عرق کنید، مثلا در اتاق گرم.
واکسن آبله مرغان برای چه افرادی توصیه می شود؟
برای تمام افراد بیشتر از یک سال، در 2 دوز تزریق می گردد. اولین دوز را در 12 تا 15 ماهگی و دوز بعدی را در 4 تا 6 سالگی دریافت می کنند (دوز دوم را می توان سه ماه بعد از دوز اول دریافت کرد).
کودکان و بالغینی که آبله مرغان نگرفته اند.
افرادی که در کنار فردی که آبله مرغان دارد، زندگی می کنند.
واکسن آبله مرغان برای چه افرادی توصیه نمی شود؟
- زنان باردار. خانم ها می توانند تا یک ماه قبل از باداری این واکسن را تزریق کنند و بعد از آن دیگر مجاز نیستند.
- افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف
- افراد دچار تنگی نفس و آسم
- افرادی که دارای بیماری های مزمن و طولانی می باشند، مانند، بیماران دچار سرطان خون.
- افرادی که به آنتی بیوتیک نئومایسین آلرژی دارند، زیرا واکسن آبله مرغان دارای مقدار کمی نئومایسین می باشد.
- افرادی که به تازگی خون، پلاسما و یا ایمنوگلوبولین دریافت کرده اند. باید این اشخاص مدت 3 تا 11 ماه صبر کنند و بعد واکسن آبله مرغان را بزنند.
جلوگیری از آبله مرغان
با تزریق واکسن آبله مرغان، می توان از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد. پزشکان دو دوز از این واکسن را برای کودکان یک سال و بالاتر توصیه می کنند.
هیچ گاه کودک خود را نزدیک فردی که آبله مرغان دارد، قرار ندهید. افراد بسیاری تصور می کنند که اگر کودک آبله مرغان بگیرد، در بزرگسالی ایمن خواهد بود، اما این مسئله می تواند کودک را با مشکلات شدیدی روبرو کند.
بهتر است افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، داروهای ضد ویروس دریافت کنند.
بیماری های عفونی فصل بهار
سرخک، سرخجه، اوریون و آبله مرغان
در سالیان اخیر در طرح برنامه ی گسترش ایمن سازی علیه بیماری های عفونی، کودکان ایرانی علیه سرخک، سرخجه و اوریون واکسینه می شونددر ایران برای آبله مرغان واکسنی وجود ندارد.
با ارتقای سطح بهداشت ایرانیان طی سالیان اخیر کمتر شاهد بروز آبله مرغان در کودکان هستیم، از این رو امروزه دیگر آبله مرغان از بیماری های دوران کودکی نیست و به بیماری های دوران بزرگسالی تبدیل شده است.
هم اکنون آبله مرغان در دانش آموزان و دانشجویان دختر و پسر تظاهر پیدا می کند، یک بار ابتلا به این بیماری، ایمنی تا پایان عمر را به همراه دارد.
: به نظر می رسد تزریق یک باره واکسن سرخک و سرخجه هم، ایمنی تا پایان عمر را به همراه داشته باشد؛ اما امروزه در کشورهای اروپای غربی با 20 سال سابقه ی تزریق واکسن سرخجه و سرخک، موارد جدیدی از این بیماری ها گزارش شده است. بنابراین در کشورهای پیشرفته تزریق دوز یادآور آن توصیه می شود.
این افراد حین صرف غذاهای تند، ترش و شور به درد شدید بخش داخلی گونه ها دچار شده و گونه ها متورم می شوند.
گرفتاری دو طرفه بیضه در پسران و تخریب بیش از نیمی از نسج بیضه در بیماری اوریون می تواند به ناباروری مردان (آزواسپرمی) منجر شود، گفت: گرفتاری تخمدان زنان هم نازایی را در پی دارد.
90 درصد بیماران بدون هرگونه عارضه بهبود می یابند، افزود: درمان این بیماری نیازی به آنتی بیوتیک ندارد و علایم بیماری با داروهای تب بر و ضد التهابی تخفیف می یابد.
پانکراتیت، گرفتاری سیستم اعصاب مرکزی (CNS)، مننژیت، آنسفالیت، مننگوآنسفالیت با علایم سردرد، تب و استفراغ را از عوارض بیماری ویروسی اوریون هستند در ایران واکسن سه گانه MMR (سرخک، اوریون و سرخجه) بعد از یک سالگی تجویز می شود.